Het pakijs op de Noordpool is zó dun dat Eric Larsen zijn gewicht soms over een zo groot mogelijk oppervlak moest verdelen om er niet doorheen te zakken.
Scheuren in het pakijs (leads) zijn vaak smal genoeg om eroverheen te springen. Bij grotere leads moet er worden gezwommen.
Jong ijs is dynamisch: het verplaatst zich voortdurend en vormt chaotische bergen van ijsblokken die moeilijk zijn te doorkruisen.
Soms hadden Larsen en Ryan Waters geen andere keus dan een route te volgen over de enige stukken intact pakijs die ze nog konden vinden, ook al maakten ze daardoor een omweg.
Om krachten te sparen koppelden Larsen en Waters bij het oversteken van stukken open water hun kano's aan elkaar, zodat slechts één van de mannen hoefde te zwemmen.
