In het gebied rond het Lafayette Square Park in Washington DC begon de week met getergde kreten en spreekkoren, zwaarbewapende agenten en wolken van traangas.

Op zaterdag trokken bijna evenveel mensen achter wandelwagentjes als mensen met protestborden naar datzelfde gebied om te protesteren tegen de dood van George Floyd, die op Memorial Day met veel geweld werd gedood toen een agent van de politie van Minneapolis bijna negen minuten lang zijn knie op Floyds nek gedrukt hield.

Mohamed Bundu 20 links en Genesis Ramos 19 beiden uit Maryland zitten aan de rand van een protestmars van het Lincoln Memorial naar Lafayette Park Als je iedereen hier op deze manier ziet samenkomen is dat voor mij gewoon ongelooflijk Het betekent heel veel zei Mohamed
Mohamed Bundu (20; links), en Genesis Ramos (19), beiden uit Maryland, zitten aan de rand van een protestmars van het Lincoln Memorial naar Lafayette Park. “Als je iedereen hier op deze manier ziet samenkomen, is dat voor mij gewoon ongelooflijk. Het betekent heel veel,” zei Mohamed.
Nate Palmer, National Geographic

Henry Couch denkt dat het groeiende protest in de VS laat zien hoeveel mensen in hetzelfde geloven Ik denk dat het de mensen als natie samenbrengt  ongeacht ras of sekse
Henry Couch denkt dat het groeiende protest in de VS laat zien hoeveel mensen in hetzelfde geloven. “Ik denk dat het de mensen als natie samenbrengt (...) ongeacht ras of sekse.”
Delphine Diallo, National Geographic
Nia Stewart kwam naar Washington DC om te protesteren met mijn bloemen en mijn kinderen om positieve energie mee te brengen
Nia Stewart kwam naar Washington DC om te protesteren “met mijn bloemen en mijn kinderen, om positieve energie mee te brengen.”
Delphine Diallo, National Geographic

In de meeste grote steden in de VS, en ook in veel kleinere stadjes in de provincie, werd er massaal gedemonstreerd. Naar aanleiding van de dood van Floyd sloten mensen zich overal ter wereld aan bij grotendeels vreedzame protesten waarin aandacht werd gevraagd voor politiegeweld en voor een ‘pandemie’ van racisme en witte suprematie. Van Londen tot Nairobi, van Berlijn tot Tokio en van Melbourne tot Beijing kwamen mensen voor grote openbare gebouwen bijeen om naar toespraken te luisteren, te zingen of in stilte en steunend op één knie een boodschap aan de wereld af te geven: dat er een einde moet komen aan politiegeweld, raciaal geweld en racisme.

Studente Shel Evans 30 van de Howard University bracht haar dochter Christin Jackson 9 mee naar de Black Lives Matter Plaza bij het Witte Huis omdat ze wilde dat zij dit zag Dit is geschiedenis
Studente Shel Evans (30) van de Howard University bracht haar dochter Christin Jackson (9) mee naar de Black Lives Matter Plaza bij het Witte Huis omdat ze “wilde dat zij dit zag. Dit is geschiedenis.”
Nate Palmer, National Geographic

Michael Shipman 60 zit samen met zijn zoon Ayzeyh Johnson 10 op een bankje Ik wil niet aan de zijlijn wil blijven staan en alleen maar van de veranderingen profiteren Ik wil deel uitmaken van de verandering En ik probeer hem hetzelfde bij te brengen
Michael Shipman (60) zit samen met zijn zoon Ayzeyh Johnson (10) op een bankje. “Ik wil niet aan de zijlijn wil blijven staan en alleen maar van de veranderingen profiteren. Ik wil deel uitmaken van de verandering. En ik probeer hem hetzelfde bij te brengen.”
Nate Palmer, National Geographic

De wereldwijde protesten van zaterdag werden één dag na de 27e verjaardag van Breonna Taylor gehouden, een Afrikaans-Amerikaanse medewerkster van de spoedeisende hulp die in maart in haar eigen flat in Louisville, Kentucky, door de politie werd doodgeschoten toen agenten tijdens een huiszoeking het verkeerde appartement binnenvielen.

Samen met andere geweldsincidenten in de VS waarbij ras een rol speelde, zoals de dood van de jogger Ahmaud Arbery in Georgia, in februari, mondde het nieuws over de dood van Taylor en van Floyd uit in een uitbarsting van geweld, brandstichting en plundering. Terwijl de beelden van de raciale spanningen in de VS de hele wereld over gingen, kwam de eis om een einde te maken aan witte suprematie, het politiebudget te verlagen en de straffen voor raciaal geweld aan te scherpen bovenaan de nationale agenda te staan.

Op 6 juni leken demonstranten in de hele wereld vooral gemotiveerd te worden door de behoefte om zich uit te spreken en een geluid van protest te laten horen. In Washington DC trokken duizenden op naar een sectie van de 16th Street die op last van burgemeester Muriel Bowser was omgedoopt in de ‘Black Lives Matter Plaza’ en was beschilderd met reusachtige gele blokletters, die doorliepen tot voor de kerk waar president Donald Trump eerder ten overstaan van journalisten een Bijbel omhoog had gehouden.

Deangelo Garvin 23 uit Washington DC heeft zijn zoon DJ 4 op de arm terwijl hij in de buurt staat van de plek waar de demonstraties in volle gang zijn Ik ben hier gekomen omdat ik een trotse zwarte man ben zei Deangelo
Deangelo Garvin (23) uit Washington DC heeft zijn zoon DJ (4) op de arm terwijl hij in de buurt staat van de plek waar de demonstraties in volle gang zijn. “Ik ben hier gekomen omdat ik een trotse zwarte man ben,” zei Deangelo.
Nate Palmer, National Geographic

Demonstranten spuiten met verf de woorden Defund the police Verlaag het politiebudget op een protestbord
Demonstranten spuiten met verf de woorden ‘Defund the police’ (‘Verlaag het politiebudget’) op een protestbord.
Delphine Diallo, National Geographic
De slogan Black Lives Matter werd in de hele wereld gebruikt toen tienduizenden mensen vorige zaterdag in de grote steden in de VS en de rest van de wereld protesteerden
De slogan ‘Black Lives Matter’ werd in de hele wereld gebruikt toen tienduizenden mensen vorige zaterdag in de grote steden in de VS en de rest van de wereld protesteerden.
Delphine Diallo, National Geographic
De familie Crutchfield poseert voor de foto Ze vertelden dat ze naar de demonstratie waren gekomen om de sfeer te proeven en hebben goede hoop dat er iets fundamenteels zal veranderen
De familie Crutchfield poseert voor de foto. Ze vertelden dat ze naar de demonstratie waren gekomen om de sfeer te proeven en hebben goede hoop dat er iets fundamenteels zal veranderen.
Delphine Diallo, National Geographic

Deze zaterdag was ook de twaalfde verjaardag van Messiah McKinley, en zijn ouders Vondell en Yamica wilden hem en zijn 10-jarige broertje Yeshua meenemen naar de Black Lives Matter Plaza omdat ze als vele Afrikaans-Amerikaanse ouders voor een opvoedkundig dilemma staan.

“Ik wil dat ze sterk en onafhankelijk worden en dat ze zich duidelijk kunnen uitspreken,” zegt Vondell McKinley. “Ik wil dat ze zelfbewust in de wereld staan en niet bang hoeven te zijn voor hun eigen opvattingen. Maar ze moeten ook de werkelijkheid van het leven leren erkennen en inzien dat ze soms goed moeten oppassen als ze met de politie in aanraking komen en dan heel goed moeten bedenken wat ze zeggen.”

McKinley maakt zich zorgen over wat de toekomst voor zijn zonen in petto heeft, maar hij ziet ook reden voor optimisme. “Ze hebben vandaag veel geleerd. Dit was de eerste keer dat ze in zó’n grote mensenmenigte zijn geweest en ik denk dat ze onder de indruk waren van de protestborden en de manier waarop de mensen met elkaar omgingen. Ze moesten hier gewoon aanwezig zijn.”

In de middag scandeerde de menigte met behulp van megafoons aan de voet van het Lincoln Memorial de namen van George Floyd, Breonna Taylor, Ahmaud Arbery en vele anderen. Verzen uit spirituals als ‘Wade in the Water’ en ‘Lift Ev’ry Voice and Sing’ weerklonken over de National Mall terwijl de menigte rond de Reflecting Pool langzaam aanzwelde. In de avond waren naar schatting tienduizend mensen vreedzaam over de grote doorgaande routes van Washington getrokken, richting het Capitool en verder over de 16th Street naar het Malcolm X Park.

Samen met een groepje jonge vrouwen steekt Serenity Plight uiterst rechts haar vuist in de lucht op de Black Lives Matter Plaza Alles wat we nu op het nieuws zien voelt voor mij aan als een film Ik wil niet dat dit de nieuwe norm wordt Alles wat is momenteel zie is moord en chaos Het is een gekkenhuis

Voor sommigen riep de gebeurtenis emotionele herinneringen op aan eerdere protestmarsen. Carol Williams (61) verhuisde in december vorige jaar vanuit Gainesville, Florida, naar Washington DC. Ook zij kwam zaterdag demonstreren, in een T-shirt met daarop de beeltenis van Malcolm X – voor haar vier kinderen, twintig kleinkinderen en één achterkleinkind. “Ik ben al sinds 1972 bezig met protesteren, strijden en bidden.”

Williams vertelt dat haar oudere zuster Faye Williams ooit eigenaresse was van de populaire boekhandel Sisterspace and Books in U Street, waarna de wijk door yuppies werd overgenomen en het te duur werd om de deuren open te houden. “Ik ben nog altijd voor de mensen bezig met het bestrijden van dit racisme. Soms lijkt het alsof er niets is veranderd, maar dit jaar gaan we het veranderen. Ik ben dol op de witte mensen die ons steunen, maar ik neem geen blad voor de mond en de Heer weet wat er in mijn hart leeft en we gaan hier vandaag een einde aan maken.”

Net als in veel andere grote Amerikaanse steden bestonden de menigten uit evenveel witte als zwarte en bruine demonstranten.

Ben en Sarah Peisch kwamen met hun zoontje Avery (5), hun dochters Noelle (3) en Naomi (2) en hun acht maanden oude baby Audrey. Het uitstapje, van hun wijk Columbia Heights naar het Witte Huis, bleek weer een ander soort uitdaging te zijn.

Avery gaat naar een multiculturele kleuterschool, en het gezin-Peisch heeft veel gekleurde vrienden. Maar het is lastig om de protesten rond de dood van George Floyd uit te leggen aan een jongetje dat op zoek is naar helden.

Neil Gladstein 59 links en Lynn Rhinehardt 58 beiden uit Silver Spring Maryland staan aan de rand van een demonstratie op de Black Lives Matter Plaza We wilden deel uitmaken van het veranderingsproces dat de VS in een rechtvaardige en eerlijke plek voor alle mensen zal maken En nu vooral voor zwarte mensen zei Rhinehardt
Neil Gladstein (59; links) en Lynn Rhinehardt (58), beiden uit Silver Spring, Maryland, staan aan de rand van een demonstratie op de Black Lives Matter Plaza. “We wilden deel uitmaken van het veranderingsproces dat de VS in een rechtvaardige en eerlijke plek voor alle mensen zal maken. En nu vooral voor zwarte mensen,” zei Rhinehardt.
Nate Palmer, National Geographic

Maria Modlin beter bekend als Yaya 55 uit Washington DC liep samen met een groep andere demonstranten mee in een protestmars van het Lincoln Memorial naar het Lafayette Park Ik ben z blij dat ik in deze tijd leef en deel uitmaak van deze grootse beweging Het is Wij het Volk niet Zij het Volk Nu het is het nze beurt zei ze
Maria Modlin, beter bekend als Yaya (55), uit Washington DC liep samen met een groep andere demonstranten mee in een protestmars van het Lincoln Memorial naar het Lafayette Park. “Ik ben zó blij dat ik in deze tijd leef en deel uitmaak van deze grootse beweging. Het is ‘Wij, het Volk’, niet ‘Zij, het Volk’. Nu het is het ónze beurt,” zei ze.
Nate Palmer, National Geographic
Annah Faju 28 uit de agglomeratie Washington DC neemt een pauze aan de rand van de demonstratie Faju is beeldend kunstenaar en heeft haar eigen met de hand beschilderde mondkapje naar de demonstratie meebracht Ze was gekomen om om gewoon de gezichten van de mensen te zien Als je ziet hoeveel mensen er vandaag meelopen en het wl belangrijk vinden is dat voor mij zeker overweldigend
Annah Faju (28) uit de agglomeratie Washington DC neemt een pauze aan de rand van de demonstratie. Faju is beeldend kunstenaar en heeft haar eigen, met de hand beschilderde mondkapje naar de demonstratie meebracht. Ze was gekomen om “om gewoon de gezichten van de mensen te zien. Als je ziet hoeveel mensen er vandaag meelopen en het wél belangrijk vinden, is dat voor mij zeker overweldigend.”
Nate Palmer, National Geographic

“Hij is erg bezig met het idee van ‘good guys’ en ‘bad guys,’” zegt Ben Peisch. “Als we hem proberen uit te leggen dat mensen ook als ze niets verkeerds hebben gedaan slecht worden behandeld, is dat moeilijk. Daar zijn we mee bezig geweest.”

Het echtpaar Peisch heeft zijn kinderen sinds de dood van Floyd al naar meerdere andere protestdemonstraties en wakes meegenomen en is van plan om die traditie door te zetten.

“We hebben beiden een achtergrond als leraar en we willen ervoor zorgen dat ze in aanraking komen met thema’s als sociale gerechtigheid,” zegt Ben Peisch. “We willen dat de strijd voor de mensenrechten in hun DNA wordt ‘gebakken.’”

Voor veel andere witte Amerikanen was hun aanwezigheid bij de demonstraties een eerste stap op weg naar een openlijke erkenning van de ernst van het raciale geweld in de VS en bedoeld om steun aan de strijd daartegen uit te spreken.

Trina Wolf zat op een stoeprand voor de St. John’s Church bij het Witte Huis en hield een bord met daarop de woorden ‘I Will Never Understand, But I Stand’ (‘Ik zal het nooit begrijpen, maar ingrijpen’) omhoog. Wolf had ook een van de zelfgemaakte mondkapjes op die ze al sinds het begin van de COVID-19-uitbraak draagt en die ze ook aan mededemonstranten uitdeelde.

Bij de Reflecting Pool voor het Washington Monument op de achtergrond beschermt Jayla Harris zich met een paraplu tegen de zon Ik hoop dat er verandering komt in de werkwijze van de politie zegt zij over de reden van haar komst naar de demonstratie in de hoofdstad
Bij de Reflecting Pool voor het Washington Monument (op de achtergrond) beschermt Jayla Harris zich met een paraplu tegen de zon. “Ik hoop dat er verandering komt in de werkwijze van de politie,” zegt zij over de reden van haar komst naar de demonstratie in de hoofdstad.
Delphine Diallo, National Geographic

De 58-jarige uit Michigan heeft al aan veel protestmarsen voor sociale gerechtigheid in Washington DC deelgenomen, maar vindt dat het ditmaal anders aanvoelt. “Ik vind het gewoon vreselijk wat er in ons land gaande is, en dat al zó lang. Ik denk dat je als wit persoon hier gewoon aanwezig moet zijn.” Wolf heeft naar eigen zeggen rechtse familieleden en vrienden die volgens haar prima mensen zijn maar het niet over protestmarsen en demonstraties en raciale ongelijkheid willen hebben.

“Ze denken eerlijk gezegd dat al dit slechte nieuws gewoon nep is. Ze voelen het niet, ze begrijpen het niet en ik weet niet of witte mensen ooit echt kunnen begrijpen hoe het aanvoelt. Maar we moeten de wereld laten weten dat we onze steun uitspreken aan de mensen die dit elke dag doormaken.”

Journaliste Rachel Jones woont in Washington DC en schreef in de National Geographic van januari 2019 over moedersterfte. Delphine Diallo is beeldend kunstenares en fotografe van Frans-Senegalese afkomst. Volg haar op Instagram. Fotograaf en documentairemaker Nate Palmer woont in Washington DC. Volg hem op Instagram.

Dit artikel werd oorspronkelijk op 7 juni 2020 in het Engels gepubliceerd op NationalGeographic.com