In 2004 werd begonnen met de bouw van Kangbashi, een nieuw stadsdeel van de Chinese stad Ordos. Er werden brede boulevards, monumentale overheidsgebouwen en futuristische stadions uit de grond gestampt. Kangbashi moest plaats bieden aan een miljoen inwoners, maar bewoners bleven uit. Al snel kreeg het gebied het etiket ‘grootste spookstad ter wereld’. Wat klopt er van dat beeld?
Van onbekend stadsdeel tot wereldnieuws
Kangbashi ligt in de Chinese autonome regio Binnen-Mongolië en bleef jarenlang vrijwel onbekend buiten China. Dat veranderde in 2009, toen nieuwszender Al Jazeera meldde dat er slechts zo’n 30.000 mensen woonden, een fractie van wat de omvang van de stad deed vermoeden.
Een jaar later volgde een fotoserie in Time. Beelden van lege pleinen, verlaten flats en uitgestrekte lanen zonder verkeer gingen de wereld over. Internationale media spraken al snel van een ‘moderne spookstad’, een ‘stilgeboren stad’ of zelfs een ‘mislukte utopie’.
Symbool van Chinese bouwwoede?
Het verhaal van Kangbashi werd al snel opgepikt als hét voorbeeld van Chinese bouwwoede: grootschalige stedelijke projecten die hun tijd ver vooruit zouden zijn. Andere voorbeelden zijn Tianducheng, dat werd gebouwd als een kopie van Parijs, of Thames Town, dat sterk is geïnspireerd op de Britse architectuur.
Meer ontdekken? Krijg onbeperkt toegang tot National Geographic Premium en steun onze missie. Word vandaag nog lid!
Commentatoren wezen op vastgoedzeepbellen, falende projectontwikkelaars en lokale overheden die te veel gokten op toekomstige groei. In dat narratief stond Kangbashi symbool voor een planning die ontspoorde, een stad gebouwd voor bewoners die nooit kwamen.
Een stad die langzaam groeit
Ruim twintig jaar na de eerste bouwprojecten verdient dat beeld echter nuance. Volgens officiële cijfers groeide de bevolking van Kangbashi gestaag. In 2010 woonden er naar schatting 20.000 tot 30.000 mensen.
In 2017 meldde het Amerikaanse zakenblad Forbes dat het inwonertal was opgelopen tot ongeveer 153.000. De officiële volkstelling van 2020 kwam uit op 118.796 inwoners. Die verschillen zijn grotendeels te verklaren door uiteenlopende definities: sommige cijfers rekenen omliggende gebieden mee, terwijl de volkstelling strikt het district Kangbashi hanteert.
Spookstad of groeistad?
Het inwoneraantal is nog altijd ver verwijderd van het miljoen. De brede lanen en monumentale gebouwen ogen daardoor nog steeds buitenproportioneel groot. Toch lijkt het stempel ‘spookstad’ niet passend – ‘groeistad’ dekt de lading beter.
Leestip: In 1959 was dit eiland het dichtstbevolkte ter wereld – nu is het een spookeiland
Het verhaal van Kangbashi is namelijk niet zo uniek in China. Nieuwe steden of stadsdelen worden doorgaans gepland met een horizon van twintig jaar. In die beginfase is er veel overheidsbemoeienis nodig om bewoners, bedrijven en instellingen te trekken. Later neemt de markt het meestal over. In die zin vertelt Kangbashi niet zozeer het verhaal van een moderne spookstad of mislukte utopie, maar van een Chinese stad die nog onderweg is naar volwassenheid.
Meer ontdekken? Krijg onbeperkt toegang tot National Geographic Premium en steun onze missie. Word vandaag nog lid!
