Vanaf boven het wateroppervlak leek het net een scheepswrak. Maar toen cinematograaf Manu San Félix besloot te duiken om een kijkje te nemen, trof hij iets veel mooiers aan: een enorm en tot nu toe onbekend koraal.
De poliepen werden in oktober 2024 ontdekt tijdens een National Geographic-expeditie van het Pristine Seas-team en zijn gelegen bij de Salomonseilanden, een eilandengroep in de Grote Oceaan.
Met een afmeting van 34 bij 32 meter is het koraal groter dan een blauwe vinvis, het grootste dier op aarde. Het is zelfs zo groot dat het vanuit de ruimte te zien is. Toch had het niet veel gescheeld of de onderzoekers hadden het nooit gevonden. ‘Het was een gelukkig toeval,’ zegt hoofdonderzoeker Molly Timmers. ‘We vonden het op de avond voordat we naar een andere locatie zouden vertrekken.’
Een gigantisch levend organisme
‘Je kunt de vondst van dit megakoraal vergelijken met het ontdekken van de hoogste boom ter wereld,’ zegt Enric Sala, National Geographic Explorer en oprichter van Pristine Seas. Het organisme is van de soort Pavona clavus, een hard koraal dat ook wel schouderbladkoraal wordt genoemd. Het is grotendeels bruin, met hier en daar gele, rode, roze en blauwe vlekken.
Leestip: Deze koralen hadden allang dood moeten zijn. Waarom leven ze nog?
Hoewel de koralen op een enorme rots lijken, zijn het eigenlijk dieren, nauw verwant aan kwallen en zeeanemonen. Kleine koralen, genaamd poliepen, groeien met duizenden tegelijk om een kolonie te vormen. Verschillende kolonies vormen samen een koraalrif. Deze kolonie bestaat uit bijna een miljard genetisch identieke koraalpoliepen die als één organisme samenwerken.
Een 300 jaar oud koraal
Op basis van de hoogte van het koraal schatten wetenschappers dat het ongeveer 300 jaar oud is – mogelijk zelfs nog ouder. In die tijd heeft het ingrijpende veranderingen in de oceaan meegemaakt, zoals opwarming van het water, grootschalige overbevissing en toenemende vervuiling.
Leestip: Deze foto’s laten zien wat klimaatverandering met koraal kan doen
In een nabijgelegen rif zag het expeditieteam dat veel koralen waren gestorven, maar over de veerkracht van dit koraal durven de onderzoekers nog geen uitspraken te doen. Timmers gelooft dat de locatie – in dieper, kouder water en beschermd door een onderzeese helling – van groot belang is voor de overlevingskansen. ‘Het bevindt zich op een ideale plek,’ stelt ze.
Een hoopvolle toekomst voor riffen?
Hoewel koraal wereldwijd lijdt onder de gevolgen van de opwarming van de aarde, biedt de ontdekking van deze enorme, nog gezonde kolonie hoop dat koralen sterk genoeg zijn om het veranderende klimaat het hoofd te bieden.
Leestip: Zo zag je de koraalriffen nog nooit
Op de Salomonseilanden hoopt men dat deze ontdekking zal helpen om de wateren uit te roepen tot beschermd zeereservaat. Deze worden van oudsher beschermd door lokale gemeenschappen. Voor Sala laat de ontdekking zien hoe hoog de nood is om de oceanen te beschermen. Timmers ziet in de vondst een belangrijk signaal. Alsof het koraal wil zeggen: ‘We zijn er nog. Vergeet ons niet.’
Meer lezen? Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief van National Geographic en ontvang wekelijks de favoriete verhalen van de redactie in je mail.
