Een etende sneeuwpanter

Een plotselinge beweging trok de aandacht van Jed Weingarten.

Een flits van een bruine kluwen verstoorde de heldere, koude ochtend in het Tibetaans Hoogland in de Chinese provincie Sichuan. De Amerikaanse fotograaf maakte daar een trektocht, op zoek naar herten en schapen.

Hij verwachtte niet dat hij een sneeuwpanter zou zien, maar vlak voor zijn neus zag hij toch echt een van 's werelds meest zeldzame en geheimzinnige grote katten.

En, nog bijzonderder, het roofdier was bezig om een blauwschaap van een steile, rotsachtige heuvel te rollen, waar het uiteindelijk een welverdiend maaltje aan overhield.

“Ik ging helemaal uit mijn dak. Dit gebeurt zo zelden, het was zo'n buitenkans,” vertelt Weingarten. Hij is de eerste fotograaf die beelden wist te maken van een sneeuwpanter die een blauwschaap doodt.

Heftige foto

Weingarten, die regelmatig naar de Himalaya en het Tibetaans Hoogland reist, bracht vele maanden van zijn leven door met speuren naar de sneeuwpanter in het ruige terrein, maar tot dan toe tevergeefs.

Dat is ook niet zo vreemd, aangezien de camouflage van de dieren bijzonder goed is en ze veel tijd doorbrengen op onbereikbare bergwanden, stelt Peter Zahler, die de leiding heeft over het Snow Leopard Program van de Amerikaanse dierenbeschermingsorganisatie Wildlife Conservation Society.

Tijdens zijn expeditie in november 2017 maakte Weingarten opnamen voor een documentaire over de paartijd van het witliphert.

Terwijl hij met een zogenaamde ‘spotting scope’, een kruising tussen een telescoop en een verrekijker, op zoek was naar de herten, zag Weingarten de sneeuwpanter naar een kudde blauwherten sluipen. Hij besloot direct naar de helling te gaan waar de panter vermoedelijk de jacht op de prooi zou openen.

“We deden heel rustig, zodat we de panter niet bang zouden maken. Maar ja, met zo'n 25 kilo aan apparatuur op zo'n 4,5 kilometer hoogte, kon ik ook eigenlijk niks anders dan rustig aan doen,” vertelt Weingarten lachend.

Lenige kat

De sneeuwpanter had die dag geen succes met zijn jacht. Maar Weingarten wist dat de grote kat in de buurt zou blijven, gezien zijn lege maag en de overvloed aan prooien.

Weingarten en zijn team keerden de volgende dag nog voor zonsopgang terug op dezelfde plek en wachtten af. Het duurde niet lang voordat de sneeuwpanter weer achter een kudde blauwschapen aanging.

“Ik bleef achterelkaar foto's schieten,” vertelt Weingarten.

Hij dacht in eerste instantie dat de panter en het schaap gezamenlijk van de helling rolden. Maar toen hij de foto's en videobeelden terugkeek, zag hij dat de panter het schaap naar beneden duwde, en heen en weer sprong om de prooi te desoriënteren tot hij het kon doden.

“Het was een ongelofelijk staaltje souplesse en kracht,” vertelt hij.

Dit nieuwe inkijkje in jachttechnieken is een van de redenen dat Zahler het treffen van Weingarten zo bijzonder vindt.

“Dit zijn fantastische foto's en alle informatie die we krijgen is waardevol,” vertelt Zahler. Hij voegt daar aan toe dat wetenschappers naar de plek kunnen terugkeren om de roofdieren te bestuderen.

Katten in het nauw

Met behulp van cameravallen konden wetenschappers enige informatie over sneeuwpanters verzamelen. Maar er is nog veel onduidelijkheid, zelfs over de meest basale gegevens, zoals het totale aantal dieren dat in het wild leeft.

Zahler vertelt dat er vermoedelijk tussen de vierduizend en tienduizend sneeuwpanters in het wild leven.

In 2017 zorgde een hogere schatting van het aantal dieren ervoor dat de International Union for Conservation of Nature de categorie voor sneeuwpanters veranderde van ‘bedreigd’ naar ‘kwetsbaar’.

Dat is positief, vindt Zahler, maar dat betekent niet dat de toekomst van deze schuwe katachtigen zeker is.

“Hun aantal daalt nog steeds. De daling gaat alleen iets langzamer.”