19 september
Op 19 september om één uur ’s middags plaatselijke tijd schudde Mexico-Stad op haar grondvesten, als gevolg van een aardbeving met een kracht van 7,1 op de schaal van Richter, waarbij gebouwen inzakten en auto’s werden verpletterd. Het dodental van de aardbeving, waarvan het epicentrum zo’n 160 kilometer ten zuiden van de Mexicaanse hoofdstad lag, is nog onduidelijk, maar nadert inmiddels de 250.
Meer over aardbevingen
Aardbevingen kunnen zulke immense verwoestingen aanrichten dat het moeilijk is voor te stellen dat er overal ter wereld gewoonlijk duizenden van deze bevingen per dag plaatsvinden, meestal als lichte aardschokken.
Waar komen de meeste aardbevingen voor?
Zo’n tachtig procent van de bevingen in de wereld vindt plaats langs de rand van de Stille Oceaan, die de ‘Ring van Vuur’ wordt genoemd vanwege de hoge vulkanische activiteit in dit gebied. De meeste aardbevingen doen zich voor op breuklijnen, waar tektonische platen – de reusachtige schollen van gesteente waaruit de aardkorst is opgebouwd – tegen of langs elkaar schuiven.
Deze bewegingen zijn gewoonlijk zeer geleidelijk en op het aardoppervlak niet te merken, maar tussen de platen kan zich in de loop der tijd een enorme spanning opbouwen. Als deze spanning zich plotseling ontlaadt, worden reusachtige trillingen of seismische golven veroorzaakt, die zich vaak over honderden kilometers door het gesteente richting het aardoppervlak bewegen. Andere aardbevingen vinden plaats op breuklijnen waar platen worden uitgerekt of samengeperst.
Indeling volgens de schaal van Richter
Op grond van de kracht en duur van de seismische golven delen wetenschappers aardbevingen in naar hun ‘magnitude’ volgens de schaal van Richter. Een aardbeving met een magnitude van 3 tot 5 wordt als een lichte aardschok gezien; 5 tot 7 is matig tot krachtig; 7 tot 8 is zwaar; en 8 of hoger is zeer zwaar.
Gemiddeld wordt de aarde éénmaal per jaar ergens getroffen door een aardbeving met een kracht van 8 op de schaal van Richter; bij diverse aardbevingen komen elk jaar zo’n 10.000 mensen om het leven. De meeste doden vallen door het instorten van gebouwen, maar veel mensen komen ook om bij de aardverschuivingen, branden, overstromingen of tsunami’s die door aardbevingen worden veroorzaakt. Lichtere naschokken die doorgaans in de dagen na een zware aardbeving plaatsvinden, kunnen reddingswerkzaamheden bemoeilijken en nog meer dood en verderf zaaien.
Verlies aan mensenlevens kan worden voorkomen door een goede planning van de hulpverlening, publieke voorlichting en het bouwen van constructies die als gevolg van seismische golven heen en weer zwaaien in plaats van instorten.
Waarschuwing: sommige foto’s tonen schokkende beelden.
