Slenterend door Windhoek, de hoofdstad van Namibië, stuit ik in de Independence Avenue op de Windhoeker Buchhandlung. Nieuwsgierig ga ik naar binnen. Het is alsof ik dertig jaar in de tijd wordt teruggezet. Een ouderwetse boekhandel met de lucht van oud papier en kleurpotloden. De voertaal met de klanten is Duits, de meeste boeken en tijdschriften zijn ook in deze taal geschreven. Namibië was ooit Duits bezit, een van de weinige kolonies die onze oosterburen rijk waren. Van 1884 tot 1915 was Zuidwest-Afrika, zoals het gebied toen heette, een deel van het Duitse keizerrijk. In Windhoek zijn op diverse plaatsen herinneringen aan deze episode te vinden: Duitse architectuur langs Independence Avenue, de lutherse Christuskirche, het Reiterdenkmal, een enorm bronzen beeld van een koloniale soldaat. Op een plaquette op de sokkel staan de namen van Duitse militairen die in de strijd met Afrikaanse stammen zijn omgekomen.
Nergens is de belangstelling voor het Duits koloniaal verleden echter zo groot als in deze winkel aan de voormalige Kaiserstrasse Een deel van de zaak is er helemaal aan gewijd. Je vindt er merkwaardige boeken, vaak in eigen beheer uitgegeven. Wat dacht u van Unterwegs mit Theodolith und Ochsemwagen. Landmesser Hugo Voss in Südwestafrika (1907-1919), het boek Gut und Blut fur unseren Kaiser? Of het herinneringsfotoboek Deutsch Südwestafrika, met de titel in enorme gotische drukletters? Het zijn slechts voorbeelden in een lange rij boeken over de Duitse koloniale troepen, in oorlog met de Herrero’s, een volk dat ongenadig werd vervolgd, of in gevecht met de Zuid-Afrikanen aan het einde van de koloniale periode. Het is een bijzondere collectie. Ik waar me in een wat dubieuze politieke boekhandel ergens diep in de Duitse provincie. Maar als ik de hete buitenlucht weer in stap, weet ik dat ik ver weg in Afrika ben, vlak bij de Robert Mugabe Avenue en de Fidel Castrostraat. Een wonderlijke stad, Windhoek, dat wel.
