De ‘olijfzeeslang’ (Aipysurus laevis) moet veel obstakels overwinnen om zich te kunnen voortplanten. Allereerst is het zicht van het zeer giftige reptiel beroerd. Mannetjes staan erom bekend zeekomkommers, stukken touw en duikvinnen aan te zien voor potentiële bedpartners.
Hoe werkt de voortplanting van Aipysurus laevis
En is een wijfje eindelijk gevonden, dan port hij tegen haar hoofd om consent te vragen. Meestal wijst de dame de avances af, dus de paringsmissie kan wel even duren. Heeft het mannetje onverhoopt toch beet, dan moet hij één van zijn twee penissen in de cloaca zien te krijgen. ‘Erg lastig voor een bijna blind dier zonder ledematen,’ zegt Claire Goiran, een marien bioloog die zeeslangen onderzoekt aan de Université de la Nouvelle-Calédonie in Nieuw-Caledonië.
Mannetjes kronkelen om hun partner heen en wringen zich in allerlei bochten, totdat alles op zijn plek valt: ‘De juiste positie vinden kost veel tijd,’ aldus Goiran. De vrijpartij onder water kan uren duren en het koppel kan niet uit elkaar tot de klus geklaard is. Gaat mevrouw naar boven om adem te halen, sleept ze hem mee aan zijn penis. Het mannetje volgt gedwee: hij moet flink wat overhebben voor het doorgeven van zijn genen.
De zwangerschap van de olijfzeeslang
De ‘olijfzeeslang’ Aipsyrus laevis leeft in de wateren tussen Australië en Papoea-Nieuw-Guinea. Hij spendeert het gros van zijn tijd in ondiepe riffen, maar is ook waargenomen op honderd meter diepte. Net als vrijwel alle zeeslangen is de soort eierlevendbarend. Vrouwtjes zijn zo’n negen maanden drachtig van vijf tot zeven eieren, die nog in haar lichaam uitkomen. Het dier wordt twee meter lang en kan tot drie kilo wegen.
Liever een papieren tijdschrift in handen? Je leest dit verhaal ook in National Geographic Magazine 07/2023. Bestel ’m hier.
