Filipijnse ‘hart van koraal’ blijft kloppen - 1

Harlekijnvissen scheren over het koraalrif van Tubbataha, dat door onderwaterfotograaf David Doubilet wordt omschreven als een ware “Serengeti van de zee.”

In de wateren van het Tubbataha-zeepark doemt een grote walvishaai op. Op het rif leven elf verschillende haaiensoorten.

Een school doktersvissen schiet door het water.

Als een rivier van zilver stroomt een school horsmakrelen over een koraalweide op het Zuidatol van het Tubbataha-rif.

Zeebaarsjes bevolken de koraalweiden van het Tubbataha-rif.

Scholen horsmakrelen trekken door de wateren boven het Tubbataha-koraalrif. Enorme hoeveelheden zeelarven worden op oceaanstromingen naar de Suluzee meegevoerd, waar ze de visstanden van de Filipijnen aanvullen.

Een nieuwgierige zeeschildpad hapt naar de onderwaterbehuizing van de camera. Op het Tubbataha-rif leven nestende karetschildpadden en soepschildpadden.

Als vruchten van zilver aan een onderzeese boom zwemmen zeebaarsjes rond een reusachtig hoornkoraal.

De grote kuifstern (Thalasseus bergii) broedt op het Bird Islet in het Noordatol van het Tubbataha-rif. Als broedkolonie voor zeevogels is het rif van vitaal belang en biedt het toevlucht aan honderd vogelsoorten.

Een school rode vleermuisvissen zweeft door de diepten van het Tubbataha-rif. In de wateren op en rond het rif leven zeshonderd vissoorten en de helft van alle bekende koraalsoorten.

Zeebaarsjes verzamelen zich boven een koraalweide. Het Tubbataha-rif werd in 1988 voor het eerst beschermd en vijf jaar later in de Unesco-werelderfgoedlijst opgenomen.

Wanneer de zon ondergaat boven het Tubbataha-rif, stuit hemels vuur op water. De fotografen David Doubilet en Jennifer Hayes beschrijven de zonsondergangen hier als “de meest spectaculaire (...) die we ooit op deze aarde hebben aanschouwd.”