Dit zijn onze beste dierenfoto’s van 2019
Geredde zangvogels vliegen de vrijheid tegemoet en een giraffenwees kroelt met haar verzorger op deze prachtige foto’s, die werden geselecteerd door National Geographic editors.
Gepubliceerd 27 nov. 2019 13:32 CET

Bij de Tikki Hywood Foundation in Zimbabwe krijgt elk gered schubdier — zoals de hier gefotografeerde Tamuda — een verzorger toegewezen. Die bouwen een band op met de dieren en leren ze hoe ze zich kunnen voeden met mieren en termieten. Zijn verzorger vertelt dat Tamuda, die als baby uit handen van stropers werd gered, koppig en ondeugend is.
Uit ‘Hoe dit schuwe, solitaire dier doelwit werd van stropers’, juni 2019.
Foto door Brent Stirton
Wolven knagen aan de restanten van een muskusos. Fotograaf Ronan Donovan plaatste een cameraval in het karkas om deze foto te kunnen maken. De roedel kwam een maand lang af en toe terug om zich tegoed te doen.
Uit ‘Een kijkje in het moeilijke leven van poolwolven’, augustus 2019.
Foto door Ronan Donovan
Een mannetjesolifant eet ‘s avonds nog een hapje in het Gorongosa National Park in Mozambique. In 1992 kwam een einde aan een vijftien jaar durende burgeroorlog in het land. Tijdens het conflict werd het overgrote deel van de olifanten in het park gedood. Met de opbrengst van het ivoor werden wapens gekocht. De populatie is bezig zich te herstellen, nu de stroperij een halt is toegeroepen.
Uit ‘In dit Afrikaanse park neemt de dierenpopulatie weer toe, na jaren van oorlog’, mei 2019.
Foto door Charlie Hamilton James
Een groep zeeschildpadden zwemt bij een kade op de Bahama’s. In de tijd van Christoffel Columbus waren er zo veel van deze dieren dat “het leek of het schip erop zou vastlopen.” Inmiddels worden zes van de zeven zeeschildpadsoorten gezien als kwetsbaar, bedreigd of ernstig bedreigd.
Foto door Thomas P Peschak
Deze ‘alchisme grossa’ heeft doornachtige uitsteeksels om mogelijke vijanden mee af te schrikken. Dit verwarde insect ging op een rood blaadje zitten nadat hij wegvloog bij fotograaf Javier Aznar González de Rueda. Meestal gaan zijn soortgenoten op gebladerte zitten dat hun eigen kleur heeft. Ze zien er niet zo smakelijk uit, maar als je zo opvalt, is dat vragen om moeilijkheden.
Uit ‘Bladspringers: de mini-kunstwerkjes van het regenwoud’, maart 2019.
Foto door Javier Aznar González De Rueda
Een schubdier steekt zijn snuit uit een kist terwijl hij naar een afgelegen berggebied in Vietnam wordt gebracht. Daar worden 25 schubdieren die van illegale handelaren werden gered weer in het wild teruggezet. De non-profitorganisatie Save Vietnam’s Wildlife, gevestigd in het Cuc Phuon National Park, hielp om het eerste anti-stroperijteam van het land op te leiden en heeft inmiddels ruim duizend schubdieren gered.
Uit ‘Hoe dit schuwe, solitaire dier doelwit werd van stropers’, juni 2019.
Foto door Brent Stirton
In augustus 2018 werden 24 wilde leeuwen verdoofd en van Zuid-Afrika naar Mozambique overgebracht tijdens de grootste grote-katten-verhuizing ooit. Na jaren van burgeroorlog in Mozambique waren leeuwen zo goed als uitgestorven in het gebied van de Zambezidelta. Dankzij deze twee dozijn leeuwen kan de populatie binnen 15 jaar uitgroeien tot vijfhonderd exemplaren.
Foto door Ami Vitale, National Geographic
Deze reuzensalamander, een zogenaamde modderduivel, hoopt een waterslang (neorida sipedon) te kunnen verorberen. Volgens fotograaf David Herasimtschuk is dit waarschijnlijk de eerste foto ooit van een modderduivel die een poging doet om een slang op te eten.
Uit ‘Duik diep in de onderbelichte wereld van zoetwaterdieren’, januari 2019.
Foto door David Herasimtschuk, Freshwater Illustrated
In het Zakouma National Park, een gebied met grasland en acacia’s in het zuidoosten van Tsjaad, stierf in het eerste decennium van deze eeuw meer dan 90 procent van de olifanten. Het merendeel daarvan werd gedood door paardrijdende bandieten (janjaweed) uit Soedan. Het park kwam in 2010 onder bestuur van dierenbeschermingsorganisatie African Parks. Dankzij de toegenomen veiligheid kunnen de olifanten zich verder verspreiden en werden er talloze kalfjes geboren.
Clay, Daniel en Enzo, drie van de 39 tijgers die uit een dierenpark in Oklahoma werden gered, relaxen in een waterbekken in het Wild Animal Sanctuary in Keenesburg, Colorado. Deze katten zullen de rest van hun leven in het opvangcentrum blijven, waar ze de juiste voeding en veterinaire zorg krijgen.
Foto door Steve Winter
In Florida worden jaarlijks duizenden zangvogels tijdens hun trek gevangen om aan de grote vraag op de illegale markt te voldoen. Het duurt soms weken voordat de vleugels van in beslag genomen vogels weer zodanig zijn hersteld dat de dieren kunnen vliegen. Op deze foto laat medewerker Antonio Dominguez van de Florida Fish and Wildlife Conservation Commision twee roodborstkardinalen vrij.
Foto door Karine Aigner, National Geographic
Kwallen zwemmen tussen de ‘bladeren’ van een zeewierbos voor de kust van Isla de los Estados in Argentinië. Reuzenkelp (Macrocystis pyrifera) is de grootste algensoort in de oceaan en kan meer dan 45 meter lang worden. In de bossen bevinden zich de meest diverse ecosystemen op aarde.
Foto door Enric Sala
Door een net is een dansende ijsbeer van het Circus on Ice te zien in de Russische stad Kazan. Optredens met ijsberen zijn zeer zeldzaam. De vier beren van de show dragen metalen muilkorven en hun trainer, Yulia Denisenko, heeft een metalen stok. Tussen de trucjes door gaan de beren liggen om over het ijs te rollen.
Uit ‘Verborgen dierenleed: de waarheid achter onze vakantiekiekjes’, juni 2019.
Foto door Kirsten Luce
Terwijl de avond valt in de Argentijnse provincie Tierra del Fuego, Vuurland, knaagt een bever aan een tak naast een omgevallen boom. De regio kampt met een overpopulatie van bevers die het bestaande ecosysteem ontwricht. De dieren werden in de jaren veertig van de vorige eeuw vanuit Canada naar de regio gebracht.
Foto door Lujen Agusti, National Geographic
Jessica Burkhart, een neurologe die promotieonderzoek doet aan de Amerikaanse University of Minnesota, is verantwoordelijk voor de behandeling van twee welpen die door de Pienika Farm in Zuid-Afrika werden ingeleverd tijdens een controle in het kader van dierenwelzijn. De welpen waren nauwelijks in staat te lopen toen ze in de veterinaire kliniek aankwamen. Burkhart vertelt dat ze op handen en knieën kruipt als ze in hun buurt is, om de welpen niet te laten schrikken.
Foto door Nichole Sobecki, National Geographic
Miereneter Valentina was een van de zeventig dieren die in september door medewerkers van een kleine opvang werden gered uit gebieden waar bosbranden woedden rond de Boliviaanse stad Santa Cruz. Het dier had vierdegraads brandwonden aan haar poten. Hier doet ze zich tegoed aan melk en termieten.
Foto door Juan Pablo Ampudia, National Geographic
Een verzorger knuffelt met een giraffenwees in Sarara Camp in het noorden van Kenia. Veehoeders uit het Samburu-volk troffen het kalf in zijn eentje aan en waarschuwden Sarara - het kamp staat erom bekend jonge zoogdieren zonder ouders op te vangen en uiteindelijk weer uit te zetten in hun eigen leefgebied. De jonge giraffe leeft nu in een kudde wilde dieren.
Uit ‘Een gewaagd plan om de bedreigde giraffen van Afrika te redden’, september 2019.
Foto door Ami Vitale
De muskusos is een van de weinige prooidieren die samen met soortgenoten een verdedigingslinie kan vormen om de kalveren in de kudde te beschermen tegen aanvallen van wolven.
Uit ‘Een kijkje in het moeilijke leven van poolwolven’, augustus 2019.
Een witte vos met de naam Rowyn zit in de zon voor de schuur van Save a Fox, waar oprichter Mikayla Raines vossen opneemt die afkomstig zijn uit bontkwekerijen of van baasjes die hun huisdier niet meer aankonden.
Foto door Robin Schwartz
Elke winter komen ruwe salamanders naar dezelfde plek in de rivier Willamette om te paren. Na acht jaar en duizenden foto’s wist David Herasimtschuk uiteindelijk “de perfecte salamanderfoto” te maken.
Uit ‘Duik diep in de onderbelichte wereld van zoetwaterdieren’, januari 2019.
Foto door David Herasimtschuk, Freshwater Illustrated
Dit gordeldier werd gered uit gebieden waar bosbranden woedden rond de Boliviaanse stad Santa Cruz. Het dier werd behandeld in een tot dierenziekenhuis omgebouwd hotel in de kleine plaats Aguas Calientes. Hoteleigenaar José Sierra probeert het dier te kalmeren voordat het weer in het wild wordt vrijgelaten.
Foto door Juan Pablo Ampudia, National Geographic
Een vleesetende sabelsprinkhaan richt zich op en neemt een dreigende houding aan in het Gorongosa National Park in Mozambique.
Foto door Piotr Naskrecki
Deze mannetjespoema springt over een beekje in het Florida Panther National Wildlife Refuge. Er komt ongeveer een keer per maand een poema langs deze cameraval. Omdat panters vooral ‘s nachts leven, duurde het bijna twee jaar voordat deze foto bij daglicht werd gemaakt met de val.
Foto door Carlton Ward, Jr
Gluay Hom, een vierjarige olifant die is getraind om kunstjes te doen voor toeristen, staat vastgeketend aan een paal in zijn verblijf in de Samut Prakan Crocodile Farm and Zoo in de buurt van de Thaise hoofdstad Bangkok. Zijn gezwollen rechtervoorpoot hangt er slap bij. Bij zijn slaap heeft hij een bloederige doorligwond.
Uit ‘Verborgen dierenleed: de waarheid achter onze vakantiekiekjes’, juni 2019.
Foto door Kirsten Luce
Tegen het einde van het droge seizoen trekt een overgebleven waterplaats in de rivier Mussicadzi in Gorogosa een grote meute hongerige vogels aan, zoals ooievaars, zilverreigers, en hamerkoppen en een aantal dorstige waterbokken. De vogelrijkdom in Gorongosa neemt in het regenseizoen nog toe, als er trekvogels komen foerageren.
Uit ‘In dit Afrikaanse park neemt de dierenpopulatie weer toe, na jaren van oorlog’, mei 2019.
Keniaanse wilde-dierenexperts lopen richting een netgiraffe die een verdoving kreeg in het Loisaba Wildlife Conservancy. Ze bevestigen een GPS-apparaatje aan een van de ossiconen (de ‘hoorntjes’) op de kop van het dier, zodat onderzoekers het kunnen volgen in het kader van een voornemen om 250 giraffen in belangrijke delen van Afrika te volgen om te achterhalen hoeveel ruimte giraffen nodig hebben.
Uit ‘Een gewaagd plan om de bedreigde giraffen van Afrika te redden’, september 2019.
Foto door Ami Vitale
In het Costa Ricaanse regenseizoen komen een à twee keer per maand tienduizenden dwergschildpadvrouwtjes aan land en leggen eieren, een verschijnsel dat ook wel arribada wordt genoemd. Zo’n 45 dagen later komen de eerste jongen uit het ei.
Foto door Thomas P Peschak