Storm aan vreemde radioflitsen opgevangen uit het heelal
Advertentie - Lees hieronder verder
1 
NASA, Esa, & Hubble Heritage Team STSCI, AURA-NONE, Esa, Hubble Collaboration
Een afbeelding van de Hubble-ruimtetelescoop laat ongekende details zien van het Antennestelsel, een gebied waar stervorming plaatsvindt. Het is twee- tot driehonderd miljoen jaar geleden ontstaan, toen twee sterrenstelsels in botsing kwamen. De heldere, blauwwitte gebieden zijn nieuwe sterren omringd door roze gekleurd waterstof. Ons sterrenstelsel, de Melkweg, en het nabijgelegen Andromedastelsel zullen naar verwachting over een paar miljard jaar op een soortgelijke manier met elkaar botsen.
2 
NASA, JPL, California Institute of Technology
Het Andromedastelsel, ook bekend als Messier 31, is het grootste sterrenstelsel dat zich naast de Melkweg bevindt. Deze foto is samengesteld uit tien afbeeldingen die in 2003 zijn genomen met de ruimtetelescoop Galaxy Evolution Explorer. Op de blauwwitte gebieden aan de rand van het stelsel worden nieuwe sterren gevormd. Het oranjewitte gebied in het midden bevat oudere, koelere sterren.
3 
NASA, JPL Cal-tech
Dit is het Karrenwielstelsel. Dit beeld in valse kleuren is gecreëerd door afbeeldingen van vier ruimtetelescopen te combineren: de Galaxy Evolution Explorer, de Hubble-ruimtetelescoop, de Spitzer-ruimtetelescoop, en de Chandra X-ray Observatory-satelliet. Astronomen denken dat een kleiner sterrenstelsel, mogelijk een van de twee stelsels links onderaan, zo’n honderd miljoen jaar geleden het midden van het Karrenwielstelsel heeft doorkruist.
4 
NASA, JPL, & Hubble Heritage Team STSCI, Aura
Op deze afbeelding van de Hubble-ruimtetelescoop zijn de restanten van een geëxplodeerde ster te zien die in de Grote Magelhaense Wolk ronddraaien. Dit sterrenstelsel is 180.000 lichtjaar verwijderd van de Melkweg en is daarmee een naaste buur te noemen. De Grote Magelhaense Wolk is vanaf het zuidelijk halfrond zonder telescoop te zien.
5 
Illustration courtesy NASA/JPL-Caltech
Deze illustratie uit 2008 toont een verbeterde aanblik van ons sterrenstelsel, de Melkweg. Na bestudering van infraroodafbeeldingen van de Spitzer-ruimtetelescoop van de NASA, kwamen wetenschappers tot de conclusie dat ons sterrenstelsel twee grote en twee kleine armen heeft. Voorheen dacht men dat er vier grote armen waren. De kleine armen zijn te herkennen als vage sporen tussen de grote armen, die zijn ontstaan uit de uiteinden van de oranje staaf in het midden.
6 
NASA and The Hubble Heritage Team AURA, Stsci
Het Zwarte Oogstelsel dankt zijn bijnaam aan de stofbaan die voor het heldere centrum van het stelsel ligt. Deze stofbaan absorbeert licht. De meer formele naam van het Zwarte Oogstelsel is Messier 64. Men gaat ervan uit dat het stelsel zijn sinistere aanblik heeft gekregen dankzij een botsing met een ander sterrenstelsel, misschien wel een miljard jaar geleden. Deze afbeelding is gemaakt met de Hubble-ruimtetelescoop.
7 
NASA, JPL Cal-tech, Stsci, Vassar
Twee samensmeltende sterrenstelsels op 140 miljoen lichtjaar van de aarde doen denken aan een gigantisch masker van sterren. Deze afbeelding is in valse kleuren. De ijsblauwe ogen zijn in werkelijkheid middelpunten van de sterrenstelsels en het masker de spiraalarmen. De stelsels NGC 2207 en IC 2163 begonnen ongeveer 40 miljoen jaar geleden met hun zwaartekrachtdans en zullen uiteindelijk met elkaar versmelten.
8 
NASA, JPL Cal-tech, University of Arizona
Een infraroodbeeld van sterrenstelsel Messier 82, met de bijnaam ‘Sigaarstelsel’, laat een centraal vlak in blauw en wit zien, met een rode aureool van rook en stof. Deze rode wolk bestaat uit deeltjes koolwaterstof vergelijkbaar met uitlaatgassen, die door de miljoenen jonge sterren in dit stelsel de ruimte in worden geblazen.
9 
NASA, Esa, the Hubble Heritage STScI, AURA-NONE, Esa, Hubble Collaboration
In deze blik op de zijkant van het sterrenstelsel Messier 74 is te zien hoe nieuwe sterren in zijn spiraalarmen worden gevormd. De blauwe clusters bestaan uit jonge sterren, terwijl de roze gebieden een hoge dichtheid van geïoniseerd waterstofgas verraden. Messier 74 omvat zo’n honderd miljard sterren, iets minder dan het aantal sterren in de Melkweg, en bevindt zich op een afstand van 32 miljoen lichtjaar van de aarde in het sterrenbeeld Vissen.
10 
NASA, JPL, Cal Tech, R. Hurt SSC
Het NGC 300-sterrenstelsel op een afbeelding in valse kleuren. Net als de Melkweg is het een spiraalvormig stelsel. Het bevindt zich op zeven miljoen lichtjaar van de aarde. De blauwe stippen in de buitenste armen zijn jonge, hete sterren. De oudere sterren staan in het midden en zijn geelgroen.
11 
NASA, Esa, The Hubble Heritage Team stsci, Aura
Te midden van NGC 1316 draaien kosmische stofnevels. Dit is een gigantisch lensvormig sterrenstelsel dat miljarden jaren geleden is gevormd toen twee spiraalvormige sterrenstelsels samensmolten. Astronomen hebben sterrenhopen van rode sterren in NGC 1316 onderzocht om vast te kunnen stellen dat dit enorme stelsel inderdaad door een grote botsing is ontstaan.
12 
NASA, JPL Cal-tech, Esa, Harvard-Smithsonian CfA
Deze samengestelde afbeelding van het sterrenstelsel Messier 81 (M81) laat een spiraalvormig sterrenstelsel zien met een volgens astronomen “indrukwekkende vormgeving”. Elk van de armen krult helemaal naar het midden. M81 bevindt zich ongeveer twaalf miljoen lichtjaar van het sterrenbeeld Grote Beer en is een van de helderste sterrenstelsels die met een telescoop vanaf aarde te zien zijn.
Kraamkamer van koraal
Klimaatrampen kosten steeds meer geld. Wie moet dat betalen?
Een fotoverslag van de voedselcrisis in de Hoorn van Afrika
Van potgrond krijg je vuile handen – letterlijk en figuurlijk
Advertentie - Lees hieronder verder
Advertentie - Lees hieronder verder