Het is ontzettend moeilijk om je trouwe viervoeter te negeren wanneer hij zijn grote puppyogen naar je opslaat. Onderzoek aan de Duquesne University in Pittsburgh laat zien dat die onweerstaanbare blik het gevolg is van evolutie, en inmenging van de mens.
Wolven- of mensentrekjes?
Kleine spieren rond de ogen en mond stellen landzoogdieren in staat talloze gezichtsuitdrukkingen aan te nemen. Uit het Amerikaanse onderzoek blijkt dat de gelaatsspieren van honden sterker overeenkomen met die van mensen dan met die van hun wilde voorouder: de wolf.
Wolven beschikken voornamelijk over langzame spiervezels, terwijl mensen en gedomesticeerde honden snelle spiervezels hebben, zo blijkt uit de publicatie. Hoofdonderzoeker Anne Burrows en haar collega’s ontdekten dat de ontwikkeling van snelle spiervezels in het hondengezicht het geluid van hun geblaf beïnvloedt: door hun snelle spiervezels kunnen honden korte en scherpe bewegingen met hun bek maken.
Dat resulteert in een blaf. Door te blaffen kunnen honden met ons communiceren, bijvoorbeeld als er gevaar dreigt of als ze juist heel blij zijn. Wolven daarentegen communiceren alleen met elkaar, voornamelijk middels gehuil.
Waarom hondenogen zo onweerstaanbaar zijn
De snelle gezichtsspieren stellen honden ook in staat om hun wenkbrauwen op te trekken. Daarmee weten ze hun onweerstaanbare puppyogen op te zetten, terwijl wolven daar door hun spierstructuur niet in staat zijn.
Die fijne mimiek stelt ons in staat met honden te communiceren. Expressie is voor mensen ‘van fundamenteel belang als het gaat om onze communicatie’, zegt Burrows. ‘Het is daarom aannemelijk dat we tijdens het fokken van hondenrassen hebben geselecteerd op individuen met een lieve oogopslag.’
Nog niet uitgelezen? Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief van National Geographic en ontvang de favoriete verhalen van de redactie wekelijks in je mail.
