Het is nog vroeg als ik op Khao San Road langzaam mijn bananenpannenkoekjes naar binnen werk en ik Jack Johnson op de achtergrond erover hoor zingen. Zo stil als het nu is, zo hectisch was het nog geen twaalf uur eerder. Volledig overweldigd door alle geuren en geluiden dwaalde ik door de neonverlichte straatjes van dit favoriete backpackersdistrict op mijn eerste avond in Bangkok: hier begint mijn reis door Thailand! Omdat Khao San Road wellicht het grootste cliché van Bangkok is, wil ik vandaag de andere kant van deze wereldstad ontdekken.
Ik stap in een tuk-tuk en word meegesleept in de speelse chaos van de stad, overal begroet met de beleefde Thaise glimlach. Iconische paleizen en tempels razen aan me voorbij terwijl mijn chauffeur tegen me ratelt in een onverstaanbare combinatie van Thais-Engels.
Ik glimlach: wat hou ik van deze ongecontroleerde chaos, die zo’n groot contrast vormt met mijn leven in Nederland. Ik voel me nietig wanneer ik onder gigantische gouden boeddha’s sta, probeer een praatje te maken met een verlegen monnik, bewonder de opmerkelijke kledingstijl van de Thaise jeugd die paradeert op Siam Square en zoek op het heetste moment van de dag beschutting op een van de talloze overdekte markten.Wanneer ik honger krijg, schuif ik aan bij een van de kleinste tentjes langs de weg, daar waar de meeste Thai zitten. Te midden van wolken uitlaatgassen en luid kabaal laat ik de intense smaken op me inwerken. Aan het eind van de dag kijk ik met een cocktail vanaf een dakterras uit over de skyline. Bangkok is exotisch, maar toch ook zo vertrouwd. Zoals de Thai zelf zeggen: ‘Same same, but different!’
Veerle Witte reist als digital nomad van Traveler de wereld rond en blogt erover. Lees ook Mijn Berlijn, Mijn Kaapstad, Mijn Buenos Aires, Mijn Rome en Mijn Tokio.
