Mensen komen vrijwel nooit in aanraking met deze franjehaaien, die bij voorkeur op een diepte van zo’n 1500 meter leven. Deze haaien worden als levende fossielen beschouwd en vertonen veel kenmerken van voorouders die in het tijdperk van de dinosauriërs de wereldzeeën bevolkten. Dit 1,60 meter lange exemplaar werd in 2007 gevangen in ondiepe wateren voor de kust van Japan en naar een zeereservaat overgebracht, maar het dier stierf enkele uren na de vangst.

Een Japanse reuzenkrab (Macrocheira kaemferi) lijkt in maanlicht te baden wanneer hij wordt beschenen door de lamp van een duiker in het Japanse Izu Oceanic Park. Door zijn harde exoskelet is het dier – dat met poten en al een doorsnede van drie meter kan bereiken – veilig voor sommige roofdieren en kan zich op de zeebodem camoufleren. Nog meer beschutting vindt hij onder sponzen en andere zeewezens waarmee hij zijn exoskelet opsmukt.

Een stel zeewolven (Anarhichas lupus) – die hun naam danken aan hun vervaarlijke kaken – zweven in hun hol in de Bonne Bay op Newfoundland. Na het leggen van de eitjes vertrekt het vrouwtje en laat de broedzorg aan het mannetje over.