Koning Edward VII is een van de kortst regerende vorsten van het Verenigd Koninkrijk. Als koning was hij een getalenteerd diplomaat, maar als prins stond hij vooral bekend om zijn losbandige levensstijl. Dit zorgde voor flinke spanningen aan het hof, vooral met zijn moeder.
De oudste zoon van koningin Victoria
Albert Edward werd in 1841 geboren als oudste zoon van koningin Victoria. Zij stond bekend als een plichtsgetrouwe vorstin, maar ook als een afstandelijke moeder. Ze nam haar taak als leider van het Verenigd Koninkrijk uiterst serieus, en verwachtte niets minder van haar zoon.
Victoria had gehoopt dat Edward net zo serieus en bedachtzaam zou zijn als zijn vader, de Duitse prins Albert van Saksen-Coburg en Gotha. Maar al op jonge leeftijd bleek Edward een eigenzinnig karakter te hebben, met weinig interesse in zijn opleiding of zijn koninklijke plichten.
Leestip: Hendrik VIII van Engeland: de man die twee van zijn vrouwen liet onthoofden
Op zijn negentiende zorgde een korte affaire met actrice Nellie Clifden voor een klein schandaal aan het Britse hof. Zijn moeder was woedend, en de spanningen tussen hen bereikten een dieptepunt toen kort daarna, in 1861, prins Albert overleed aan tyfus.
Victoria was diepbedroefd, en maakte van Edward de zondebok. Ze verweet hem dat zijn losbandige gedrag had bijgedragen aan de aftakeling van haar man. Haar afkeer was zelfs zo groot dat ze weigerde met hem in dezelfde kamer te zijn, tenzij het echt niet anders kon. Later schreef ze over haar zoon: ‘Ik kan hem niet aankijken zonder te huiveren – en dat zal nooit veranderen.’
Playboyprins
Na de dood van haar man weigerde Victoria om Edward nog enige verantwoordelijkheid te geven. Zonder officiële taken zocht Edward zijn tijdverdrijf elders. Door zijn luxe levensstijl, sociale uitstapjes en vele affaires kreeg hij de reputatie van ‘playboyprins’.
Pas op zijn 59ste, toen Victoria op 81-jarige leeftijd overleed, werd Edward gekroond tot koning van het Verenigd Koninkrijk. Zijn moeder had gewild dat hij als koning de naam Albert I zou aannemen – als eerbetoon aan zijn vader. Maar Edward koos bewust voor de titel Edward VII.
Leestip: Lady Jane was 9 dagen koningin van Engeland. Toen werd ze onthoofd
Deze keuze betekende niet alleen een symbolische breuk met de waarden van zijn moeder, maar ook met de Duitse invloeden van zijn vader. Edward wilde duidelijk een Britse koning zijn.
Edward VII was een getalenteerd diplomaat
Hoewel Edward als jonge kroonprins weinig interesse had getoond in het regeren, bleek hij als koning een bekwaam diplomaat. Hij reisde veel en sprak meerdere talen, waaronder Frans en Duits. Het verhaal gaat dat hij door de Duitse opvoeding van zijn vader zelfs een Duits accent had ontwikkeld.
Hij was succesvol in het versterken van de Britse banden met Frankrijk en Rusland, maar zijn relatie met Duitsland kwam juist onder druk te staan. De Duitse keizer, Wilhelm II, vond dat hij meer erkenning verdiende. De twee kregen een sterke afkeer van elkaar.
Leestip: Anna Boleyn was populair aan het Britse hof – toch werd ze onthoofd
Deze relatie met Duitsland verslechterde zó erg dat het grote gevolgen zou hebben voor het hele continent. Historici geloven dat de oorsprong van de Eerste Wereldoorlog voor een groot deel in deze periode ligt.
Een korte regeerperiode
Edward VII zou in totaal slechts negen jaar op de troon zitten. Zijn koningschap werd gekarakteriseerd door een minder stijf imago dan dat van zijn moeder, en door het leggen van veel internationale contacten. Zijn charme en sociale karakter maakten hem populair, zowel in het Verenigd Koninkrijk als in andere Europese landen.
In 1910 overleed Edward VII aan longproblemen, waarschijnlijk verergerd door zijn zware rookgedrag. Naar verluidt rookte hij dagelijks twintig sigaretten en twaalf sigaren. Zijn zoon George V nam de troon over, en zou uiteindelijk over het Verenigd Koninkrijk heersen tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Meer ontdekken? Krijg onbeperkt toegang tot National Geographic Premium en steun onze missie. Word vandaag nog lid!
