Drukke dag gehad? Dan is de verleiding soms groot om even een diepvriespizza in de oven te gooien. Ongezond eten is lastig te weerstaan, ook al weten we dat we ons lijf een groter plezier doen met iets voedzamers.

Een voorkeur voor ongezonde kost blijkt niet alleen voor mensen te gelden: ook koralen maken niet altijd de verstandige keuze. In 2019 wisten wetenschappers aan te tonen dat sommige wilde koralen zich veelvuldig tegoed doen aan kleine stukjes plastic afval.

Sterker nog, ze lijken liever microplastics te verorberen dan zich aan hun natuurlijke dieet te houden. Zelfs wanneer die plastic deeltjes zijn besmeurd met dodelijke bacteriën. Hoe zit dat?

Koraal eet liever plastic

Koraalbioloog Randi Rotjan en haar collega’s namen monsters van 4 kolonies van Astrangia poculata. Dat deden ze voor de kust van Rhode Island, dicht bij stedelijk gebied, waar plastic vervuiling in zee geen uitzondering is.

Terug in het laboratorium sneden de onderzoekers koraalpoliepen open en telden ze het aantal deeltjes microplastic. In elke poliep troffen ze meer dan 100 minuscule plastic vezels aan.

Daarnaast voerde het team experimenten uit. Koraalpoliepen die in het lab waren geweekt, kregen microbeads (blauw op foto bovenaan) voorgeschoteld: minuscule plastic kraaltjes die voorheen veel werden gebruikt in zeep, cosmetica en medicijnen. Als alternatief waren er eitjes van pekelkreeftjes (geel op foto bovenaan), die behoren tot het natuurlijke dieet van koralen.

Wat bleek? Kon een poliep kiezen tussen plastic of pekelkreeftjes, dan at het bijna twee keer zoveel microbeads als garnaleneitjes. Nadat de poliepen hun maag hadden gevuld met microbeads, die geen enkele voedingswaarde hebben, stopten ze helemaal met het eten van eitjes.

Bacteriën: een groter gevaar voor koraal

Tijdens een ander experiment plaatsten de onderzoekers de microbeads in zeewater om er een biofilm, een dun laagje bacteriën, op te laten groeien. Vermoedelijk worden veel van de microplastics in de oceaan bedekt met zo’n biofilm.

De onderzoekers bestreken de biofilm op de microbeads met de bekende darmbacterie E. coli. Ruim 48 uur nadat de koralen de microbeads hadden opgeslokt, spuugden de poliepen ze weer uit. Maar ook daarna troffen de onderzoekers resten van E. coli in de spijsverteringsholte van de koralen. Alle koraalpoliepen die de met E. coli besmette microbeads hadden gegeten, stierven binnen 2 weken.

Leestip: Deze koralen in Honduras hadden allang dood moeten zijn. Waarom leven ze nog?

Hoewel E. coli in de oceaan niet veel voorkomt, drijven er talloze andere bacteriën rond die zich aan de oppervlakten van plastic microdeeltjes hechten. Volgens onderzoekers kunnen nieuwe of schadelijke bacteriën die op ons afval meeliften koraalziekten veroorzaken, met alle gevolgen van dien.

Het is niet gezegd dat andere koralen hetzelfde reageren op microbeads of de bacteriën die ze met zich meedragen. Maar deze resultaten zijn volgens Rotjan weinig hoopgevend. ‘Ik maak me zorgen over de puinhoop die we in onze oceanen lozen,’ zegt ze. ‘Hopelijk is het een wake-upcall om de problemen aan te pakken.’

Nog niet uitgelezen? Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief van National Geographic en ontvang de favoriete verhalen van de redactie wekelijks in je mail.