De Jacobijnduif is een van de naar schatting 350 sierduifrassen die in de hele wereld zijn gefokt. De meeste van deze soorten stammen af van de wilde rotsduif (Columba livia).
Op de Aroe-eilanden in Indonesië neemt een mannetje van de grote paradijsvogel (Paradisaea apoda) een pose aan in de hoop een vrouwtje aan te trekken. Dit baltsgedrag vindt plaats op boomtakken die de mannetjes hebben ontdaan van bladeren, zodat er een open ruimte ontstaat waar ze hun capriolen in het licht van de vroege ochtend kunnen uitvoeren.
Een volwassen mannetje van de Wilsons paradijsvogel (Cicinnurus respublica) showt zijn aangepaste, draadvormige staartveren in de vorm van sikkels. Door dit opvallende kenmerk worden deze soort en twee verwante soorten ook wel 'sikkelstaarten' genoemd.
Aan de rivier de Occoquan in het noorden van Virginia prijkt een grote blauwe reiger (Ardea herodias) op een half onder water liggende rots. Deze vogel is de grootste Noord-Amerikaanse reiger en een uitmuntende visser.
Het verenkleed van de linkerzijde van een opgezet jong mannetje van de rotskruiper (Tichodroma muraria) maakt deel uit van de collecties van het Zoologisches Museum Hamburg. Rotskruipers komen in heel Europa en Zuidwest-Azië voor; dit exemplaar werd in de Zwitserse Alpen gevangen.
Op zijn tak in de provincie Morobe in Papoea-Nieuw-Guinea poseert dit mannetje van de prachtparadijsvogel (Cicinnurus magnificus) voor de vrouwtjes, die een minder spectaculair verenkleed hebben en dof olijfbruin zijn.
Het mannetje van de rode paradijsvogel (Paradisaea rubra) showt zijn staartveren (op de foto) tijdens een fraai staaltje ondersteboven baltsen. Al die inspanningen zijn bedoeld om met een vrouwtje te paren en zijn genen op een volgende generatie over te dragen.
Deze speciaal gefokte zijdehoenderen van de 'showgirl'-variëteit tonen hun schijnbare 'bad hair day'-tooi aan National Geographic-fotograaf Joel Sartore. Sartore was in de dierentuin van Fort Worth in Texas om wilde soorten vast te leggen, maar hij kon deze tamme schoonheden niet weerstaan toen de fokkers ze lieten zien. "Ze zagen er zó goed uit, ik kon gewoon geen 'nee' zeggen," schreef hij in 2012 in een post.
Op het eiland Batanta in Indonesië poseert een mannetje van de rode paradijsvogel ondersteboven.
Kleuren weerkaatsen van één enkele veer op de schouder van een geelvleugelara (Ara macao).
Een grote geelkuifkaketoe (Cacatua galerita) zet zijn kam op om de fijne gele veren eronder te laten zien. Deze soort werd op het internet beroemd door de video van kaketoe 'Sneeuwbal', die op het ritme van een popsong meebewoog. De video trok in 2009 ook de aandacht van onderzoekers. Na enkele tests bleek dat de grote geelkuifkaketoe inderdaad in staat is om een ritme aan te houden en te 'dansen'. Afgezien van mensen is het de eerste soort waarvan bekend is dat hij een melodie kan volgen.
In een modieuze mix van veren toont deze gierparelhoen (Acryllium vulturinum) zowel strepen als stippen. Dit exemplaar in gevangenschap poseerde in Lincoln, Nebraska, voor het Photo Ark-project van National Geographic-fotograaf Joel Sartore.
Levende koningsparadijsvogels (Cicinnurus regius) gooien twee van deze extravagante staartveren met een schijfvormig uiteinde in de strijd om vrouwtjes aan te trekken. De soort is inheems in de regenwouden van Indonesië en Papoea-Nieuw-Guinea. (Lees meer over paradijsvogels in het magazine van National Geographic.)
Een ijsvogelmannetje (Alcedo atthis) moet veel aandacht besteden aan de conditie van zijn veelkleurige verenkleed. Deze vogels duiken het water in om hun prooi te vangen, maar ze moeten ervoor zorgen dat hun veren schoon en waterafstotend blijven om te kunnen vliegen.
