Kijk hoe deze dieren overleven op de koudste plekken ter wereld

Een ringelrob komt naar de oppervlakte via een gat in het noordpoolijs. Ringelrobben blijven warm door een hol in de sneeuw te maken, waarin ze ook beschermd zijn tegen hun belangrijkste vijand: de ijsbeer.

Een jong ijsbeermannetje springt op een ijsschots in het Noorse Spitsbergen. Klimaatverandering vormt een bedreiging voor ijsberen die bedreigd worden met uitsterven.

Een moederijsbeer en haar jongen staan op een rotskust in Spitsbergen. IJsberen zijn afhankelijk van zee-ijs om te kunnen jagen. Doordat het zee-ijs afsmelt zijn er voor ijsberen op het ijs minder prooidieren te vinden, zoals zeehonden.

Op deze foto is een groep beloega's te zien op zo'n zestig meter diepte in de poolzee voor Nunavut, Canada. Beloega's zijn zeer sociale dieren die in familiegroepen leven van tien of meer dieren.

Muskusossen, hier gefotografeerd op Ellesmere Island in Nunavut, hebben een dikke, ruige vacht die ze warm houdt in de wintermaanden. Muskusossen krijgen kleinere jongen in bepaalde noordelijke streken, omdat hun moeders moeite hebben om voedsel te vinden tijdens de draagtijd.

Een poolwolf staat bij een dode muskusos, zijn belangrijkste prooidier. De muskusos werd gedood door een ander roofdier en werd bijna geheel intact achtergelaten. De poolwolf komt van oorsprong voor op de meest noordelijke eilanden van Nunavut.

Poolwolfwelpen rusten uit terwijl de volwassen dieren op jacht zijn op Ellesmere Island.

Een zeeluipaard is op jacht voor het Antarctisch Schiereiland. Het dier zwemt rondjes terwijl boven hem op het ijs een groep jonge pinguïns staat te wachten om van de schots in het water te springen.

Een ezelspinguïn neemt een kijkje onder water voor hij een duik neemt. In tegenstelling tot andere soorten broedt deze pinguïnsoort op een ijsvrije ondergrond in Antarctica en de omringende eilanden.

Zeeluipaarden zijn snelle en behendige jagers. Rond mensen zijn ze vooral nieuwsgierig, zoals fotograaf Paul Nicklen in 2006 ontdekte toen een ruim drieënhalf meter lang vrouwtje op hem afkwam in de zee bij Antarctica. Ze liet het door haar gevangen pinguïnkuiken los en pakte in plaats daarvan de camera van Nicklen (en een groot deel van zijn hoofd) in haar bek.

Een keizerspinguïn duikt op een ijsschots in de Rosszee in Antarctica. Keizerspinguïns zijn voor hun voedsel en voortplanting afhankelijk van zee-ijs. Doordat het ijs verdwijnt, hebben de pinguïns te kampen met een kleiner wordend leefgebied en teruglopende aantallen.