Toen het Arctic National Wildlife Refuge in de jaren zestig van de vorige eeuw in Alaska werd ingesteld, had de Amerikaanse overheid meerdere doelstellingen voor ogen, vooral het beschermen van de unieke flora en fauna van deze uitgestrekte wildernis.
Maar in de regio bevindt zich ook een zeer omstreden schat die al tientallen jaren lang tot verhitte debatten leidt: een kleine 10,3 miljard vaten olie onder de grond.
Het Amerikaanse Congres heeft nu via versnelde begrotingsonderhandelingen voorgesteld de regio open te stellen voor booractiviteiten. Een Republikeins wetsvoorstel dat waarschijnlijk deze week wordt aangenomen, zou oliemaatschappijen toestaan om te beginnen met olie- en gasboringen in deze staat, ter compensatie van bezuinigingen en belastingverlagingen. Het wetsvoorstel wordt gesteund door de Republikeinse senator Lisa Murkowski uit Alaska en minister van Binnenlandse Zaken Ryan Zinke, die hun zinnen hebben gezet op de aardolie van deze regio. Zij menen dat de overheid dankzij deze hulpbron één miljard dollar aan belastingen zou kunnen ontvangen.
In de oppositiebankjes komen de Democraten onder leiding van senator Ed Markey van Massachusetts met een amendement waardoor het reservaat beschermd zal worden. Zij zeggen dat het van cruciaal belang is om een van de meest uitgestrekte en ongerepte natuurgebieden van de VS te behouden.
Voorstanders van booractiviteiten menen dat de winning van aardolie en -gas tegenwoordig veilig kan gebeuren, terwijl milieuactivisten erop wijzen dat er kans is op ongelukken, zoals in het verleden.
In feite zeggen de Republikeinen dat het gebied de VS kan helpen onafhankelijk te worden van olie- en gasimporten uit het buitenland en de Amerikaanse economie kan aanzwengelen, terwijl de Democraten vinden dat het boren naar aardolie en -gas schade zal toebrengen aan kwetsbare ecosystemen en de gemeenschappen die ervan afhankelijk zijn. De tegenstelling loopt dwars door de Amerikaanse politiek, waarbij beide partijen zeggen uiteindelijk hetzelfde te willen, maar totaal verschillende methoden voorstellen om dat te bereiken.
Maar wat staat er eigenlijk op het spel?
‘Natuurgebied’ en ‘wildernis’ zijn misschien wat vage termen, maar de foto’s bij dit artikel laten zien wat er precies mee wordt bedoeld. In de regio leven 36 vissoorten, enorme kuddes van Amerikaanse kariboes en vogels die uit de hele VS naar het noorden trekken.
In 2015 deed milieujournalist Craig Welch voor National Geographic verslag van het voorstel van de regering-Obama om het Arctic National Wildlife Refuge (ANWR) wettelijk te beschermen:
“Het is het enige natuurgebied in de VS met grizzlyberen, zwarte beren en holen voor de geboorte van ijsbeerwelpen, en het is een wildcorridor die van de Canadese grens door Alaska tot aan de Tsjoektsjenzee loopt.”
De ongerepte wildernis van dit reusachtige reservaat beslaat bijna 50.000 vierkante kilometer, en omvat nog eens 40.500 vierkante kilometer aan kustwateren.
In een opiniestuk in The New York Times omschreven Martin Robards en George Schaller van de Wildlife Conservation Society het gebied als volgt: “Dit is een landschap van verrassende schoonheid en biodiversiteit: ruim tachtigduizend vierkante kilometer van de grillige Brooks Range, valleien van sparrenbossen en een met wilde bloemen bedekte toendra die zich noordwaarts tot aan de kust van de Noordelijke IJszee uitstrekt.”
De meeste Amerikanen zullen het ANWR nooit kunnen bezoeken, dus zullen zij zich moeten behelpen met de foto’s en video’s van de mensen die er wel zijn geweest. Geniet dus met deze foto’s van de pracht van dit natuurgebied.
