Tussen de miljoenen elanden die op het noordelijk halfrond rondlopen, vallen deze twee een beetje uit de toon. De twee elandjes, die werden gefilmd toen ze met hun moeder een wandeling in het woud maken, zijn volgens Lee Kantar, herten- en elandenbioloog van de staat Maine, waarschijnlijk minder dan een maand oud – dat leidt hij af van hun grootte en mobiliteit. De meeste kalfjes worden rond 15 mei geboren, waartoe deze twee waarschijnlijk ook behoren. Het komt regelmatig voor dat daar een tweeling bij is.
Maar wat echt zeldzaam is, zijn albinokalfjes. Wat deze twee volgens Kantar zijn, ook al is het moeilijk met zekerheid te zeggen. “Als ze dat inderdaad zijn, is het een extreem zeldzaam fenomeen.” Hij zegt duizenden elanden gezien te hebben tijdens zijn carrière, maar nog nooit heeft hij ze zo wit gezien.
Ook al hebben ze niet dezelfde typische bruine huid als andere elanden, is men er niet zeker van of witte en albino-elanden benadeeld zijn in het wild. De donkere vacht is moeilijk te zien in het wild, maar omdat er ook volwassen witte elanden gespot zijn, vermoed men dat moeders meer verantwoordelijkheidsgevoel hebben als het hun witte jongen aankomt.
De meeste elandenmoeders zijn heel beschermend bij hun pasgeboren kalfjes, en de overlevingskansen in de eerste maand hangen af van hoe goed de moeder het kalf beschermt voor eender welke bedreiging – voornamelijk wolven en beren.
“Is de kleur echt belangrijk?,” vraagt Kantar. “Het kan, het hangt allemaal af van het perspectief van de elanden zelf.”
