Het mountainbikeparcours slingert omhoog. Gids Matilda Rälg kijkt me vragend aan. Ja hoor, laten we maar omhoog fietsen; ik heb er zin in. Maar eerst legt ze me op de speciale oefenbaan de basistechniek nog een keer uit. ‘Als we omhoog gaan, schakel dan al terug voordat het steil wordt. Anders val je stil.’ Ja, die ervaring heb ik al.
Het pad voert langs de diverse skipistes op de berg, met onder meer de langste skipiste van Dalarna. Ik fiets van 588 meter hoogte naar 890 meter, waar de top is. Het uitzicht is magisch, in de verte zie ik uitgestrekte bossen, maar ook diverse meertjes met namen als Burusjön en Idrasjön.
‘Bij het afdalen kun je beter staan en de pedalen op gelijke hoogte houden, dus niet eentje lager dan de andere, want dan heb je kans te vallen,’ zegt Matilda. Ik zie talloze scherpe bochten in het parcours, dus ik geloof haar meteen. Een goeie uitdaging. Een vader met zijn twee jonge kinderen komt voorbij fietsen. Ieder in hun eigen tempo, maar wel met een glimlach op hun gezicht.
Als ik rondloop, valt me op dat het resort vooral populair is bij gezinnen. Waarbij de kinderen graag los gaan in het Adventure Park, en hun behendigheid testen in de talloze klimtoestellen en op de behendigheidsroutes. De vaders doen vaak maar wat graag mee.
Ik hoor ineens gehinnik. Halverwege op de berg staat een manege. Een paardrijtocht, dat lijkt me wel wat. Frida Sundström is gids tijdens mijn trip. Het regent zachtjes. Ik zie onderweg een oude burcht van een Europese beer, midden in het bos. Iets verderop stoppen we bij een meer voor een fika; oftewel koffie en koek. Iets later breekt de zon door.
Als ik aan het einde van de dag naar mijn houten cabin loop, zie ik een tegenligger. Een rendier loopt op de weg. Hij trekt zich niets aan van mij of het gezin naast hem. Het is een half-wild dier, dat behoort aan de Sami. Dit inheemse volk is uniek voor Europa. Daar wil ik meer van weten.
Het stadje Idre is het zuidelijkste leefgebied van de Sami in Zweden. ‘Hier beginnen de echte bergen van Zweden. Vandaar,’ legt Peter Andersson uit. Hij runt Renbiten in Idre, waar je de Sami-cultuur kunt beleven. ‘Ik verkoop traditionele Sami-goederen, waaronder etenswaar en kleding.’
Ook organiseert hij excursies. Ineens duikt een rendier op voor mijn neus. ‘Niet schrikken, dit is een tam rendier. Haar moeder werd gedood door een wolf.’ Ik kijk hem verbaasd aan, maar hij knikt. ‘Ja, hier leven nog veel wolven, beren en veelvraten. Al eeuwen. We hebben dit dier opgevangen, anders zou ze het niet hebben overleefd.’
Toen ik hier aan kwam rijden zag ik ook al diverse rendieren. ‘Ja, die kunnen van mij zijn,’ lacht hij. ‘De dieren zijn half-wild en lopen in dit grote gebied,’ zegt hij met een weids gebaar. ‘Kom,’ zegt hij, ‘We gaan wandelen met een rendier.’
Dat klinkt wel bijzonder. ‘Ze ziet ons als haar kudde,’ vertelt Erik Mikaelsson, die me vergezelt. Hij ‘laat haar uit’, zoals hij het zelf noemt. ‘Vaak gaat ze op haar gemak even wat eten en zien jou dan in de verte verdwijnen. Dan rent ze naar haar “kudde”. Dus ren ik mee,’ lacht hij.
We wandelen naar een tipi, een houten hut die met turf is bedekt. Peter maakt de lunch klaar. Terwijl ik op de rendiervellen ga zitten krijg ik dampende koffie. ‘De lunch bestaat uit rendiercarpaccio, maar ook uit vlees dat zo’n 22 uur is gerookt op laag vuur. En rendierworst. Lust je dat?’
Peter pakt een van de messen die aan zijn heup hangen. Ik krijg er salade bij, net als geraspte kaas en balsamico. ‘Dat laatste is iets van deze tijd,’ lacht hij Peter. ‘De rest is traditioneel Sami. Eet smakelijk.’
Wil je meer weten over de Zweedse regio Dalarna, neem dan een kijkje op de site van Visit Dalarna. Dalarna is vanuit Nederland gemakkelijk bereikbaar: per auto, ferry of per vliegtuig via Göteborg of Stockholm. Diverse touroperators organiseren autorondreizen in Zweden. Bekijk hier het aanbod van Buro Scanbrit en Pharos Reizen van ANWB. Meer informatie over een vakantie naar Zweden vind je op de site van Visit Sweden.
