‘Klaar om overstag te gaan?’ Voordat ik kan vragen wat dat betekent, slaan de zeilen om en helt de boot plotseling zijwaarts. Servies rinkelt in de kajuit. Ik grijp me vast aan de reling en lach nerveus, maar de vrolijke gezichten van mijn reisgenoten stellen me gerust. Seconden later vangen we de wind en stuiven we weg. Apostolis Tsiokos, onze gebruinde, zilverharige schipper zingt We Are Sailing van Rod Stewart terwijl we onze reis langs de Ionische eilanden vervolgen.

Onze zeilboot biedt plaats aan maximaal elf bemanningsleden, maar deze week zijn we maar met z'n drieën aan boord: Apostolis, Loïc – een passagier uit Frankrijk – en ikzelf. We ontmoetten elkaar gisteren op Lefkada, een eiland dat in de Ionische Zee ligt voor de westkust van Griekenland.

Het oude Ithaka

Het eiland is nauw verbonden met het episch dichtwerk De Odyssee van Homeros. De Duitse archeoloog Wilhelm Dörpfeld geloofde dat het huidige Lefkada het oude Ithaka van Odysseus was. Vandaag de dag trekt het eiland bezoekers naar de vele interessante historische plekken en naar de prachtige baaien om te windsurfen en andere watersporten te beoefenen.

Paradijs op aarde

‘De Ionische eilanden zijn een paradijs op aarde,’ vertelt Apostolis. ‘De Ionische zee heeft veel eilanden, prachtige stranden, gezellige havens en afgelegen plekjes. Ik hou van dit werk en van het ontmoeten van verschillende mensen van over de hele wereld.’

Leestip: Dit zijn de 10 mooiste stranden van Griekenland

De zestigjarige inwoner van Lefkada bracht het grootste deel van zijn volwassen jaren door als gymnastiekleraar en werkte daarnaast als schipper tijdens de schoolvakanties. Toen hij met pensioen ging, bleef hij varen. Nu heeft hij vele klanten die keer op keer zeiltochten bij hem boeken.

‘Onassis Island’

We zeilen in zuidelijke richting naar het kleinere eiland Meganisi. De zachte wind blaast ons vooruit; we glijden moeiteloos over het kalme wateroppervlak. Onderweg passeren we het privé-eilandje Skorpios, de plek waar Jackie Kennedy in 1968 met Aristoteles Onassis trouwde.

De Griekse scheepsmagnaat veranderde het eilandje van een onvruchtbaar stuk land in een groene oase. Bijna vijftig jaar na zijn dood staat het nog steeds bekend als ‘Onassis Island’.

Schuilplaats

We komen aan bij Meganisi, dat bekendstaat om zijn zeegrotten. De bekendste is Papanikolis, volgens geruchten een schuilplaats van de gelijknamige onderzeeër tijdens de Tweede Wereldoorlog.

zicht op de ingang van de papanikolis zeegrot op het griekse eiland meganisi
Wirestock//Getty Images
De zeegrot Papanikolis werd bekend tijdens de Tweede Wereldoorlog, omdat het een geheime schuilplaats was voor de gelijknamige onderzeeër. De enorme omvang van de grot is verbazingwekkend.

We willen deze geschiedenis graag zelf ervaren, dus gaan we voor anker in de buurt van de grot en klimmen in de rubberboot. Hoe dichterbij we komen, hoe sterker de stilte en koelte ons omringen.

Leestip: De Akropolis van Athene, het hart van het oude Griekenland

Eenmaal binnen weerklinkt het klotsende geluid van de golven door de enorme grot. We blijven een paar minuten zitten om de omgeving in alle rust in ons op te nemen voordat we teruggaan naar het jacht. De nacht brengen we door in de natuurlijke haven van Vathy op Meganisi.

Zeeziekte

De volgende ochtend vervolgen we onze reis naar het eiland Kastos, maar het gebrek aan wind zorgt voor een langzame vaart. We dobberen wat rond en het gevreesde zeezieke gevoel overvalt me.

Apostolis dirigeert me naar het roer om de boot te besturen. Hij instrueert me om een bergtop in de verte in de gaten te houden en de boot ernaartoe te leiden. Hij glimlacht en knikt goedkeurend terwijl ik vaar. De zeeziekte verdwijnt en ik ben trots op mijn nieuwe zeilvaardigheden.

Berggeiten en katten

Veilig aangekomen op Kastos, zie ik dat berggeiten en katten de belangrijkste bewoners zijn – op een klein aantal vaste bewoners na die de winkeltjes en taverna’s runnen. Een geitenfamilie draaft nonchalant over het dorpsplein als ik langsloop.

Wanneer ik de heuvel naar het restaurant beklim, kijkt een andere geit toe terwijl ik langs de kleine cactussen op het kiezelpad loop. We eten aan het water bij Taverna Belos en bewonderen de boten die zachtjes wiegen in het kleine haventje.

Ik verslind een bord saganaki (in de pan gebakken kaas) en een enorme portie gefrituurde calamares (inktvis). De rest van het menu staat vol met Griekse favorieten zoals souvlaki (vleesspies), kolokythokeftedes (gefrituurde courgetteballetjes), lamskoteletjes en auberginesalade.

Freddo cappuccino

Onze volgende bestemming is de stad Kioni op het eiland Ithaka, net voor de noordoostkust van Kefalonia. ‘De drie belangrijkste zeiltips zijn: drink water, drink koffie en rook sigaretten,’ grinnikt Apostolis terwijl hij een doordringende rookwolk van zijn vape uitblaast. ‘Na de eerste koffie begint mijn geest te werken, maar daarvoor.. niets.’ Ik knik instemmend terwijl ik aan mijn freddo cappuccino (ijskoffie) nip.

dorpsgezicht van kioni op het griekse eiland ithaka
Holger Leue//Getty Images
Het authentieke vissersdorp Kioni op het Ionische eiland Ithaka.

Loïc en ik besluiten de heuvels in te trekken richting de vuurtorens van Kioni. De middaghitte krijgt ons te pakken voordat we ze bereiken, dus besluiten we om te keren. Onderweg ziet een oudere dame ons vanaf haar veranda en haar gezicht licht op als we haar begroeten. Direct biedt ze ons koffie aan. We bedanken haar vriendelijk en zetten onze reis voort. Later worden we getrakteerd op een stevig diner in restaurant Calypso: kleftiko, vlees met groenten in een pakketje.

Lipvissen

De volgende dag liggen we voor anker bij het strand van Mikros Gialos in het zuidoosten van Lefkada. Ik laat mijn voeten in het koele water bungelen terwijl ik achterop de boot zit. Apostolis komt naar me toe, met in zijn ene hand een stuk oud brood en in de andere zijn vape.

Ik breek het brood en laat een stukje in het water vallen. Dit schijnt het lievelingseten te zijn van de lipvissen, een ras van glanzende, helderblauwe vissen dat vaak in deze wateren voorkomt. De hele school zwemt naar elk stukje dat ik gooi, hun strepen glinsterend in de zon.

Beroemdheid

Later meren we aan in de drukke haven van Sivota. Er zijn talloze boetiekjes, cafés met koelkasten vol gelato en taverna's met koud bier. Zoals in elke haven wordt Apostolis bijna als een beroemdheid begroet. Hij lijkt iedereen te kennen en iedereen kent hem.

We gaan naar Stavros Taverna, met uitzicht op de haven, waar we hartelijk worden verwelkomd door de oudere eigenaar Stavros. Ik proef een aantal heerlijke voorgerechten die zijn aanbevolen door Apostolis, gevolgd door inktvisrisotto en moussaka.

gasten dineren bij restaurant in sivota op het griekse eiland lefkada
Laurie Noble//Getty Images
Dineren bij zonsondergang in Sivota.

‘Mensen denken dat een zeilvakantie naar Ionische eilanden alleen maar uit varen bestaat, maar eigenlijk is het meer alsof je je hotelkamer verplaatst naar een andere locatie,’ legt Apostolis uit tijdens het diner. ‘Je kunt snorkelen, zwemmen, fietsen, het dorp ontdekken en heerlijk eten. Je verkent meer van de bestemming op een leuke manier en komt op plekken waar andere reizigers misschien niet komen.’

Leestip: De 11 mooiste Griekse eilanden om over te eilandhoppen

Geheim strand

Zijn woorden echoën in mijn gedachten als we stoppen bij een geheim strand voordat we aan onze reis terug beginnen. Het turquoise water glinstert in de zon terwijl het zachtjes het strand oprolt. We hebben het hele witte zandstrand voor onszelf.

‘Zeilers zijn slimme, rustige mensen. We zien er misschien lui uit, maar we kijken altijd naar de wind, de zeilen, wat er aan de horizon is,’ vertelt Apostolis terwijl hij de zeilen hijst voor onze laatste vaardag in de Ionische Zee. Ik voel de wind aantrekken en ik weet wat er komen gaat. Deze keer ben ik voorbereid. Ik grijp de losse spullen binnen handbereik en sta klaar om overstag te gaan.

Meer ontdekken? Krijg onbeperkt toegang tot National Geographic Premium en steun onze missie. Word vandaag nog lid!