In veel opzichten sloot 2021 aan op het veelbewogen jaar dat eraan vooraf is gegaan – van de aanhoudende pandemie en de politieke onrust in de wereld tot bosbranden die opnieuw records braken. Maar ook op zichzelf was 2021 een opmerkelijk jaar, met een gespannen machtsoverdracht in de VS en een geleidelijke hervatting van het openbare leven. Na zo’n gedenkwaardig jaar publiceert National Geographic voor de tweede maal een Year in Pictures-nummer.

Het gaat daarbij niet zomaar om “een verzameling mooie foto’s,” zegt Whitney Johnson, directeur visuele en interactieve ervaringen van National Geographic. Ze legt uit dat het speciale januarinummer het fotografische verhaal van een veelbewogen jaar vertelt.

De wereld kwam in 2021 voor talloze uitdagingen te staan, maar deze foto’s getuigen ook van momenten van veerkracht, speelsheid en succes – van zorgmedewerkers die overal ter wereld op pad gingen om mensen in te enten tot maatregelen die gemeenschappen namen om een groenere toekomst te creëren.

“In veel opzichten zien we boodschappen van hoop en mededogen met de ander,” zegt Kathy Moran, adjunct-directeur fotografie. “En een aantal beelden die we hebben gekozen, laten zien dat er oplossingen zijn voor veel van de problemen waarmee we als samenleving worden geconfronteerd.”

Hieronder zetten we de tien meest gedenkwaardige beelden uit ons nummer Year in Pictures 2021 op een rijtje.

De kleine witte vlaggen geplant in een park rond het Washington Monument waren zowel eerbetoon aan als symbolen van elk leven dat verloren was gegaan door COVID19 in de Verenigde Staten Kunstenaar Suzanne Brennan Firstenberg ontwierp de installatie om de enorme omvang van het nationale dodental tot uitdrukking te brengen  en ook de pijn van individuele sterfgevallen terwijl rouwenden vlaggen versierden met de namen en fotos van dierbaren Tijdens de ongeveer drie weken dat de installatie op zijn plaats stond hebben de VS een grimmige mijlpaal gepasseerd 700000 COVIDdoden
De kleine witte vlaggen, geplant in een park rond het Washington Monument, waren zowel eerbetoon aan als symbolen van elk leven dat verloren was gegaan door COVID-19 in de Verenigde Staten. Kunstenaar Suzanne Brennan Firstenberg ontwierp de installatie om de enorme omvang van het nationale dodental tot uitdrukking te brengen - en ook de pijn van individuele sterfgevallen, terwijl rouwenden vlaggen versierden met de namen en foto’s van dierbaren. Tijdens de ongeveer drie weken dat de installatie op zijn plaats stond, hebben de VS een grimmige mijlpaal gepasseerd: 700.000 COVID-doden.
Stephen Wilkes

In september 2021 werden ruim 600.000 witte vlaggetjes geplant rond het Washington Monument in Washington DC. De installatie was een eerbetoon aan de vele slachtoffers van de coronavirus-pandemie in de VS, waarbij elk vlaggetje voor een overleden patiënt stond. Kunstenares Suzanne Brennan Firstenberg creëerde het gedenkteken om het landelijk aantal sterfgevallen te herdenken en stil te staan bij het verdriet dat bij ieder verloren leven is gevoeld.

Om zijn aangrijpende foto te maken gebruikte Stephen Wilkes een techniek waarbij de overgang van dag naar avond wordt uitgebeeld door één en hetzelfde tafereel gedurende 24 tot 36 uur talloze keren te fotograferen en al deze momentopnamen tot één composietfoto te smeden.

“Wat ik zo geweldig vind, is dat Stephen veel mensen in het beeld laat rondlopen, die allemaal op de vlaggetjes reageren,” zegt Sadie Quarrier, adjunct-directeur fotografie. Ze wijst erop dat tijdens de duur van de installatie voortdurend vaantjes aan het gedenkteken werden toegevoegd.

“Ik weet zeker dat sommige mensen dat als iets afgrijselijks en verdrietigs zullen zien, vanwege de enorme omvang van het aantal doden,” zegt zij. “Aan de andere kant plantten mensen daar vlaggetjes voor hun overleden dierbaren en schreven ze briefjes als eerbetoon. Dus zie ik het liever als iets heel moois, als een prachtig eerbetoon aan al diegenen die ons zijn ontvallen.”

Politieagent Michael Fanone vecht tegen Trumpaanhangers nadat ze hem van de trappen van het Capitool hebben gesleurd Tijdens een bijeenkomst eerder die dag beweerde de toenmalige president Donald Trump ten onrechte dat hij de presidentsverkiezingen van 2020 in een aardverschuiving had gewonnen en drong hij er bij zijn supporters op aan om naar het Capitool te gaan waar het Huis van Afgevaardigden de verkiezingsresultaten bekrachtigde Je zult ons land nooit met zwakte terugnemen zei Trump Bij de aanslag kwamen vijf mensen om het leven Ongeveer 140 politieagenten raakten gewond Meer dan 600 mensen zijn gearresteerd De aanval op het Capitool is de focus van een congresonderzoek
Politieagent Michael Fanone vecht tegen Trump-aanhangers nadat ze hem van de trappen van het Capitool hebben gesleurd. Tijdens een bijeenkomst eerder die dag beweerde de toenmalige president Donald Trump ten onrechte dat hij de presidentsverkiezingen van 2020 "in een aardverschuiving" had gewonnen en drong hij er bij zijn supporters op aan om naar het Capitool te gaan, waar het Huis van Afgevaardigden de verkiezingsresultaten bekrachtigde. "Je zult ons land nooit met zwakte terugnemen", zei Trump. Bij de aanslag kwamen vijf mensen om het leven. Ongeveer 140 politieagenten raakten gewond. Meer dan 600 mensen zijn gearresteerd. De aanval op het Capitool is de focus van een congresonderzoek.
Mel D. Cole

Op 6 januari 2021 bestormde een menigte aanhangers van ex-president Donald Trump het Capitool – een gewelddadige aanval die volgens het Amerikaanse ministerie van Justitie heeft geleid tot het grootste strafrechtelijk onderzoek in de Amerikaanse geschiedenis.

Bij de bestorming vielen vijf doden en raakten zo’n 140 politieagenten gewond. Sindsdien zijn ruim zeshonderd mensen gearresteerd, terwijl het onderzoek naar het voorval nog niet is afgesloten. In het midden van deze foto is te zien hoe een agent van de politie van Washington DC, Michael Fanone, wordt ingesloten door een menigte Trump-aanhangers, die hem op zeker moment van de trappen van het Capitool duwde. Volgens Johnson heeft fotograaf Mel D. Cole, die het tafereel vastlegde, met dit beeld de angst uitgedrukt die hij voelde toen hij zich te midden van die chaos bevond.

Lees ook: Angstaanjagende foto's van chaos tijdens bestorming Amerikaanse Capitool

“De foto legt de spanningen, de chaos en de mensenmassa op dat moment vast,” zegt zij.

Leden van studentenvereniging Phi Beta Sigma van de Howard University in Washington DC lopen in een feestelijke gechoreografeerde optocht over Sixth Street NW en volgen daarmee een oude traditie ter ere van hun afstuderen Het is een overgangsrite aldus Travis Xavier Brown uiterst rechts die theaterwetenschappen deed Door de pandemie moesten de lessen op de universiteit online worden gegeven Toen het aantal coronagevallen terugliep besloot de school een gezamenlijke feestdag te houden waar alle afgestudeerden uit 2020 en 2021 bij aanwezig mochten zijn
Leden van studentenvereniging Phi Beta Sigma van de Howard University in Washington D.C. lopen in een feestelijke, gechoreografeerde optocht over Sixth Street N.W. en volgen daarmee een oude traditie ter ere van hun afstuderen. ‘Het is een overgangsrite,’ aldus Travis Xavier Brown (uiterst rechts), die theaterwetenschappen deed. Door de pandemie moesten de lessen op de universiteit online worden gegeven. Toen het aantal coronagevallen terugliep, besloot de school een gezamenlijke feestdag te houden waar alle afgestudeerden uit 2020 en 2021 bij aanwezig mochten zijn.
Jared Soares

Leden van de studentenvereniging Phi Beta Sigma lopen in een opgetogen optocht door de straten van Washington DC, waarmee ze de vijftig jaar oude traditie eren waarin deze zwarte studenten zich officieel als afgestudeerden van de Howard University presenteren. Hoewel de universiteit vanwege de pandemie was gedwongen om over te stappen op online-colleges, koos de academie ervoor om de afstudeerceremonie wél in het echt door te laten gaan. “Het is mooi om dit plezier te zien in een tijd waarin we nog altijd in de schaduw van COVID-19 leven,” zegt Moran.

Een elektrisch omgebouwde Toyota Land Cruiser wordt getest in de Ngong Hills Wind Power Station in Kenia Hernieuwbare energiebronnen vormen nu meer dan tweederde van de energie in het land dat ambitieuze doelen heeft gesteld om de uitstoot van kooldioxide te verminderen Het vergroenen van het vervoer zou een grote stap zijn In Kenia worden de meeste autos vrachtwagens en motorfietsen gemporteerd als gebruikte voertuigen en rijden ze op gas of diesel
Een elektrisch omgebouwde Toyota Land Cruiser wordt getest in de Ngong Hills Wind Power Station in Kenia. Hernieuwbare energiebronnen vormen nu meer dan tweederde van de energie in het land, dat ambitieuze doelen heeft gesteld om de uitstoot van kooldioxide te verminderen. Het vergroenen van het vervoer zou een grote stap zijn. In Kenia worden de meeste auto’s, vrachtwagens en motorfietsen geïmporteerd als gebruikte voertuigen en rijden ze op gas of diesel.
Nichole Sobecki

Op deze foto van een kudde runderen is volgens Moran te zien hoe een combinatie van twee technologieën de belofte van een betere toekomst creëren. Fotografe Nichole Sobecki legde een boer vast die op een windmolenpark in de Keniaanse Ngong-heuvels zijn vee hoedt. Op hetzelfde moment werd er een proefrit gemaakt met een elektrische Toyota Land Cruiser, waardoor de foto meerdere betekenislagen uitbeeldt. “Je ziet iets wat je wil bekijken, maar zowel op de voor- als de achtergrond speelt zich nog een ander verhaal, af,” zegt Moran.

Tijdens het conflict in Tigray zijn burgers met bijzonder geweld aangevallen Deze vrouw zegt dat ze in n week tijd door 15 Eritrese soldaten is verkracht Ze weet niet waar haar kinderen zijn Dit is de dag des oordeels voor mij zegt ze
Tijdens het conflict in Tigray zijn burgers met bijzonder geweld aangevallen. Deze vrouw zegt dat ze in één week tijd door 15 Eritrese soldaten is verkracht. Ze weet niet waar haar kinderen zijn. "Dit is de dag des oordeels voor mij", zegt ze.
Lynsey Addario

Lynsey Addario maakte dit portret van een vrouw – een van de vele burgers die gedurende het conflict in de Ethiopische regio Tigray doelbewust zijn vervolgd. Door de burgeroorlog in Tigray zijn al miljoenen mensen van huis en haard verdreven en duizenden doden gevallen. De humanitaire ramp in de regio gaat onverminderd door.

Lees ook: Verscheurd door oorlog - De burgeroorlog in Ethiopië

“Het is een extreem eenvoudig maar heel mooi portret van deze vrouw,” zegt Quarrier. “Ik vind de lichtval en de textuur van de omslagdoek rond haar gezicht prachtig, waarbij slechts één oog is vrijgelaten. Ik vind de foto heel aangrijpend in zijn eenvoud. Het is ook een schrijnende foto, als je denkt aan de wreedheden die zij persoonlijk heeft moeten verduren en aan de wreedheid van het conflict in Tigray.”

Meibae een driejarig wees in Reteti Elephant Sanctuary in Kenia slurpt aan een fles die hij vasthoudt in zijn opgerolde slurf Vroeger dronken de kalveren menselijke zuigelingenvoeding maar door de afsluiting van het coronavirus was het voor medewerkers moeilijk om van het afgelegen opvangcentrum naar de stad Nanyuki te reizen om het te kopen In plaats daarvan ontwikkelden ze hun eigen melk op basis van geitenmelk van naburige veehouders Het is voedzaam goedkoper en een manier voor Reteti om bij te dragen aan de lokale economie Deze creatieve oplossing vormt een sterkere band tussen dorpelingen en olifanten wat een vreedzaam samenleven bevordert
Meibae, een driejarig wees in Reteti Elephant Sanctuary, in Kenia, slurpt aan een fles die hij vasthoudt in zijn opgerolde slurf. Vroeger dronken de kalveren menselijke zuigelingenvoeding, maar door de afsluiting van het coronavirus was het voor medewerkers moeilijk om van het afgelegen opvangcentrum naar de stad Nanyuki te reizen om het te kopen. In plaats daarvan ontwikkelden ze hun eigen melk op basis van geitenmelk van naburige veehouders. Het is voedzaam, goedkoper en een manier voor Reteti om bij te dragen aan de lokale economie. Deze creatieve oplossing vormt een sterkere band tussen dorpelingen en olifanten, wat een vreedzaam samenleven bevordert.
Ami Vitale

Photographer Ami Vitale documented a three-year-old orphan calf at the Reteti Elephant Sanctuary in Kenya feeding from a bottle. Moran says this photo was taken at a time when it was very difficult for the community to find the necessary ingredients to feed the elephant calves because of COVID lockdowns limiting travel.

Staff members at the sanctuary discovered that local women were herding goats that produce milk and decided to concoct a formula for the calves, which turned out to be far more nutritious than what was previously used.

“So it was this wonderful convergence of things coming together in this strange COVID world we're living in right now,” Moran says. “The elephants benefited and the local community benefited.”

Fotografe Ami Vitale nam deze foto van een driejarig olifantenweesje dat in het Reteti Elephant Sanctuary in Kenia met flesvoeding wordt gezoogd. Volgens Moran werd de foto genomen in een lastige tijd voor het opvangcentrum, toen men grote moeite had de benodigde ingrediënten voor de flesvoeding van de olifantkalfjes te vinden omdat het vliegverkeer vanwege de coronavirus-pandemie deels was stilgelegd.

Het personeel van het centrum kwam erachter dat de melk van de geiten die door plaatselijke vrouwen werden gehoed, heel geschikt was om als basis voor de flesvoeding van de kalfjes te dienen. De nieuwe voeding bleek zelfs voedzamer dan de commerciële menselijke babymelk die voorheen werd gebruikt.

“In de vreemde coronawereld waarin we nu leven, paste alles opeens op wonderbaarlijke wijze in elkaar,” zegt Moran. “De olifantjes werden er beter van en de plaatselijke gemeenschap werd er beter van.”

Met een koelbox vol coronavaccins in de hand zoekt gezondheidswerker Nazir Ahmed naar nomadische herders in de weiden van Tosamaidan ten zuidwesten van Srinagar op het Indiase grondgebied van Jammu en Kasjmir In de race om mensen in te enten tegen het SARSCoV2virus zijn gezondheidswerkers tot het uiterste gegaan om ervoor te zorgen dat afgelegen gemeenschappen toegang hebben tot levensreddende inentingen Uit Hoe coronavaccins op de meest afgelegen plaatsen ter wereld terechtkomen augustus 2021
Met een koelbox vol coronavaccins in de hand zoekt gezondheidswerker Nazir Ahmed naar (nomadische) herders in de weiden van Tosamaidan, ten zuidwesten van Srinagar op het Indiase grondgebied van Jammu en Kasjmir. In de race om mensen in te enten tegen het SARS-CoV-2-virus zijn gezondheidswerkers tot het uiterste gegaan om ervoor te zorgen dat afgelegen gemeenschappen toegang hebben tot levensreddende inentingen. (Uit ‘Hoe coronavaccins op de meest afgelegen plaatsen ter wereld terechtkomen’, augustus 2021).
Dar Yasin, AP Photo

Met een koeltas vol COVID-19-vaccins staat zorgmedewerker Nazir Ahmed in de bergweiden van Tosamaidan, ten zuidwesten van Srinagar in het Indiase territorium Jammu en Kasjmir.

Ahmed was ongeveer zeven uur lang te voet en per auto op pad om herders en rondtrekkende veehoeders te vinden die nog niet waren ingeënt.

“Deze eenzame zorgmedewerker in dit schitterende en afgelegen Indiase berglandschap staat voor de moed en volharding van alle zorgmedewerkers in de wereld, die hun uiterste best doen om zoveel mogelijk mensen in te enten,” zegt Quarrier.

Brandweerlieden hebben in 2021 maandenlang gevochten om de Dixiebrand in Californi te bedwingen die bijna een miljoen hectare verwoestte en het grootste deel van Greenville een stad met ongeveer duizend inwoners verwoestte Het aantal en de omvang van bosbranden in het westen van NoordAmerika is de afgelopen jaren toegenomen deels als gevolg van klimaatverandering die hete droge omstandigheden intensiveert die water uit levende en dode planten zuigen waardoor ze meer kans hebben om te verbranden Een deel van de oplossing zijn wetenschappers het erover eens is een meer wijdverbreid gebruik van goed vuur gecontroleerde lage intensiteit brandwonden die bladafval en borstel van de bosbodem verwijderen waardoor de brandstof voor bosbranden wordt verminderd
Brandweerlieden hebben in 2021 maandenlang gevochten om de Dixie-brand in Californië te bedwingen, die bijna een miljoen hectare verwoestte en het grootste deel van Greenville, een stad met ongeveer duizend inwoners, verwoestte. Het aantal en de omvang van bosbranden in het westen van Noord-Amerika is de afgelopen jaren toegenomen, deels als gevolg van klimaatverandering, die hete, droge omstandigheden intensiveert die water uit levende en dode planten zuigen, waardoor ze meer kans hebben om te verbranden. Een deel van de oplossing, zijn wetenschappers het erover eens, is een meer wijdverbreid gebruik van "goed" vuur: gecontroleerde, lage intensiteit brandwonden die bladafval en borstel van de bosbodem verwijderen, waardoor de brandstof voor bosbranden wordt verminderd.
Lynsey Addario

In Californië waren brandweerlieden dit jaar druk bezig met het blussen van natuurbranden terwijl het aantal van deze branden in heel Noord-Amerika als gevolg van de klimaatverandering toenam. Fotografe Lynsey Addario maakte deze foto van de Dixie Fire, een enorme brand waarbij bijna 400.000 hectare natuurgebied in de as werd gelegd en het plaatsje Greenville werd verwoest, waar ooit zo’n duizend mensen woonden.

Lees ook: Ontmoet de brandweervrouwen die de Californische bosbranden bestrijden

“Lynsey’s foto van deze brand is gewoon adembenemend,” zegt Moran. “Voor mij staat dit beeld voor een ogenschijnlijk onmogelijke strijd. Die eenzame brandweerman staat daar met zijn slang in het midden van een inferno.”

Stonehenge zon 4500 jaar geleden gebouwd in ZuidEngeland onderging voor het eerst conserveringswerkzaamheden in 1901 nadat een van de verticale sarsens en de horizontale bovendorpel waren omgevallen waardoor bezorgdheid ontstond over de openbare veiligheid De conserveringswerkzaamheden in september omvatten het repareren van scheuren en het opnieuw vullen van voegen met mortel om de stabiliteit van de stenen te waarborgen en ze te beschermen tegen erosie Fotograaf Reuben Wu heeft 11 fotos die gedurende 30 minuten zijn gemaakt in lagen aangebracht om deze foto te maken
Stonehenge, zo’n 4.500 jaar geleden gebouwd in Zuid-Engeland, onderging voor het eerst conserveringswerkzaamheden in 1901 nadat een van de verticale sarsens en de horizontale bovendorpel waren omgevallen, waardoor bezorgdheid ontstond over de openbare veiligheid. De conserveringswerkzaamheden in september omvatten het repareren van scheuren en het opnieuw vullen van voegen met mortel om de stabiliteit van de stenen te waarborgen en ze te beschermen tegen erosie. Fotograaf Reuben Wu heeft 11 foto’s die gedurende 30 minuten zijn gemaakt, in lagen aangebracht om deze foto te maken.
Reuben Wu

Het megalithische monument Stonehenge in het zuiden van Engeland werd zo’n 4500 jaar geleden opgericht en trekt ook nu nog bezoekers uit alle windstreken. Eerder dit jaar stak een rechter een stokje voor plannen om vlakbij een onderaardse snelwegpassage aan te leggen, een project dat volgens archeologen gevaar zou opleveren voor artefacten die nog niet zijn blootgelegd. “Mensen vergeten vaak of beseffen niet dat Stonehenge veel méér is dan alleen een steencirkel – het is een heel landschap,” zegt Anna Eavis, directeur-curator van English Heritage.

Fotograaf Reuben Wu legde elf afzonderlijke opnames, die in de loop van een half uur waren gemaakt, over elkaar heen om de belichtingseffecten in deze opname te creëren.

Ezelspinguns op het Antarctisch Schiereiland nestelen rond een oude walviswervel een overblijfsel uit de tijd dat de walvisvangst in de regio gebruikelijk was De wintertemperaturen zijn hier sinds 1950 met een verbijsterende 11 graden Fahrenheit zes graden Celsius gestegen meer dan vijf keer het wereldwijde gemiddelde Het zeeijsseizoen is nu ongeveer drie maanden korter dan vroeger Kinband en Adliepinguns die voor de kust op krill jagen en afhankelijk zijn van zeeijs nemen af Maar de meer flexibele ezels gedijen op ijsvrije stranden en wateren Hun wereldbevolking is sinds de jaren tachtig verzesvoudigd
Ezelspinguïns op het Antarctisch Schiereiland nestelen rond een oude walviswervel, een overblijfsel uit de tijd dat de walvisvangst in de regio gebruikelijk was. De wintertemperaturen zijn hier sinds 1950 met een verbijsterende 11 graden Fahrenheit (zes graden Celsius) gestegen, meer dan vijf keer het wereldwijde gemiddelde. Het zee-ijsseizoen is nu ongeveer drie maanden korter dan vroeger. Kinband- en Adélie-pinguïns, die voor de kust op krill jagen en afhankelijk zijn van zee-ijs, nemen af. Maar de meer flexibele ezels gedijen op ijsvrije stranden en wateren. Hun wereldbevolking is sinds de jaren tachtig verzesvoudigd.
Thomas P Peschak

In tegenstelling tot andere pinguïnsoorten in de regio die last hebben van de alsmaar stijgende wintertemperaturen in het gebied, gedijen de ezelspinguïns van het Antarctisch Schiereiland goed in de ijsvrije kustwateren en op de stranden van de regio. Fotograaf Thomas P. Peschak legde de vogels in verschillende stadia van hun voortplantingscyclus vast.

“Je ziet een pinguïn met een ei op zijn poten, eentje met een kuiken... je ziet het hele broedproces,” zegt Moran. “Met andere pinguïnsoorten gaat het misschien niet zo goed, maar op dit specifieke moment zijn zij de winnaars van de klimaatrace.”

Bekijk hier de overige foto’s die voor de Year in Pictures-special van 2021 zijn geselecteerd en lees meer over de fotografen die aan dit bijzondere nummer hebben bijgedragen. Nóg meer van de beste foto’s uit 2021 vind je hier, samen met verhalen over de meest opmerkelijke ontdekkingen en successen op het gebied van klimaat en milieu in 2021.

Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd in het engels op nationalgeographic.com