Fotoserie: Diepzeecanyon voor Amerikaanse kust blijkt te bruisen van het leven

Een exemplaar van een solitair steenkoraal, waarschijnlijk van het geslacht Desmophyllum, uit de Lydonia Canyon.

In de Lydonia Canyon is een zacht koraal geheel overwoekerd met gele zoanthiden, die een goede habitat voor een slangster vormen.

Op de bodem van de Lydonia Canyon ligt een grote rots die is begroeid met groepjes geelkleurig hoornkoraal, waaronder soorten uit de geslachten Paramuricea en Acanthagorgia.

Op een diepte van 580 meter in de Lydonia Canyon filteren duizenden voedingspoliepen met elk acht tentakels van dit Paragorgia-koraal het water van de diepzee.

Een zee-egel (midden) is omgeven door solitaire bloemdieren uit de familie van de Dendrophylliidae en witte zachte koralen van het geslacht Anthothela.

Aasgarnaaltjes leven tussen koraalpoliepen. Tijdens de expeditie werden nieuwe soorten diepzeekoralen gevonden. Onderzoekers zullen ze bestuderen om meer te weten te komen over de manier waarop ze zich tijdens de evolutie aan dit extreme ecosysteem hebben aangepast.

In de Lydonia Canyon staat een Gastroptychus-kreeftje met uitgestrekte vangarmen voor een Paragorgia-koraal. Deze diepzeekreeftsoort leeft het liefst op Paragorgia-koralen.

Een close-up van de poliepen van hoornkoraal uit het geslacht Paramuricea, dat in koloniën leeft. Koralen groeien zeer traag, waardoor ze met een hoogte van slechts dertig centimeter vijfhonderd jaar oud kunnen zijn.