Kunnen tijgers die opgroeien in gevangenschap overleven in het wild? Over die vraag bogen wetenschappers zich in de uitgestrekte bossen van het Russische Verre Oosten. In een opvangcentrum in de oblast Amoer werden zes Siberische tijgerweesjes getraind om te jagen. Het doel? Ze voorbereiden op een leven in de wildernis, zonder afhankelijkheid van mensen.

De resultaten werden gepubliceerd in het vakblad The Journal of Wildlife Management en waren veelbelovend: vijf van de zes tijgers wisten te overleven. Ze wisten voldoende voedsel te verzamelen en vergaapten zich zelfs aan grotere prooidieren als herten. Het laat zien dat deze bedreigde diersoort ook zonder de opvoeding door hun ouders in staat is om te overleven in het wild.

Klaargestoomd voor een leven in de wildernis

Voordat tijgerwelpen werden uitgezet, moesten ze leren overleven zonder hulp van de mens. In een speciaal opvangcentrum werden de jonge dieren daarom stap voor stap voorbereid. Ze leefden in een omheind verblijf, zonder contact met mensen, en werden door camera’s in de gaten gehouden.

De training werd steeds uitdagender. Eerst werden er kleine, levende prooidieren in het verblijf losgelaten, zoals konijnen en fazanten. Al snel werden dat wilde zwijnen en sikaherten. Op die manier werd het jachtinstinct van de tijgers aangesproken en raakten ze voor voedsel niet afhankelijk van mensen.

Toen de tijgers ongeveer 18 maanden oud waren, de leeftijd waarop ze ook in het wild hun eigen weg gaan, werden de dieren uitgezet. Dat gebeurde in de lente, wanneer er veel makkelijk te vangen jonge prooidieren zijn.

De bijzondere reis van Boris en Svetlaya

Twee van de uitgezette Siberische tijgers werden door de onderzoekers Boris en Svetlaya genoemd. Ze doorliepen gezamenlijk het trainingsprogramma, maar werden ongeveer 150 kilometer bij elkaar vandaan uitgezet in het wild. De onderzoekers bleven ze daarna volgen met behulp van een gps-tracker.

Hoewel tijgers doorgaans solitair leven, leken de twee een sterke band te hebben. Met verbazing zagen de onderzoekers hoe Boris in drie jaar bijna 200 kilometer aflegde om Svetlaya te vinden. Eenmaal herenigd bleven de twee een tijdje samen.

Leestip: Twee witte haaien zwommen duizenden kilometers samen op. Waarom?

Het verhaal kreeg nog een romantisch staartje. Zes maanden later wierp Svetlaya een nest welpen. Daarna gingen beide tijgers weer hun eigen weg.

Lessen in natuurbehoud

Er leven op dit moment nog geen 600 Siberische tijgers in het wild. Herintroductieprogramma’s kunnen een belangrijk middel zijn om de populatie te herstellen, maar zijn niet zonder risico. Niet elk dier overleeft in het wild, en stropers blijven een constante dreiging.

Leestip: De saiga was bijna uitgestorven, maar is bezig aan een comeback

Hoewel het onderzoek zich richtte op zes dieren, werden in totaal dertien getrainde tijgers vrijgelaten. De tijgers overleefden lang genoeg om hun plek in het wild te vinden. Vier vrouwtjes kregen jongen. De onderzoekers zijn hoopvol dat de methode een effectief middel is om de Siberische tijgerpopulaties te laten groeien.

Wil je de missie van National Geographic steunen en onbeperkt toegang krijgen tot National Geographic Premium? Word nu lid!