Raven en andere familieleden van de kraaiachtigen (kraaien, vlaamse gaai, ekster) staan bekend om hun intelligentie. Ze herinneren zich menselijke gezichten, onderzoeken deskundig menselijke omgevingen (bijvoorbeeld prullenbakken), en houden zelfs begrafenissen.
Sommige raven schijnen zelfs te weten hoe ze een deal moeten sluiten.
In een nieuw artikel, gepubliceerd in het tijdschrift ‘Animal Behavior’ is getest hoe goed een raaf kan beoordelen of iets “eerlijk” of “oneerlijk” is.
Het onderzoek is uitgevoerd door onderzoekers van Lund University in Zweden, the University of Vienna in Oostenrijk en meer. Co-auteur Jorg Massen is een postdoc aan the University of Vienna, gespecialiseerd in cognitieve biologie.
“Deze samenwerking is onderdeel van het complexe sociale leven van de kraaiachtige,” vertelt Massen. Begrijpen hoe zij keuzes maken, legt hij verder uit, “geeft ons inzicht in de evolutie van intelligentie.”
De raven voor het onderzoek zijn met de hand grootgebracht door Massen en andere onderzoekers. Ze zijn in gevangenschap opgegroeid zodat zij minder bang zijn voor mensen en zodat ze getraind konden worden om munten in te wisselen voor een beloning.
De onderzoekers hebben 9 vogels getraind om een klein broodkorstje te ruilen tegen een lekkerder stukje kaas. In de eerste “eerlijke” fase van het experiment, gaf de trainer de vogel een broodkorstje. De raaf droeg deze in zijn mond naar de andere kant van de kooi, waar hij deze aanbood aan een andere onderzoeker, in ruil voor kaas.
In de tweede “oneerlijke” fase van het experiment volgde de vogel dezelfde procedure, maar de onderzoeker at het stukje kaas zelf op, in plaats van het te ruilen met de raaf.
Na twee dagen werd het onderzoek voortgezet met de eerlijke trainer, de oneerlijke trainer en een derde neutrale trainer. Zes van de zeven geteste vogels koos voor de eerlijke trainer, een de neutrale. Na een maand waren alle vogels getest en kozen zeven vogels voor de eerlijke trainer, een de oneerlijke trainer en de laatste de neutrale trainer.
Bijna alle trainingen werden uitgevoerd met een tweede raaf in de kooi als observeerder. Vogels die naar een andere vogel hadden gekeken werden echter niet beïnvloed in hun eigen beslissing.
Hoewel het niet getest is, gelooft Massen dat de raven in staat zijn om zich na twee jaar nog te herinneren wie de eerlijke en oneerlijke trainers waren. Net zo lang als ze zich, volgens Massen, de vogels die in dezelfde kooi zaten kunnen herkennen.
Het onderzoek biedt inzicht in hoe de sociale structuur van kraaiachtige zich heeft ontwikkeld in het wild, waar raven niet kunnen vertrouwen op de brood en kaas economie.
“Als een individu een ander steunt, is er een samenhang tussen de uitwisseling daarvan op de lange termijn,” zegt Massen. Met andere woorden: raven bouwen een sociaal vermogen op met een wisselwerking naar verloop van tijd. Gunsten in de vorm van gladstrijken of hulp tijdens een gevecht worden alleen gedaan wanneer raven elkaar vertrouwen.
In hoeverre raven van elkaar verschillen op basis van persoonlijkheid is een vraag waarop de onderzoekers snel een antwoord op hopen te vinden.
