Witkapalbatrossen zijn heel kieskeurig als het om paren gaat.

Als het aan hen ligt, doen ze het ieder jaar op dezelfde plek, met dezelfde partner.

Maar volgens wetenschappers gaat het op Albatross Island, in de Straat Bass bij Tasmanië, door de klimaatverandering niet meer zo best met de vogels.

Hun kuikens hebben moeite om te overleven als gevolg van de stijgende temperatuur. Uit een studie uit 2015 bleek dat er een aanzienlijk risico bestaat dat de jongen sterven door oververhitting.

De vogels hebben door de stijging van de zeespiegel en steeds heftiger regenval moeite met het maken van goede nesten die heel blijven.

Daarnaast heeft visserij mogelijk een negatief effect op de vogels en zijn die meer tijd kwijt met het vinden van voedsel. Een groep dierenbeschermers van het Wereld Natuur Fonds (WNF), de Marine Climate Impact group van de Australische wetenschappelijke overheidsorganisatie CSIRO en het Tasmanian Albatross Fund stellen nu dat ze een goed uitvoerbare, maar dure oplossing hebben gevonden die de dieren mogelijk tijd geeft zich aan te passen.

Afgelopen juli werden per helikopter twee soorten kunstnesten naar het eiland gebracht. De ene soort was verstevigd met een bouwmateriaal genaamd Hebel en de andere met kokosvezels. In totaal ging het om zo'n 120 nesten. Onlangs maakte het WNF bekend dat de nesten blijken te werken.

De kans dat broedparen met een kunstnest een kuiken grootbrachten was 20% groter dan die van paren met zelfgemaakte nesten.

Het ging om een eerste proef, zegt Nikhil Advani, de belangrijkste WNF-specialist op het gebied van klimaat, gemeenschappen en biodiversiteit. Maar die bleek hoopgevend voor de mogelijkheid om de soort te helpen.

De IUCN classificeert de witkapalbatros wereldwijd als bijna bedreigd, maar in en rond Australië worden ze als kwetsbaar beschouwd.

Advani legt uit dat het team van dierenbeschermers en wetenschappers in eerste instantie twijfelde of de vogels de door mensen gefabriceerde nesten zouden accepteren.

Maar de dieren accepteerden ze niet alleen, ze ‘personaliseerden’ ze ook, vertelt hij. Ze brachten er modder en groen op aan, net als ze zouden doen als ze de nesten zelf hadden gebouwd.

“Sommige soorten zijn in staat zich aan te passen aan klimaatveranderingen, maar moeten, om dat te kunnen, wel een goed onderkomen hebben,” vertelt Advani.

Hoewel de kwaliteit van de nestbouw slechts een van de problemen is waarmee de soort worstelt, is Advani hoopvol dat de goede nesten als een degelijke basis voor albatroskuikens kunnen dienen.