De route van de Fjällräven Classic voert langs het klassieke wandelpad Kungsleden in Zweeds Lapland tot Abisko in het noorden. Hoogtepunten: het majestueuze Kebnekaise-massief, de kale Tjäktja-pas, de golvende heide bij Alesjaure en het weelderige groen in het Nationale Park Abisko. Deze hoogtepunten zijn ook de grootste uitdagingen, zeker met een zware rugzak op je rug. Onderweg wordt er geslapen in een zelf op te zetten tent en ook voor eten moeten de deelnemers zelf zorgen.
Deelneemster Annemerel de Jongh is lifestyle blogger en gek op hardlopen. Op haar blog annemerel.com deelt ze een kijkje in haar leven, sportmomenten en reizen.
Wat was jouw motivatie om mee te doen aan een trekkingstocht die het meest lijkt op een survival?
Ik ben benaderd door Fjällräven om mee te doen aan de trek. Eerst dacht ik, waarom vragen ze mij? Het is niet dat ik dit soort dingen vaker doe. Maar wat niet is, kan nog komen. Ik heb een aantal jaar geleden met veel bewondering het boek ‘Wild’ gelezen, waarin een jonge vrouw maandenlang in haar eentje door de wildernis trekt. Dat is natuurlijk iets compleets anders dan de Fjällräven Classic die maar een paar dagen duurt, maar het is een leuk begin, wellicht pak ik het hierna nog wel een keer groter aan.
Je hebt je voorbereid samen met Fjällräven; hoe je je backpack in moest pakken, een tent opzet en voedzaam eten maakt. Wat vond je de grootste uitdaging?
Het opzetten van een tent is niet echt aan mij besteed, ik heb vrij weinig geduld. Het eten vind ik ook nog wel een uitdaging, ik hou van eten, maar het eten dat je tijdens zo’n trekkingstocht eet is toch net iets anders. Ik heb voor de zekerheid maar wat extra energierepen in mijn tas gestopt die propvol calorieën zitten. Als ik honger heb, wil je niet bij me in de buurt komen.
Waar zie je het meest tegenop tijdens de Fjällräven Classic?
Nou, ik heb dus net gezien dat tijdens een groot gedeelte van de reis alleen maar regen is voorspeld. Een tent opzetten in de regen na een lange dag lopen, dat lijkt me best heftig. Ook ben ik vergroeid met mijn iPhone en ik vraag me af hoe dat afkicken zal zijn.
Wat doe je op momenten dat je er even door heen zit?
Dat weet ik nu natuurlijk nog niet, maar ik loop marathons dus ik weet wel wat afzien is. Als ik er tijdens een marathon doorheen zit, zeg ik tegen mezelf, ga ik hier dood aan? Nee. Duurt dit eeuwig? Nee. Moet ik dan zeuren? Nee. Mocht het écht zwaar worden dan kan ik me vasthouden aan het feit dat het maar een paar dagen is.
De voorbereiding voor deze reis was natuurlijk extreem, wat doe jij normaal gesproken om je voor te bereiden op een reis?
Dat ligt er natuurlijk volledig aan waar de reis naartoe gaat. Maar meestal check ik voordat ik wegga wel even op Google Maps of er mooie hardlooproutes in de buurt van mijn hotel te vinden zijn, hardlopen op reis vind ik heerlijk. Ook neem ik vaak wat extra eten mee in mijn tas. Zoals gezegd, ik ben niet te genieten als ik honger heb, dus voor de momenten dat er even niets te eten is, heb ik altijd iets bij me.
Annemerel is tijdens het trekkingsfeest, zoals Fjällräven het zelf noemt, te volgen op haar Instagram.
