Als ingenieur in de halfgeleiderindustrie ging fotografe Reiko Takahashi tot voor kort een paar keer per jaar op vakantie om aan het kantoorleven te ontsnappen en zich aan haar grote passies te wijden: het zeeleven, duiken en de onderwaterfotografie. Begin 2018 maakte ze op een last-minute-trip naar de kust van het eiland Kumejima bij Okinawa in Japan voor het eerst persoonlijk kennis met een bultrug. De foto die ze van dat moment maakte, won dit jaar de hoofdprijs in de Travel Photographer of the Year-competitie van National Geographic.
“Ik wilde heel graag de band tussen een bultrug en haar kalf meemaken,” herinnert Takahashi zich. Gefascineerd door de innige relatie tussen walvissen en hun jongen – en de tijd die de kalven aan het begin van hun leven met hun moeder doorbrengen – besloot Takahaski onderzoek te doen naar deze zoogdieren. Hoewel ze veel zeediersoorten fotografeerde – haaien, manta’s, horsmakrelen en meer – had ze nog nooit met bultruggen gezwommen, een soort die ze heel graag in het wild wilde ontmoeten. “Ik was helemaal gefascineerd door walvissen,” geeft ze toe.
Takahashi plande een korte snorkelvakantie van twee dagen naar wateren voor de kust van het eiland Kumejima, waar bultruggen hun kalven ter wereld brengen. Door het milde weer kon er gezwommen worden en ze sloot zich aan bij een groepje snorkelaars dat de zee opging. Ze werden begeleid door een ervaren gids, die hen vertelde hoe ze het best hun eigen veiligheid en die van de walvissen konden benaderen en hen aanraadde zo stil mogelijk in het water te glijden, zo weinig mogelijk bewegingen te maken en op gepaste afstand van de dieren te blijven.
Hoewel bezoekers aan Kumejima vaak goede hoop hebben om een glimp van de bultruggen en hun kalven op te vangen, krijgen ze de dieren niet altijd te zien. Op de ochtend dat Takahashi in het warme zeewater zwom, zag ze een vrouwtjesbultrug en haar kalf en nam een liefdevolle foto van het stel. Het speelse kalf zwom naar de snorkelaars toe en tapte met zijn vinnen en staart op het water, terwijl Takahashi zich voorstelde hoe ze dit speciale moment het best in beeld kon brengen.
“Ik zwom achter het kalf en stelde me de rug van het kalf met het kalme water erboven voor,” vertelt ze. “Ik was helemaal verliefd op het kalf en die energieke, grote, mooie staartvin.” De foto die ze zich had voorgesteld, werd werkelijkheid. “Die dag voelde ik een diepe liefde tussen moeder en kind. Het kalf was echt nieuwsgierig en puur, terwijl de moeder zorgzaam toekeek. Het was een speciaal moment voor mij om een foto van het kalf te kunnen nemen, volledig ontspannen in een kalme zee.”
Het zijn dit soort momenten die Takahashi aantrekken in de onderwaterfotografie. “We wonen op het land, maar wat je onderwater ziet, is zo anders – levende organismen, planten, mineralen – alles is een beetje anders,” zegt ze. “Ik denk dat onderwater zijn hetzelfde is als de Everest beklimmen – het is geen plek waar we gemakkelijk kunnen komen. Voor mij is het een bijzondere en heilige plek. De zee bedekt zo’n groot gedeelte van de aarde en is een plek vol avontuur, waar we nog ‘Close Encounters of the Third Kind’ kunnen meemaken.”
Haar advies voor beginnende onderwaterfotografen: maak grondig studie van de dieren die je wilt vastleggen voordat je op pad gaat – begrijp hun gedrag en ergernissen. Als het eenmaal tijd is om te gaan fotograferen, wacht op de dieren en observeer ze eerst een tijdje voordat je begint met foto’s maken. “Stel je de foto in je hart voor – en leg het beeld dan pas vast.”
Takahashi reist nu de hele wereld rond en bezoekt voor haar onderwaterfotografie elke maand nieuwe locaties, waaronder Thailand, de Galápagos eilanden, Mexico, Palau, Tahiti en andere plekken. In de Japanse wintermaanden krijgt ze weer de kans om walvissen te fotograferen, maar ze heeft andere plannen. “Ik kan niet zolang wachten, dus heb ik besloten naar Tonga te gaan.” In oktober van dit jaar reist ze met haar fototoestel naar de Stille Zuidzee, waar ze opnieuw zal proberen bultrugmoeders met hun kalven te spotten.
Terugkijkend op haar beslissing om haar baan op te geven en zich aan haar passie te wijden, herinnert Takahashi zich twee belangrijke momenten: het verlies van een goede vriend en de afstudeerspeech die Steve Jobs in 2005 op de Stanford University gaf. Daar zei Jobs dat hij zichzelf de volgende vraag stelde: “‘Als dit de laatste dag van m’n leven zou zijn, zou ik dan vandaag willen doen wat ik normaliter doe?’ En als het antwoord te veel dagen achter elkaar ‘nee’ luidt, dan weet ik dat het tijd wordt voor iets anders.”
Takahashi putte veel inzicht uit deze indrukwekkende momenten, en ze zetten haar ertoe aan om zich uiteindelijk volledig op de fotografie te richten. “Ik voelde dat het leven eindig is en ik wilde tijd besteden aan iets waar ik echt van hou.”
Bekijk de prijswinnaars van de Travel Photographer of the Year-competitie van National Geographic op natgeo.com/travelphotocontest.
*De citaten zijn geredigeerd om redenen van begrijpelijkheid en lengte.
