Ik kijk ineens in de ogen van twee jonge elanden. Hun vacht is zacht, hun ogen kijken vrolijk de wijde wereld in. Het is voedertijd en ik heb twee kannen met melk vast, met bovenop een speen.
De jonge dieren komen nieuwsgierig dichterbij, maar ze hebben geen trek. Ze hebben liever verse blaadjes van de bomen, zo blijkt. Ondertussen drentelen ze wat om me heen, maar ze verliezen elkaar niet uit het oog.
‘Hun moeder is aangereden en de dieren werden naast de weg gevonden,’ legt Pontus Gyllenberg uit. ‘Wij hebben de jonge dieren opgevangen. En ze worden bij ons opgevoed.’ Hij weet wat ik wil vragen. ‘Nee, de dieren kunnen niet meer worden uitgezet in het wild. Ze zijn aan mensen gewend geraakt. Dan lopen ze zo op mensen af in de natuur.’
Daarnaast lopen hier in Dalsland, West-Zweden, volwassen elanden, waaronder een mannetje met een machtig gewei. Ook zie ik moeflons en herten in een groot stuk wei met bos los. Enkelen kijken me aan; hun geweien leveren bijzondere silhouetten tussen de bomen op.
Het is tijd om iets actievers te gaan doen. Bij de receptie word ik bijna duizelig van de keuzes. Handboogschieten? Paardrijden? Kanoën? Of ziplinen? Een zipline: dat is wel een goede manier om de Zweedse bossen te ontdekken. Als een vogel zo vrij.
Ik moet mijn benen door een soort harnas doen, waarna ik word vastgegespt. De uitleg over de katrol is eenvoudig. ‘Je klikt hem om de lange kabel heen en houdt het touw vast. Daarna zeil je vanzelf naar beneden.” Eerst moet ik een stukje klimmen, totdat ik bij de top van een heuvel uit kom.
Ze hebben hier twee ziplines, die door de toppen van de bomen gaan. ‘Gewoon je benen los laten hangen, dan ga je vanzelf.’ Dat ‘gewoon’ is toch echt wel een stap, merk ik. Maar als ik eenmaal zweef overvalt me een heerlijk vrij gevoel.
De wind draait me naar links en dan naar rechts, alsof Moeder Natuur haar omgeving aan me wil laten zien. Maar hoe kan ik mijn lichaam recht houden? Als ik mijn handen uitstrek lukt het wel; volledige controle in de lucht.
Zweden zijn dol op zwemmen in meren, maar nog meer op sauna's en hot tubs. Dat ga ik ook proberen. Moe maar voldaan stap ik in de hot tub. Hij ligt aan de rand van een van de vele meren hier. Ik heb het vuur opgestookt, zodat het water lekker warm is.
Aan de houten tafel eet ik mijn diner. Een salade, wat brood met kruidenboter en een biertje. Er is verder niemand, niets. De zonsondergang boven het meer is helemaal van mij alleen. Zulke avonden mogen eeuwig duren. Dit is wel de beste activiteit van Dalsland vind ik.
Iets verderop zie ik de tipi; mijn slaapplek voor de nacht. Mijn bed bestaat uit naaldboomtakken en diverse rendiervellen. Met mijn slaapzak en matje lig ik opvallend comfortabel. Het voelt als buiten slapen door alle geluiden van vogels. Langzaam glijden de geluiden weg…
Lees hier meer over Dalsland Aktiviteter.
Zelf op vakantie naar West-Zweden? West-Zweden is vanuit Nederland gemakkelijk bereikbaar: per ferry met Stena Line, met het vliegtuig naar Göteborg of met de auto via het zuiden van Zweden. Meer informatie over een vakantie naar Zweden vind je op de site van Visit Sweden.
