Op 4 december vieren we de Internationale Dag van de Cheeta, waarbij we stilstaan bij het behoud van het snelste landdier ter wereld. De cheeta, vaak ook wel jachtluipaard genoemd, kan binnen drie seconden een snelheid van zo’n honderd kilometer per uur bereiken. Hoe kan het roofdier zo hard rennen?
De jachtluipaard heeft de ideale bouw
Jachtluipaarden of cheeta’s, die in het wild voorkomen in een groot deel van Afrika en in Iran, zijn echte jagers. Zo racet het dier meestal achter antilopen aan, maar laat het ook kleinere beestjes zoals hazen niet ongemoeid.
Wil je niets missen van onze verhalen? Volg National Geographic op Google Discover en zie onze verhalen vaker terug in je Google-feed!
Dankzij zijn slanke bouw, gespierde lichaam en lange poten, waarmee hij zich hard kan afzetten, weet hij binnen snel zijn topsnelheid te bereiken tijdens een aanval. Daarbij maakt hij ook nog eens sprongen van 7,5 meter ver. Dat houdt hij overigens niet heel lang vol: na een minuut moet de jachtluipaard weer even op adem komen. Binnen die tijd heeft hij zijn prooi vaak al te pakken gekregen.
Zijn botten zijn licht en flexibel
Niet alleen is de jachtluipaard slank gebouwd – slanker dan panters, luipaarden en jaguars –, dankzij zijn lichte botten weegt hij ook minder (gemiddeld zo’n vijftig kilo). Daardoor kan hij nog net iets hogere snelheden bereiken dan zijn ook al zo atletische verwanten. Bovendien zijn de gewrichten van de cheeta flexibel en kan hij zijn heupen en schouderbladen zo kantelen dat hij grote sprongen kan maken.
Dat maakt de cheeta snel, maar niet per se sterk: wanneer het dier zijn prooi heeft gevangen, moet hij gauw dooreten, anders gaan sterkere soortgenoten er met het maaltje vandoor of weet de prooi zelf alsnog de benen te nemen.
De cheeta heeft een groot hart
Dat de jachtluipaard zo hard kan rennen, betekent niet dat hij altijd druk in de weer is. Soms heeft het dier al genoeg aan een sprintje met een gemiddelde snelheid van 54 kilometer per uur om zijn prooi te grazen te nemen.
Leestip: Zijn rode katten speelser dan andere katten?
Zijn uithoudingsvermogen is wellicht ietwat beperkt, maar met zijn relatief grote hart, grote longen en grote neusgaten kan de cheetah extra zuurstof door zijn lijf pompen. Zo blijft de cheetah een meester op de korte sprint, waar zelfs Usain Bolt, de snelste man ter wereld, niet tegenop kan.
Meer ontdekken? Krijg onbeperkt toegang tot National Geographic Premium en steun onze missie. Word vandaag nog lid!
