Enkele jaren geleden was fotograaf Guillaume Herbaut in Shanghai om verslag te doen van de ‘liefdesmarkt’. In dit park komen ouders bijeen om hun alleenstaande kinderen te koppelen. Op weg ernaartoe bezocht hij ook het bedrijf ‘The Only Photo Studio’. Hier trof hij een soort Disneyland voor het huwelijk aan. De ruim twintig spectaculaire sets varieerden van besneeuwde kastelen tot Griekse eilanden. Met een gevolg aan visagisten, kostuumontwerpers en fotografen lopen stelletjes van het ene tafereel naar het andere voor foto's van een fantasierijke nepbruiloft.
“Het was een mix van echte en in scène gezette liefdesverhalen,” vertelt Herbaut. “Je kreeg de indruk dat de wereld van de soapseries werkelijkheid was geworden.”
In het hoogseizoen dartelen er elke dag maar liefst tachtig stelletjes door de studio om zich door de zestig interne fotografen in vol ornaat te laten vereeuwigen.
De afgelopen eeuw is het huwelijk in China drastisch veranderd. Van oudsher werden huwelijken door koppelaars en ouders gearrangeerd. De bruid en bruidegom hoefden er niet eens mee in te stemmen. Begin negentienhonderd, aan het einde van de laatste keizerlijke dynastie van China, deed de fotografie haar intrede bij bruiloften. Net als veel andere aspecten van de ceremonie waren de foto's waardevol vanwege het beeld naar de buitenwereld toe. De foto's werden van generatie op generatie doorgegeven.
Door de economische hervorming in de twintigste eeuw ontstond een Chinese middenklasse en kwam de focus op het stel te liggen. Dit nieuwe persoonlijke aspect zorgde ervoor dat de populariteit van studiofoto’s voorafgaand aan de bruiloft is geëxplodeerd.
“Fotosessies zijn net zoiets als cosplay,” zegt Jiajing Mao, deskundige op het gebied van Chinese huwelijkstradities. “Veel stelletjes laten niet alleen foto's van zichzelf in een pak en jurk schieten, maar maken er een heel spektakel van. Ze bootsen hun studentenleven, de tijd van de Culturele Revolutie, de Chinese Republikeinse periode of allerlei scènes uit het dagelijks leven na. Het maakt niet uit of ze echt klasgenoten waren, in die periode hebben geleefd of hetzelfde hebben meegemaakt.”
Deze fotostudiotrend is waarschijnlijk in Taiwan ontstaan en was bedoeld om jurken te verkopen. In de jaren tachtig van de vorige eeuw waaide de trend over naar China. De branche is nu naar schatting miljarden waard. De klanten die Herbaut in The Only Photo Studio sprak, gaven per sessie ongeveer vierhonderd tot achttienduizend dollar uit.
Tianyi Li voert een mondeling geschiedenisonderzoek uit naar huwelijksrituelen in de Chinese provincie Jiangsu. Hij vertelt dat Chinese families historisch gezien een groot deel van hun inkomen aan bruiloften uitgeven. Volgens overheidsstatistieken kosten moderne bruiloften gemiddeld elfduizend dollar. Dat is meer dan het inkomen van de gemiddelde stedelijke werknemer.
Iedereen wil een glimp van de glamour opvangen nu luxe bruiloften van beroemdheden live op tv en sociale media te bewonderen zijn. Enkele jaren geleden trouwde de ‘Kim Kardashian van China’ en haar ceremonie kostte dertig miljoen dollar.
Sommige stellen gaan voor hun grote dag naar Thames Town. Deze wijk in Shanghai is geheel in Britse stijl gebouwd. Wie het zich kan veroorloven, laat de decors links liggen en gaat voor het echte werk. Chinese touroperators bieden verloofde stellen arrangementen voor fotosessies aan. Mede dankzij het succes van series als Downton Abbey in China is Engeland een populaire bestemming voor fotoshoots in kastelen en landelijke gebieden.
Chinese stromingen komen ook meer voor het voetlicht. Ten tijde van de keizers droegen stellen officiële gewaden op hun bruiloft. Volgens Mao bieden bedrijven nu bruiloftsarrangementen in traditionele stijl aan, compleet met deze klassieke kostuums. “Veel mensen beginnen zich af te vragen waarom er vooral westerse trouwjurken en zelden traditionele Chinese gewaden worden dragen. Ze willen daarom teruggrijpen op hun traditionele wortels,” aldus Mao.
De achterliggende reden is dat het aantal huwelijken in China afneemt door de grote onbalans tussen de seksen. Als gevolg van de eenkindpolitiek is er een overschot aan mannen. Chinese vrouwen zijn beter opgeleid dan vroeger en het geboortecijfer is gedaald. Door deze demografische ontwikkelingen worden oude taboes doorbroken. Zo wordt langzaamaan geaccepteerd dat vrouwen met een gescheiden man of weduwnaar trouwen of zelfs met een man die minder verdient.
Wie al lang en breed getrouwd was toen het fenomeen van uitgebreide fotoshoots zijn intrede deed, kan dit nog inhalen. Volgens historicus Tianyi Li organiseren sommige verzorgingshuizen fotosessies voor het ‘gouden huwelijksjubileum’ voor stellen die al enkele decennia getrouwd zijn.
Engelse vertaling uit het Mandarijn door Daisy Chung.
