In de woorden en beelden van dit artikel leer je indrukwekkende, intelligente vrouwen uit alle gelederen van de samenleving kennen, die allemaal dezelfde zes vragen van National Geographic hebben beantwoord. Sommige vrouwen ken je misschien uit onze publicatie WOMEN: The National Geographic Image Collection. Anderen zijn wetenschappers en onderzoekers van de National Geographic Society en weer anderen behoren tot de gemeenschap Women of Impact, een online-initiatief van National Geographic met 56.000 deelnemers, die verhalen van vrouwen met elkaar en de wereld delen. De vragen zijn het overdenken waard en bijdragen aan de discussie zijn welkom.
In het weekend van 9 en 10 januari kijk je op National Geographic channel tussen 15:00 en 18:00 naar Gamechangers: afleveringen over vrouwen die een impact op de wereld achterlaten.
De onderstaande interviews zijn ten behoeve van de helderheid ingekort en geredigeerd.
De zes vragen
Wat is momenteel de belangrijkste uitdaging voor vrouwen?
Wat is het grootste obstakel dat u heeft overwonnen?
Wat was voor u een baanbrekend moment?
Wat moet er de komende tien jaar veranderen?
Wat is uw sterkste eigenschap?
Welk advies zou u jonge vrouwen van nu geven?
Wat is momenteel de belangrijkste uitdaging voor vrouwen?
“Dat ze gelijkwaardig worden behandeld, op basis van hun vermogen om een bijdrage aan de samenleving te leveren, op basis van vaardigheden. Dat ze als gelijken worden geaccepteerd.” — Ellen Pao (hierboven)
Toen Pao haar werkgever in Silicon Valley wegens ongelijke behandeling aanklaagde, zette ze daarmee de hele tech-sector in het beklaagdenbankje. In 2015 stelde een jury Pao in het ongelijk. Ze stond op dat moment aan de leiding van de website Reddit. Tegenwoordig leidt ze Project Include, een ngo die door haar is opgericht en zich wijdt aan het bevorderen van inclusie en diversiteit in de tech-sector.
Melinda Gates
Gates is medeoprichtster van de Bill & Melinda Gates Foundation, die initiatieven ter vermindering van de ongelijkheid, de armoede en andere problemen in de wereld ondersteunt.
“Er is geen land op aarde waar vrouwen een positie van volledige gelijkwaardigheid hebben bereikt, en de obstakels waarop ze stuiten, zijn op verschillende plekken telkens weer anders. Maar waar je ook in de wereld woont, een beter inzicht in deze barrières is de eerste stap op weg naar het afbreken ervan, en dat vereist een gezamenlijke inspanning om betere statistieken over vrouwen en hun levens te verzamelen. We hebben geen betrouwbare informatie over het aantal schoolgaande meisjes, over het aantal vrouwen dat de kans heeft een eigen inkomen te verdienen, over hun gezondheid en veiligheid, over de vraag hoeveel vrouwen onnodig overlijden. Zonder al deze gegevens kunnen we geen efficiënt beleid ontwikkelen of maatregelen nemen om de positie van vrouwen te verbeteren. Informatie is macht.”
Jane Goodall
Als primatologe verrichtte ze baanbrekend onderzoek met steun van een National Geographic-beurs. Ze leidt nu een instituut dat zich wijdt aan de bevordering van het behoud van en de voorlichting over de natuur.
“In heel veel ontwikkelingslanden zijn vrouwen niet vrij. In arme landen zijn gezinnen geneigd om geld voor scholing aan jongens uit te geven, niet aan meisjes. In veel culturen hebben vrouwen geen toegang tot gezinsplanning, krijgen ze veel kinderen en zijn ze de enigen die voor die kinderen zorgen. Daar lijden niet alleen die vrouwen onder, maar ook hun kinderen – en daarmee onze toekomst.”
Tarana Burke
De in Brooklyn werkende burgerrechtenactiviste staat bekend als initiatiefneemster van de #MeToo-beweging.
“Als je in gesprek zou gaan met diverse fervente voorstanders van het recht op abortus of op economische gelijkheid, dan zou je allemaal verschillende antwoorden op deze vraag krijgen. Voor mij is seksueel geweld natuurlijk een van de belangrijkste uitdagingen waarmee vrouwen worden geconfronteerd. Maar dat alles valt onder de paraplu van het patriarchaat en de manier waarop dat patriarchaat vrouwen in economische, fysieke en professionele zin schaadt.”
Amani Ballour
Aan het hoofd van een team dat grotendeels uit vrouwen bestond, leidde deze jonge kinderarts een ondergronds veldhospitaal waar belegerde Syrische burgers werden behandeld.
“Veel vrouwen worden vandaag de dag in hun samenleving nog altijd geconfronteerd met tirannie en de controle van mannen. Dit is een enorme uitdaging, maar een situatie die we moeten veranderen.”
Laura Bush
Gedurende de twee ambtstermijnen van haar man (2001-09) was zij First Lady van de VS. Onder auspiciën van het George W. Bush Presidential Center is zij nu voorzitster van een wereldwijd initiatief ter verbetering van de positie van de vrouw.
“Mijn interesse gaat uit naar Afghanistan, en dan vooral het leven van Afghaanse vrouwen. Dat werk maakt mij duidelijk dat vrouwen in sommige delen van de wereld alleen al wat betreft hun veiligheid op enorme uitdagingen stuiten. Maar ik denk tegelijkertijd dat het op veel plekken in de wereld, zeker ook in de VS, een geweldige tijd is voor vrouwen om in te leven. Toen George president was, bekeek ik de statistieken over jongens en meisjes in de VS en besefte dat ook de jongens enige aandacht nodig hadden. We hadden ons te veel op meisjes gericht, en op veel scholen deden de meisjes het beter dan de jongens. In zekere zin verwachtten we meer van de jongens, maar zonder dat we ze de vorm van aansporing en zorg boden die we aan meisjes gaven. Het is belangrijk om vrouwen in ons land en in de hele wereld te blijven ondersteunen, maar dus ook om aandacht aan jongens te besteden.”
Christiane Amanpour
Als vooraanstaand internationaal correspondente voor CNN en ervaren oorlogscorrespondente heeft Amanpour verslag gedaan van talloze conflicten, van Bosnië en Rwanda tot Irak en Afghanistan.
“De belangrijkste uitdaging is dat vrouwen nog altijd als tweederangs burgers worden beschouwd en het belangrijkste voor ons is om de mannen gewoon aan onze kant te krijgen. Het moet iets zijn waarmee mannen ons willen helpen; het gaat er niet om dat je de ene machtspositie voor de andere verruilt. We zijn niet uit op dominantie van vrouwen, maar op gelijkwaardigheid en eerlijke uitgangsposities. Dat kunnen we niet doen zonder de betrokkenheid van mannen.”
De zes vragen
Wat is momenteel de belangrijkste uitdaging voor vrouwen?
Wat is het grootste obstakel dat u heeft overwonnen?
Wat was voor u een baanbrekend moment?
Wat moet er de komende tien jaar veranderen?
Wat is uw sterkste eigenschap?
Welk advies zou u jonge vrouwen van nu geven?
Wat is het grootste obstakel dat u hebt overwonnen?
“De ziekte om het anderen naar de zin te maken. Dat krijg je als je niet wordt opgevoed met een gevoel van eigenwaarde en eigendunk.” — Oprah Winfrey (hierboven)
Vanuit een jeugd van misbruik en armoede wist Winfrey een succesvolle carrière op te bouwen en roem en vervulling te bereiken. Ze gebruikt haar levensverhaal nu om veronachtzaamde vrouwen te bemoedigen. Met een geschat fortuin van 2,6 miljard dollar is Winfrey een belangrijke speler in de media, uitgeverswereld en vermaaksindustrie.
Christine Lagarde
Ze was de eerste vrouw die de volgende prestigieuze posities bekleedde: voorzitster van de raad van bestuur van een van de grootste advocatenkantoren ter wereld, minister van Financiën van haar geboorteland Frankrijk en tweemaal directrice van het Internationaal Monetair Fonds. In 2019 werd ze benoemd tot president van de Europese Centrale Bank.
“Mijn vader overleed toen ik nog maar zestien was; die moeilijke tijd was een van de obstakels. En ik denk dat een van de andere obstakels eigenlijk ikzelf ben, weet u. In de loop der tijd was de kwestie van zelfvertrouwen een probleem waarmee ik heb geworsteld. Dat staat waarschijnlijk in direct verband met het overlijden van mijn vader en het gevoel van verlorenheid dat daaruit voortkwam. Daarna moet je telkens wanneer je dat gevoel van verlorenheid voelt, dat gebrek aan steun of liefde of hoe je het maar wilt noemen, aangaan door vertrouwen in jezelf op te bouwen. Ik denk dat liefde een buitengewone motor voor zelfvertrouwen is, en als je daar in een vroeg stadium te weinig van krijgt, word je daar later voortdurend mee geconfronteerd.”
Taylorann Smith
Zelf omschrijft Smith zich als “zwarte queer-vrouw” en momenteel is ze bezig aan haar masters in de zeebiologie aan de California State University in Northridge. Ze is een van de deelneemsters aan National Geographics Women of Impact Community.
“Een echte uitdaging was dat ik door een alleenstaande moeder en zonder betrokkenheid van mijn vader ben opgevoed. In mijn jeugd zag ik hoe mijn moeder ternauwernood de rekeningen kon betalen en mijn zusje en mij te eten kon geven, maar we voelden altijd haar liefde. Armoede en geen dak boven je hoofd waren twee ervaringen die ik niemand toewens, maar ze hebben me tot een sterker persoon gemaakt. Opgroeiend in de buurt van Chicago, kon ik nooit de oceaan bestuderen waarvan ik droomde, totdat ik een beurs voor één semester aan het Marine Lab van de Duke University kreeg. Ik heb daar onafhankelijk onderzoek gedaan en contacten gelegd, ben daar als wetenschapper gegroeid. Ik had nooit gedacht dat iemand als ik dat allemaal kon doen!”
Tara Houska
Houska is een Ojibwa van de Couchiching First Nation en een advocate die zich inzet voor de mensenrechten van indiaans-Amerikaanse burgers. Ze werkt zowel in Washington DC als op locaties waar inheemse activisten hun stamgebieden beschermen.
“Om je niet te laten overweldigen door trauma, mishandeling, misbruik en andere gebeurtenissen die heel moeilijk zijn geweest... dat was heel zwaar, vooral in je vormende jaren. Op persoonlijk vlak heeft me dat in staat gesteld om het belang van vergiffenis in te zien, van dingen achter je laten en je richten op wat we kunnen verbeteren. Hoe kunnen we de ander begrijpen en ruimtes voor overlevenden creëren? Hoe kunnen we ons als samenleving als geheel verbeteren?”
Jacinda Ardern
Ardern is premier van Nieuw-Zeeland en nog maar de tweede wereldleidster in de moderne tijd die tijdens haar ambtstermijn een kind heeft gekregen (haar dochter Neve werd in juni 2018 geboren). Negen maanden later reageerde Ardern op de moord op vijftig moskeegangers in Christchurch door strengere wapenwetten in te voeren.
“Ikzelf. Ik ben zelf mijn grootste obstakel, omdat niemand me zó bekritiseert als ik. Of je jezelf nu wel of niet bekritiseert, of je je eigen gebrek aan zelfvertrouwen nu wel of niet overcompenseert, ik denk dat veel vrouwen harder over zichzelf en hun capaciteiten oordelen. En ik ben daar één van.”
Alicia Garza
Als voorvechtster van de rechten van werknemers werd ze een van de initiatiefneemster van de #BlackLivesMatter-beweging.
“Het patriarchaat is een enorm obstakel. Racisme ook. En ook – en dat is misschien het neveneffect van die beide andere dingen – het zogenaamde ‘oplichterssyndroom’, begrijp je? Dat is als je totaal niet kunt begrijpen waarom iemand jou ziet als leidster of zich jou als leidster zou kunnen voorstellen.”
Asha de Vos
De zeebiologe is expert op het gebied van de blauwe vinvissen die voor de kust van haar land Sri Lanka voorkomen.
“Ten eerste heb ik een beetje een nieuw soort onderzoeksgebied in Sri Lanka gecreëerd; voordat ik daarmee begon, was het behoud van het zeeleven hier een tamelijk onbekend terrein. De andere uitdaging is dat het behoud van deze natuur zéér maar dan ook zéér vanuit westers perspectief wordt beoefend: het wordt bijna gezien als een gebied dat uitsluitend tot de ontwikkelde wereld behoort. Dus ik moest mezelf bewijzen, niet alleen als vrouw, maar ook als vrouw uit de ‘plaatselijke bevolking.’”
Roxane Gay
Gay is maatschappijcriticus, docente aan de Purdue University en auteur van bestsellers als Hunger, Bad Feminist en Difficult Women.
“De grootste obstakels die ik heb moeten overwinnen, zijn waarschijnlijk racisme, vrouwenhaat en de fobie voor dikke mensen. Omgaan met een leven in een lichaam waartegen de wereld door de hele geschiedenis heen op verschillende manieren wetten heeft uitgevaardigd en daarbij is gediscrimineerd. Het daartegen ingaan, terwijl je tegelijkertijd een gewoon leven probeert te leiden en vooruit probeert te komen, is een uitdaging.”
De zes vragen
Wat is momenteel de belangrijkste uitdaging voor vrouwen?
Wat is het grootste obstakel dat u heeft overwonnen?
Wat was voor u een baanbrekend moment?
Wat moet er de komende tien jaar veranderen?
Wat is uw sterkste eigenschap?
Welk advies zou u jonge vrouwen van nu geven?
Wat was voor u een baanbrekend moment?
“Na de aanslagen van 9/11 heb ik de presidentiële radiolezing gehouden en beschreef wat vrouwen in Afghanistan moesten doormaken. De Amerikanen waren geschokt en bedankten me dat ik dat aan de orde had gesteld. Ik besefte dat ik een stem had en dat ik die moest gebruiken.” — Laura Bush (hierboven)
Als voormalig lerares en bibliothecaresse besloot ze tijdens de twee ambtstermijnen van haar man in het Witte Huis (2001-2009) de bevordering van het lezen en schrijven tot haar belangrijkste taak als First Lady te maken. Ze woont inmiddels weer in haar geboortestaat Texas, waar ze betrokken is bij internationale initiatieven ter bevordering van de gezondheid, scholing en gelijke behandeling van vrouwen.
Nelida E. Jean-Baptiste Pellot
Pellot maakt deel uit van de Women of Impact-gemeenschap en is expert op het gebied van huisvesting in het zuiden van Florida.
“Een tijd geleden heb ik een zelfmoordpoging gedaan en dat was heel duister. Maar toen ik in het ziekenhuis lag, vond ik op een of andere manier de moed en de dorst om te leven.”
Jacinda Ardern
Premier van Nieuw-Zeeland
“Ik kreeg een brief van een vrouw in Nieuw-Zeeland die me schreef dat ze ongeveer rond dezelfde tijd als ik zwanger was geworden en dat haar baas haar tegemoet was gekomen en flexibel was geweest toen ze hem vertelde dat ze in verwachting was. Ze geloofde dat dit nooit zou zijn gebeurd als ik mijn zwangerschap niet rond dezelfde tijd bekend had gemaakt. Ik weet niet of dat waar is, maar ik herinner me dat ik bij mezelf dacht: als het feit dat ik een kind krijg ertoe heeft geleid dat ook maar één werkgever met andere ogen naar een vrouw, een moeder, op zijn werkplek heeft gekeken, dan is dat een goede zaak.”
Sylvia Earle
De oceanografe en National Geographic-gastonderzoekster heeft talloze records op het gebied van diepzeeduiken op haar naam staan en in totaal ruim zevenduizend uur onderwater doorgebracht. In 1970 leidde ze het eerste, geheel uit vrouwen bestaande team dat in een onderzoeksstation op de zeebodem werkte.
“In die eerste periode dat ik onderwater woonde, had ik in twee gevallen een baanbrekend moment. Eén als wetenschapper, namelijk dat ik de individualiteit van afzonderlijke zeedieren kon aanschouwen. Het andere moment was als vrouw, van wie niet wordt verwacht dat ze dingen doet die mannelijke aquanauten, wetenschappers en ingenieurs doen. Ik merkte dat ik op zeer neerbuigende manier werd behandeld. We werden ‘aqua-babes’ en ‘aqua-belles’ en ‘aqua-dellen’ genoemd. En ik stelde destijds deze vraag: stel dat je onze astronauten ‘astro-spetters’ of ‘astro-macho’s’ zou hebben genoemd, hoe zouden ze dat hebben gevonden? Maar uiteindelijk, met wat gevoel voor humor en door gewoon te blijven doen wat we daar als wetenschappers en ingenieurs moesten doen, kwamen we er doorheen. En het succes van ons team heeft mede de weg geëffend voor vrouwen in de ruimte.”
Kristen Lear
De biologe doet met steun van National Geographic onderzoek naar bedreigde vleermuissoorten.
“De eerste keer dat ik een klaslokaal binnen stapte om les te geven werd ik verliefd op het werk voor het behoud van vleermuizen en op het vertellen over mijn passie. Diep van binnen voelde ik dat dit de manier was waarop ik iets aan de wereld wilde bijdragen.”
Alicia Garza
De ervaren voorvechtster van de rechten van werknemers en vrouwen was samen met twee andere vrouwen initiatiefneemster van demonstraties tegen politiegeweld in het kader van de #BlackLivesMatter-beweging.
“Mijn meest recente doorbraak was het besef dat ik van mezelf ben. Als je je in een situatie als deze bevindt, wordt er van alle kanten aan je getrokken en doet iedereen een beroep op je tijd, energie en ruimte in je hart. Er komen veel meer verzoeken om steun binnen dan je redelijkerwijs kunt beantwoorden. Dus bij het stellen van prioriteiten moet je allereerst aan jezelf denken en aan de dingen die je nodig hebt om je goed te voelen.”
Emma González
González was een van de initiatiefneemsters van de beweging March for Our Lives en voorvechtster van LGBTQ-rechten.
“Ik ben vrij zelfbewust als het gaat om wie ik ben, maar er zijn zeker ook doorbraken geweest, zoals het moment waarop we de ‘Wij zeggen bullshit!’-speech hielden en ik nationale bekendheid kreeg, wat een behoorlijke invloed op m’n leven heeft gehad. In het derde jaar van het voortgezet onderwijs begon ik na te denken over mijn seksualiteit en daarna ben ik uit de kast gekomen. Dat was ook een belangrijk moment in mijn leven. Maar ik denk dat ik al heel lang behoorlijk goed in m’n vel zit.”
Chimamanda Ngozi Adichie
De bekroonde romanschrijfster en essayiste wordt eveneens geroemd om haar Ted Talk ‘We Should All Be Feminists’. Ze ontving een beurs van de MacArthur Foundation.
“Dat was toen ik negen jaar oud was, in groep vijf, en ik herinner me het nog heel goed. De juf had gezegd dat het kind met het beste cijfer voor het proefwerk dat we hadden gemaakt, de klassenoudste zou worden. Ik kreeg het beste cijfer, maar toen zij ze: ‘O, wat ik nog wilde zeggen: het moet wél een jongen zijn.’ Ik dacht bij mezelf: waarom? Het is logisch dat degene met het hoogste cijfer of een of andere handige vaardigheid de klassenoudste wordt, maar het idee dat deze prestigieuze en machtige positie in de klas is voorbestemd voor iemand die toevallig tot een bepaalde sekse behoort, dat was heel vreemd. Dus mijn gevoel van verontwaardiging ontvlamde en ik zei tegen de onderwijzeres: ‘Dat slaat nergens op.’ Het was de eerste keer dat ik me openlijk verzette tegen seksisme. Het pakte niet goed uit, maar het was voor mij een moment dat ik waarschijnlijk nooit meer vergeet.”
De zes vragen
Wat is momenteel de belangrijkste uitdaging voor vrouwen?
Wat is het grootste obstakel dat u heeft overwonnen?
Wat was voor u een baanbrekend moment?
Wat moet er de komende tien jaar veranderen?
Wat is uw sterkste eigenschap?
Welk advies zou u jonge vrouwen van nu geven?
Wat moet er in de komende tien jaar veranderen?
“Op een dode planeet zullen er geen gezonde vrouwen zijn.” — Kris Tompkins (hierboven)
Kris McDivitt stond aan de leiding van Patagonia, een bedrijf dat milieuvriendelijke kleding verkoopt, en Doug Tompkins was medeoprichter van het kledingmerk The North Face. Kris ging in 1993 met pensioen en nadat ze elkaar het jawoord hadden gegeven, begonnen ze grote stukken natuurgebied in Chili en Argentinië op te kopen en te beschermen. Nadat Doug in 2015 bij een kajakongeluk om het leven kwam, zette Kris Tompkins hun gezamenlijke werk voort. Tot dusver is er ruim 5,7 miljoen hectare natuurgebied opgekocht.
Donna Strickland
Als twintiger begon Strickland te werken aan technologie die een revolutie betekende in het gebruik van lasers en haar in 2018 de Nobelprijs voor Natuurkunde opleverde. Tegenwoordig is ze professor in de fysica.
“Wat ik zou willen zien, is dat we in de komende tien jaar, als we dat allemaal hebben bereikt, er helemaal niet meer over hoeven te praten. Ik denk dat we daar eigenlijk naartoe willen. Ik ben een beetje verrast over de ophef over het feit dat ik nog maar de derde vrouw ben die de Nobelprijs voor Natuurkunde heeft gekregen; ik had dat zelf niet eens door. Maar wat ik niet wil, maar wel een beetje zie, is die enorme tegenbeweging naar de andere kant: dat we door het aanmoedigen van vrouwen sommige mannen achter ons laten. Er studeren nu veel meer vrouwen aan de universiteit dan ooit tevoren en in veel disciplines zijn er nu meer vrouwen dan mannen. Op zeker moment moet je je zorgen maken over de vraag waarom jongens niet meer naar de universiteit gaan.”
Sylvia Earle
De oceanografe en National Geographic-gastonderzoekster werd op grond van haar werk op het gebied van het behoud van de oceanen door het weekblad Time geëerd met de onderscheiding ‘Held voor de Planeet’.
“Gelijke kansen. Beoordeeld worden op je verdiensten. De verandering zit hem niet alleen in de manier waarop vrouwen door mannen worden gezien, maar ook in de manier waarop vrouwen zichzelf zien. Weet je, het begint allemaal met jezelf.”
Christine Lagarde
Lagarde werd in 2018 door het tijdschrift Forbes tot een van de machtigste vrouwen ter wereld uitgeroepen: als directrice van het Internationaal Monetair Fonds stond ze op de derde plaats, achter de Duitse bondskanselier Angela Merkel en de Britse premier Theresa May.
“Ik denk dat het belangrijkste is dat er veel meer vrouwen op posities met autoriteit en macht zullen komen. Dat zal de weg zijn waarlangs alle andere dingen die we nodig hebben, worden bereikt, zoals gelijke kansen, gelijke beloning, ruimte en respect. Dus veel meer vrouwen op posities met autoriteit en macht in alle sectoren, zowel de publieke als private sector, zowel in de ontwikkelde wereld als in ontwikkelingslanden. Als ik nog een tweede keus mag maken, dan zou ik zeggen: tenminste zeven jaar, zo niet meer, aan goed onderwijs voor alle meisjes, vooral in de minst ontwikkelde landen. Want jonge meisjes met scholing zullen op meer gelijke voet met jongens kunnen staan. In het economisch onderzoek dat ik doe, zien we dat ze dan geneigd zijn op latere leeftijd te trouwen, in de loop van hun leven gemiddeld minder kinderen te krijgen en in het algemeen betere keuzes te maken.”
Jen Guyton
National Geographic-onderzoekster Guyton richt zich op de studie naar en het behoud van zoogdieren in het Nationale Park Gorongosa in Mozambique.
“We moeten de stemmen en verhalen van vrouwen bevorderen, in de journalistiek, de film, de fotografie en op andere gebieden. Al veel te lang zien we de wereld voornamelijk door de ogen van mannen.”
Jonatha Giddens
Oceaanecologe Giddens is fellow van het Exploration Technology Lab van de National Geographic Society, waar ze een onderzoeksprogramma ontwikkelt voor de beoordeling van biodiversiteit en de gezondheid van ecosystemen in de diepzee.
“De manier waarop vrouwen in de media als objecten worden afgeschilderd. Het zou heel wat gemakkelijker zijn om vooruitgang te boeken als de boodschap van de belangrijkste media de rol van vrouwen als hoeders van wijsheid en samenwerking zouden ondersteunen.”
Chimamanda Ngozi Adichie
De bekroonde romanschrijfster en essayiste werd ook geprezen voor haar TED Talk ‘We Should All Be Feminists’.
“Een betere vertegenwoordiging van vrouwen zou leiden tot diverser beslissingen waarin de ervaringen van vrouwen zijn meegewogen. Ik denk niet dat de wereld perfect zal zijn of dat er geen conflicten meer zullen zijn als we meer vrouwen in machtsposities hebben. Het betekent alleen dat de zorgen van de helft van de wereldbevolking eindelijk een centrale rol spelen.”
Alex Morgan
De voetbalster won een Olympische gouden medaille, werd meerdere keren tot Speelster van het Jaar van de Amerikaanse competitie uitgeroepen en werd in 2015 en 2019 met het Amerikaanse vrouwenelftal wereldkampioen. Ze is een voorvechtster van gelijke betaling in sportcompetities voor mannen en vrouwen.
“Verreweg de belangrijkste verandering is de ontwikkeling dat vrouwen een meer vooraanstaande rol spelen en machtsposities bekleden, waarin ze beleid kunnen doorvoeren dat tot veranderingen op lange termijn leidt. Dat betekent dat een vrouw evenveel krijgt betaald als een man en dat er eerlijke voorzieningen voor het moeder- en vaderschapsverlof komen voor mensen die een gezin willen: dat is een noodzaak.”
De zes vragen
Wat is momenteel de belangrijkste uitdaging voor vrouwen?
Wat is het grootste obstakel dat u heeft overwonnen?
Wat was voor u een baanbrekend moment?
Wat moet er de komende tien jaar veranderen?
Wat is uw sterkste eigenschap?
Welk advies zou u jonge vrouwen van nu geven?
Wat is uw sterkste eigenschat?
“Mijn vermogen om geen genoegen te nemen met een afwijzing.” — Alicia Garza (hierboven)
Toen de man die de tiener Trayvon Martin met een schot in de rug had gedood in 2013 werd vrijgesproken, begon Garza op Facebook een campagne voor gerechtigheid onder de leuze ‘Black Lives Matter’. In de jaren daarna werden Garza en twee andere activistes, Opal Tometi en Patrisse Cullors, de initiatiefneemsters van de #BlackLivesMatter-beweging.
Diane Rainard
De fotografe woont op het Franse eiland Réunion en maakt deel uit van de Women of Impact-gemeenschap.
“Volharding. Omdat ik queer ben, heb ik een groot deel van m’n leven te maken gehad met lichamelijk en geestelijk geweld. Waar je niet dood aan gaat, dat maakt je sterker. Nu gebruik ik die kracht in mijn werk en als onderzoekster van ruige milieus.”
Oprah Winfrey
De wereldberoemde tv-persoonlijkheid heeft een imperium van tv-zenders en gedrukte en digitale media opgebouwd. Ze heeft de oprichting van een meisjesschool in Zuid-Afrika gefinancierd, waar de leerlingen haar ‘Mum O’ noemen.
“Dat is ongetwijfeld het creëren van een band met andere mensen. Weet je, ik heb verkrachters en moordenaars en kindermisbruikers en alle mogelijk mensen geïnterviewd die vreselijke dingen hebben gedaan – maar ik kan mezelf in de ruimte begeven waarin zij op dat moment verkeren en ze daar ontmoeten. Dus mijn vermogen om op zo’n moment een band te scheppen is weliswaar niet iets wat mij als mens bepaalt, maar wel een van mijn sterkste kanten. Ik denk dat als ik de verzorgende en ondersteunende liefde, aandacht en gezinsomgeving had gehad die ik meende nodig te hebben, ik die eigenschap niet zou hebben. Ik denk dat het vermogen om te communiceren en dat verlangen om te weten wat er in mensen omgaat, voortkomt uit mijn eigen eenzaamheid, mijn eigen behoefte om begrepen te worden en het besef dat wat ik ook voel, het ook door iemand anders is gevoeld.”
Jennifer Doudna
De biochemicus verricht samen met collega Emmanuelle Charpentier onderzoek dat heeft geleid tot de ontdekking van de revolutionaire gentechnologie met de aanduiding CRISPR-CAS9. Tegenwoordig wijdt Doudna zich aan de bevordering van het verantwoord gebruik van genetische technologieën.
“Waarschijnlijk mijn koppigheid. Ik haal me iets in het hoofd en dan geef ik het niet meer op. Mijn definitie van succes was niet succes in termen van geldelijke beloning of zelfs professionele erkenning. Het zat meer op het niveau van: ‘Kan ik wetenschap beoefenen waarop ik echt trots zal zijn? En zal ik het gevoel hebben dat ik echt de juiste keuze in mijn leven heb gemaakt, dat ik heb besloten om iets te gaan doen waar ik echt goed in ben?’ Toen ik jonger was, zijn er meerdere perioden geweest waarin ik dacht dat het antwoord op deze vragen misschien ‘nee’ was en dat ik misschien op het verkeerde spoor zat. Maar opnieuw draaide het om die koppigheid, want ik geeft niet snel op. Dus ik twijfelde over de keuzes die ik had gemaakt, maar tegelijkertijd was er die stem, die zei: ‘Maar je houdt er niet mee op.’”
Kelly Martin
Martin was het eerste vrouwelijke hoofd van de brandweer van het Yosemite National Park en is deelneemster aan het initiatief Women of Impact . Ze stelde de ongelijke behandeling binnen de Amerikaanse National Park Service aan de kaak.
“Karakter en vasthoudendheid om door te blijven gaan in een tijd dat seksediscriminatie een onoverwinnelijk obstakel leek. Mijn pogingen om aan jonge vrouwen te laten zien dat ze in een mannenwereld kunnen slagen.”
Christiane Amanpour
Televisiejournaliste
“Kracht en een zekere bescheidenheid – weet je, het tegenovergestelde van arrogantie. Ik weiger om me te laten verleiden door de privileges die met succes gepaard gaan en ik blijf stevig met beide benen op de grond.”
Nancy Pelosi
Het Democratische congreslid uit Californië is tot tweemaal toe gekozen als Speaker van het Huis van Afgevaardigden en was de eerste vrouw die voor die hoge post werd uitverkoren.
“Soms hebben mensen het over ‘stoer’, maar dan denk ik: nee, dat klopt niet. Ik denk dat ik sterk ben, kracht heb. Die kracht komt voort uit mijn doelstellingen, mijn kennis, mijn strategisch denken – en dat geeft me zekerheid. Dus denk ik dat dát het is wat mensen in mij zien: dat ik niet snel knikkende knieën krijg. Ik kan misschien jouw gelijk toegeven, maar ik krijg geen knikkende knieën.”
Alex Morgan
Met vijf doelpunten in één wedstrijd was ze de drijvende kracht achter het succes van het Amerikaanse vrouwenelftal op het WK voetbal van 2019.
“Mijn sterkste kant is dat ik genoeg zelfvertrouwen heb om te weten dat ik altijd op mezelf kan rekenen. Als ik me iets in het hoofd haal, werk ik daar onvermoeibaar aan totdat het af is en ik mijn volledige potentieel heb bereikt. Daarnaast heb ik me door mijn hele carrière heen altijd omringd met mensen die me de waarheid zeggen, die hun eigen mening geven en die het beste met mij voor hebben.”
De zes vragen
Wat is momenteel de belangrijkste uitdaging voor vrouwen?
Wat is het grootste obstakel dat u heeft overwonnen?
Wat was voor u een baanbrekend moment?
Wat moet er de komende tien jaar veranderen?
Wat is uw sterkste eigenschap?
Welk advies zou u jonge vrouwen van nu geven?
Welk advies zou u jonge vrouwen van nu geven?
“Niet bang zijn is erg belangrijk. Je hebt misschien het gevoel dat je hebt gefaald en dat je dat niet meer kunt repareren, maar dat kun je wél.” — Tara Houska (hierboven)
Houska is activiste op het gebied van de rechten van indiaans-Amerikanen, advocate en lid van de Ojibwa-stam van de Couchiching First Nation in Ontario, Canada. Met behulp van de wet en activisme komt ze op voor de rechten van indiaans-Amerikaanse burgers, van Washington DC tot locaties waar inheemse activisten protesteren tegen de aanleg van pijpleidingen door hun stamgebied. Ze is medeoprichtster van de ngo ‘Not Your Mascots’, die zich wijdt aan het bestrijden van stereotypen van inheems-Amerikanen.
Kris Tompkins
De voormalige directrice van het kledingmerk Patagonia richt zich nu op het initiatief ter behoud van natuurgebieden in Zuid-Amerika, dat ze jaren geleden heeft opgezet met haar overleden echtgenoot Doug Tompkins. In het initiatief werkt ze samen met het project Last Wild Places van de National Geographic Society.
“Zóveel vrouwen hebben een gebrek aan zelfvertrouwen. Je moet over dertig méér horden springen dan de man naast je, om op hetzelfde punt uit te komen. Je moet berekenend zijn, je moet alle signalen in de kamer inschatten, je moet je eigen ruimte creëren, het juiste moment kiezen om iets te zeggen, iemand zijn. Kun je je voorstellen hoe afmattend dat is? Ik zou zeggen dat je ervoor moet gaan, moet vertrouwen op je instinct en bedenken dat geluk vaak het resultaat is van hard werken. En wees buitenissig: trek je niets aan van wat anderen van je denken. Maak je geen zorgen over succes of mislukking, maar ga er gewoon voor, omdat je vindt dat dát het juiste is om te doen. En ga niet op de achterbank zitten om je door iemand anders te laten rijden; kruip zelf achter het stuur, stop de sleutel in het contact en geef gas.”
Zhang Xin
Als 15-jarige werkte Zhang Xin twaalf uur per dag in de fabriek. Tegenwoordig staat ze bekend als ‘de vrouw die Beijing heeft gebouwd’. De onroerendgoedfirma die zij en haar man in 1995 hebben opgericht, behoort nu tot de grootste van Azië.
“Ik zie veel vrouwen echt worstelen als ze de eerste paar jaar bij hun baby willen zijn terwijl ze nog een carrière hebben. Een carrière is een kwestie van je hele leven, van de universiteit tot aan je pensioen. Bedenk wel dat je loopbaan een marathon is, geen sprint. Je moet je tempo juist doseren, om ervoor te zorgen dat je in goede vorm de eindstreep haalt.”
Ingi Mehus
Deze National Geographic-onderzoekster creëerde een interactief project met betrekking tot migratie en culturele diversiteit.
“Wees niet bang voor wat je spannend vindt. Blijf altijd nieuwsgierig naar jezelf en naar de mensen en plekken om je heen. Concentreer je op je werk en de doelen die je je hebt gesteld en vergelijk jezelf nooit met anderen.”
Melinda Gates
Ze ging in 1987 voor Microsoft werken, trouwde in 1994 met medeoprichter Bill Gates en leidt nu samen met haar man de Bill & Melinda Gates Foundation.
“Erbij horen wordt overschat. In de beginjaren van mijn eerste baan, toen ik net van de universiteit kwam, deed ik er alles aan om zoveel mogelijk op de mensen om me heen te lijken. Daardoor kwamen mijn sterke kanten niet uit de verf – en ook niet die van de anderen. Het beste advies dat ik kan geven, is: zoek mensen en omgevingen die je ertoe aansporen om niets anders dan jezelf te zijn.”
Asha de Vos
Maandenlang schreef de aankomend wetenschapper sollicitatiebrieven voor een baan op een onderzoeksschip, en uiteindelijk werd ze aangenomen – als lichtmatroos. Tegenwoordig is ze de enige doctor in de zeebiologie van Sri Lanka. Met een beurs van National Geographic richtte De Vos de ngo Oceanswell op, die zich richt op het bevorderen van het behoud van de wereldzeeën en studenten ondersteunt bij het doen van zeeonderzoek.
“Ik zou zeggen dat je moet proberen om jezelf niet te laten definiëren door je sekse, maar door je capaciteiten. Hoe harder je werkt en hoe meer je je op iets stort waar je passie voor hebt, des te meer wordt dat werk een vanzelfsprekendheid. Dat heeft mij echt geholpen. In het begin had iedereen zoiets van: ‘Maar je bent een meisje!’ Tegenwoordig interesseert zich niemand meer daarvoor. Ik ben noodzakelijk geworden: het systeem heeft me nodig om een bijdrage te leveren aan veranderingen. Tegen meisjes in de wereld zou ik zeggen dat ze zich dáár op zouden moeten richten: je niet te laten definiëren door je sekse, maar door je capaciteiten.”
Alex Morgan
Haar voetbaltalent leverde haar tweemaal de onderscheiding ‘Speelster van het Jaar’ van de Amerikaanse vrouwenvoetbalcompetitie en twee achtereenvolgende wereldtitels met het Amerikaanse vrouwenelftal op.
“Laat je op je reis niet ontmoedigen. Als mensen slecht over je praten, als ze zeggen dat je iets niet kunt bereiken, laat je daardoor dan niet uit het veld slaan maar juist voortstuwen. Luister naar jezelf, naar je instinct, en luister naar de mensen in je leven die je vertrouwt. Laat je leiden door je passies.”
Katharine Owens
Als voormalig National Geographic-onderzoekster richt Owens zich op het zoeken naar verbindingen tussen milieuwetenschappen en actief beleid om de plasticvervuiling van de wereldzeeën terug te dringen. Onlangs heeft ze meer dan vijftig leraren in de Indiase deelstaat Kerala opgeleid om hun leerlingen te betrekken bij opruimacties van plasticafval uit zee.
“Laat je niet van de wijs brengen en werk gewoon door. Blijf bewijzen dat je ergens goed in bent, omdat je hard werkt. Uiteindelijk zullen mensen je talent niet langer kunnen ontkennen. Doe wat je het liefst doet, dan zal al dat werk aanvoelen alsof je iets leuks doet.”
Dit artikel is onderdeel van de speciale uitgave van het tijdschrift National Geographic van november 2019: ‘Op gelijke voet.’
Dit artikel werd oorspronkelijk in het Engels gepubliceerd op NationalGeographic.com
