Voormalige FARC-rebel vindt hoop en rust in moederschap

Na 26 jaar als FARC-strijdster droeg Esperanza Medina haar uniform en wapen voor de laatste keer, voordat ze aan haar leven als burger begon.

De zwangere Esperanza speelt met een volleybal terwijl haar kameraden toekijken in een FARC-kamp in La Guajira, aan de Colombiaans-Venezolaanse grens.

Esperanza zet haar nieuwe leesbril op in een FARC-kamp in La Guajira.

Esperanza met haar pasgeboren dochtertje, Desiree Paz Carillo, in een FARC-kamp in La Guajira. De naam van haar dochter bestaat uit het Franse woord voor ‘gewenst’ en het Spaanse woord voor ‘vrede’.

Esperanza woont met haar dochtertje Desiree een verplichte avondbijeenkomst bij in de overgangszone in Pondores in La Guajira.

Esperanza met haar dochtertje Desiree voordat zij gedoopt wordt.

Esperanza houdt samen met haar dochtertje Desiree en Desirees vader Alfredo Carillo een kaars vast tijdens de doopplechtigheid. Hoewel ze zich atheïst noemt, net als alle andere FARC-leden, wilde Esperanza toch dat haar dochtertje zou worden gedoopt. De voormalige commandant van Esperanza en diens vrouw zijn de peetouders van Desiree.

Esperanza laat haar dochtertje Desiree pootjebaden in de rivier La Rancherias tijdens een uitje met nieuwjaar. Dit was het eerste uitstapje als burgers voor de voormalige FARC-rebellen die in de overgangszone in Pondores wonen.

Esperanza danst tijdens de nieuwjaarsviering in de overgangszone in Pondores, waar zij nu woont. Het is bijna een jaar geleden dat zij en haar medestrijders van de FARC werden gedemobiliseerd.

Esperanza speelt met haar dochtertje Desiree. Het meisje heeft een nieuw jurkje aan, een cadeautje voor haar eerste verjaardag.