Diep onder water werd in het flitslicht van de camera een explosie van nieuw leven vastgelegd. Twee tandbaarzen die net hebben gepaard, schieten uit een wolk van eitjes en sperma in de buurt van Fakarava, een koraaleiland in Frans-Polynesië. De paring vindt maar één keer per jaar rond volle maan in juli plaats en duurt ongeveer dertig minuten. Het kostte fotograaf Laurent Ballesta drieduizend uur om het tafereel vast te leggen.
Ballesta maakt vaak foto’s voor National Geographic. Voor zijn foto van dit buitengewone fenomeen, genaamd ‘Creation’, won hij de prestigieuze titel Wildlife Photographer of the Year. De prijs werd vandaag uitgereikt door het Natural History Museum in Londen, dat elk jaar de wedstrijd organiseert en een expositie van de winnaars toont.
De foto met de titel ‘Creation’ legt volgens Roz Kidman Cox, voorzitter van de jury, een magisch moment vast. “De foto is verrassend, energiek, intrigerend en van een bovenaardse schoonheid.”
Museumdirecteur Doug Gurr noemde de foto “een overtuigende herinnering aan wat we te verliezen hebben als we onze impact op de aarde niet aanpakken”.
Het atol Fakarava is door UNESCO erkend als biosfeerreservaat en wordt tegen commerciële activiteiten beschermd. Het herbergt verschillende bedreigde en met uitsterven bedreigde soorten. Hier is de door grootschalige visserij bedreigde gemarmerde tandbaars veilig. Althans voor de mens. Tijdens het paarseizoen van de tandbaars komen honderden grijze rifhaaien ’s nachts tevoorschijn om zich tegoed te doen aan deze zestig centimeter lange vis. Volgens de International Union for Conservation of Nature, die de staat van instandhouding van soorten wereldwijd beoordeelt, is de staat van instandhouding van deze soort onbekend.
Ballesta wist alleen dat de paring rond volle maan in juni of juli zou plaatsvinden. Hij kon het moment niet verder voorspellen, wat betekende dat hij zoveel mogelijk tijd onder water door moest zien te brengen. In 2014 ontwikkelde hij een duikprotocol (het eerste in zijn soort) dat hem in staat stelde om maar liefst 24 uur op twintig meter diepte door te brengen en dat tegelijkertijd de decompressietijd beperkte. Ballesta vertelt dat deze prestatie de juiste combinatie van gassen in zijn zuurstoftank, een toegewijd duikteam en veel vastberadenheid vereiste.
Zijn zorgvuldig geplande strategie had effect. Hij zwom zonder bescherming van een haaienkooi of een metalen haaienpak tussen duizenden tandbaarzen en honderden grijze rifhaaien. “Het kostte tijd om de juiste intuïtie te ontwikkelen, zodat we niet gebeten zouden worden,” vertelde Ballesta in 2018 aan National Geographic. “We moesten erop kunnen vertrouwen dat we rustig bleven wanneer ze tegen ons opbotsten. Dat ging soms zo hard dat we er blauwe plekken aan over hielden. De haaien zien ons als obstakels, niet als prooi.” (Bekijk in het verhaal van National Geographic meer van Ballesta’s werk waarin dit surrealistische fenomeen is vastgelegd.)
De natuurfotowedstrijd werd dit jaar voor de 57ste keer gehouden en kende negentien categorieën, waaronder Behavior, Photojournalism en Portraiture. Dit jaar ontving de organisatie vijftigduizend inzendingen van fotografen van over de hele wereld. De juryleden letten op originaliteit, creativiteit en technische uitmuntendheid. (Bekijk hier de winnaars van vorig jaar.)
De tienjarige Vidyun R. Hebbar uit India werd uitgeroepen tot Young Wildlife Photographer of the Year. Hij kreeg deze prestigieuze onderscheiding voor zijn close-up van een tentspin, badend in de lichten en regenboogkleuren van een passerende riksja.
Lees ook: Deze Nederlandse foto won de ‘Wildlife Photographer of the Year’ award
Twee andere fotografen van National Geographic vielen ook in de prijzen. Jennifer Hayes won in de categorie ‘Oceans: The Bigger Picture’ met haar foto van zadelrobben en hun pasgeboren pups op gebroken noordpoolijs. De ‘Bigger Picture’-categorieën zijn nieuw dit jaar. Hierin worden foto’s bekroond die licht werpen op cruciale ecosystemen, zoals het krimpende zee-ijs op de Noordpool, waar zadelrobben van afhankelijk zijn om zich voort te planten. Hayes vloog uren in een helikopter om de winnende afbeelding te kunnen maken, die ze als adembenemend omschrijft.
Brent Stirton won in de categorie Photojournalism Story met zijn verhaal over chimpansees en hun verzorgers in het Lwiro Primates Rehabilitation Center in Congo. Het centrum verzorgt primaten die wees werden als gevolg van stroperij. De baby’s worden vaak verkocht, soms als huisdieren. “Veel van deze chimpansees hebben daarom afzondering, lijden en wreedheid gekend”, schrijft Stirton op Instagram. In Lwiro krijgen meer dan honderd jonge chimpansees één-op-één zorg om hun psychologische en fysieke trauma’s te verlichten. (Lees hier het volledige verhaal van National Geographic.)
“Deze toegewijde verzorgers voeden de babychimpansees op als hun eigen kinderen”, schrijft Stirton.
Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd in het Engels op nationalgeographic.com
