Dus het was nogal een verrassing dat onlangs in het Tanzaniaanse Ngorongoro Conservation Area werd waargenomen dat een luipaardwelpje van enkele weken oud aan het drinken was bij een vijfjarige leeuwin.
“Dit is nooit eerder voorgekomen,” vertelt Luke Hunter, voorzitter en chief conservation officer van Panthera, een wereldwijde non-profitorganisatie voor wilde katachtigen. “Dit hebben we in het wild nog nooit gezien.”
Het is onduidelijk hoe de leeuwin en het luipaardjong in contact kwamen en het is ook onbekend waar de moeder van het welpje is. Voorlopig lijkt het er volgens Hunter op dat het moederinstinct van de leeuwin sterker is dan haar agressieve instincten.
Deze vrouwtjesleeuw, die de naam Nosikitok kreeg, heeft namelijk zelf ook een paar welpjes, verscholen in de wildernis. En volgens KopeLion, de Tanzaniaanse non-profit natuurbeschermingsorganisatie die Nosikitok volgt via een radioband, zijn haar jongen ongeveer even oud als het luipaardjong.
Hoewel het een bijzondere situatie is, is er volgens Hunter geen fysiologische reden waarom de leeuwin het luipaard niet zou kunnen grootbrengen. De moedermelk van beide soorten lijkt op elkaar en wordt gedurende ongeveer dezelfde periode geproduceerd. Maar dit zijn niet de enige factoren die van belang zijn.
“Ik weet het niet zeker, en ik hoop er natuurlijk het beste van,” zegt Hunter, “maar ik denk dat het nog een hele uitdaging wordt voor dit kleintje om te overleven.”
Een echte survivaltocht
Hoewel het niet onmogelijk is dat het luipaardjong in leven blijft, zou daarvoor het volgende moeten gebeuren.
Ten eerste, stelt Hunter, zou de leeuwin het welpje mee terug moeten nemen naar haar eigen nest. Op dit moment zijn er alleen foto's van het luipaardje drinkend bij het vrouwtje in het open veld. Maar de leeuwin moet uiteindelijk terug naar haar nest waar ze nog enkele andere lege maagjes te vullen heeft.
En zelfs als de andere welpen niet moeilijk doen, en de leeuwin het luipaard blijft voeden, wordt de nestperiode zeker geen peulenschil.
Door de bedreigingen waaraan ze blootstaan, zoals van hyena's en bosbranden, hebben leeuwenwelpen een kans van zo'n vijftig procent om hun eerste jaar te overleven, aldus Hunter. (Bekijk ook de meest adembenemende foto’s van grote katachtigen)
“Dus de kans is niet zo groot dat dit arme kleintje het gaat halen, ook al zou het worden opgenomen in haar nest. Want het is ook maar de vraag of de andere welpjes hun nestperiode gaan overleven,” stelt hij.
En vervolgens zou het luipaardjong moeten worden toegelaten in de leeuwentroep van zijn adoptiemoeder. Leeuwinnen zonderen zich af als ze gaan bevallen, maar keren weer naar hun troep terug als de welpen zo’n zes tot acht weken oud zijn.
De kans is groot dat de andere leeuwen het luipaard dan zullen doden, omdat zij niet de moederlijke hormonen van de leeuwin hebben, noch de band die zij mogelijk met het jong heeft opgebouwd.
Kleine kans
Maar zelfs als dat niet gebeurt, loopt het waarschijnlijk op dezelfde manier af. Normaal gesproken blijft een luipaardjong bij zijn moeder tot het zo’n twaalf tot veertien maanden oud is, hoewel er verhalen bekend zijn van welpen van zo'n zeven tot acht maanden die wees werden en toch overleefden.
Als het luipaard lang genoeg overleeft om teruggebracht te worden naar de troep, is het pas twee maanden oud. Dat is nog veel te jong om in zijn eentje te overleven.
“Leeuwinnen zijn ongelooflijk toegewijde en goede moeders,” aldus Hunter.
Maar zelfs met de beste adoptiemoeder ter wereld is er waarschijnlijk een wonder nodig om ervoor te zorgen dat dit verhaal net zo aandoenlijk afloopt als het begon.
