We weten meer over de oppervlakte van Mars dan over het dagelijks leven in Noord-Korea. Door het gebrek aan onafhankelijke bronnen blijft het moeilijk om een volledig en actueel beeld te schetsen van het Oost-Aziatische land. Toch geven getuigenissen van gevluchte inwoners en schaarse toeristische bezoeken een glimp van hoe het leven er ongeveer uit moet zien: van de collectieve wekker tot de verplichte kapselkeuze.
1. Geen internet, wel intranet
In Noord-Korea gebruikt men niet het wereldwijde web, maar Kwangmyong: een soort intranet. Dit is een gesloten, landelijk computernetwerk dat alleen informatie bevat die goedgekeurd is door de staat, naast beperkte mail- en chatfuncties.
Leestip: De grootste autoroof ooit: hoe Noord-Korea 1000 Volvo’s buitmaakte
Toegang tot het netwerk vereist een officiële computer, die alleen met goedkeuring kan worden aangeschaft. Alleen de Noord-Koreaanse elite heeft met toestemming toegang tot het ‘gewone’ internet zoals wij dat kennen.
2. Collectieve ochtendgymnastiek
Veel Noord-Koreanen, met name in hoofdstad Pyongyang, worden dagelijks gewekt door luidsprekers die revolutionaire muziek afspelen. Zo wordt om zes uur ’s ochtends op het treinstation het propagandalied ‘Waar bent u, beste generaal?’ afgespeeld, vermoedelijk als collectieve wekker om een nieuwe dag in te luiden. Op pleinen en binnenplaatsen voeren burgers vervolgens collectief ochtendgymnastiek uit.
3. Nooit kledingstress
Lang nadenken over je outfit is in Noord-Korea niet nodig: kledingstijl is namelijk gereguleerd. Het overheidsbeleid is gericht op uniformiteit en het afwijzen van westerse invloeden, waardoor onder andere felle kleuren, gescheurde kleding en spijkerbroeken verboden zijn.
Burgers dragen conservatieve kleding in ingetogen kleuren. Voor mannen zijn een overhemd of een jasje en een lange broek gebruikelijk, terwijl vrouwen vaak een rok of een jurk dragen.
4. Weinig keuze bij de kapper
Ook kapsels zijn in Noord-Korea gereguleerd. Er bestaan lijsten met sociaal geaccepteerde kapsels voor mannen en vrouwen. Volgens onafhankelijke bronnen en toeristische observaties gaat het om ongeveer vijftien tot twintig stijlen om uit te kiezen.
Leestip: Ik vroeg een Noord-Koreaanse kapper om het kapsel van Kim Jong-un. Zo liep het af
Die selectie aan kapsels is niet bindend, maar het is hoogst ongebruikelijk om af te wijken van de sociale norm. Net als bij de kledingvoorschriften geldt dat de kapsels ingetogenheid en soberheid moeten uitstralen.
5. Elektriciteit is een luxe
Noord-Korea kampt met een groot elektriciteitstekort en frequente stroomuitval, vooral buiten de hoofdstad Pyongyang. Het land is namelijk afhankelijk van waterkrachtcentrales en steenkool, maar de infrastructuur is verouderd en brandstof is schaars. Veel huishoudens gebruiken daarom nog hout of kolen voor verwarming. Het elektriciteitsprobleem valt vooral ’s avonds op: in maar weinig woningen brandt licht wanneer de avond valt.
6. Propaganda is overal
Via staatstelevisie en -radio hebben Noord-Koreanen constant te maken met propaganda. Ook buitenshuis is overal propaganda zichtbaar en hoorbaar. Dan gaat het bijvoorbeeld om muurschilderingen die de Kim-familie vereren of vijandigheid uiten tegenover de Verenigde Staten en Zuid-Korea.
7. Markten als levensader
In een land waar vrije handel officieel verboden is, zijn reguliere winkels erg schaars. Daarom zijn de zogeheten jangmadang noodzakelijk om te overleven. Deze markten, die in de jaren negentig (deels) zijn gelegitimeerd of gedoogd, zijn een vitale bron van voedsel en andere goederen voor Noord-Koreanen. Hier is veel smokkelwaar uit China verkrijgbaar.
8. Binnenlands reizen kan nauwelijks
Binnenlands reizen in Noord-Korea is zeer beperkt. Voor de meeste burgers zijn reisvergunningen nodig, en met controleposten langs de wegen wordt toezicht gehouden. Vrij reizen buiten de eigen provincie komt zelden voor, al is beperkt verkeer binnen regio’s wel mogelijk.
9. Onderwijs is doordrenkt met ideologie
Het onderwijs in Noord-Korea is gratis, verplicht en sterk gecentraliseerd. Leerlingen krijgen een mix van academische vakken zoals wiskunde en wetenschappen, naast uitgebreide politieke en ideologische lessen over de leiders van het land.
Leestip: Zo ziet de streng bewaakte grens tussen China en Noord-Korea eruit
Ook in het onderwijs wordt veelvuldig gebruik gemaakt van propaganda om een vertekend wereldbeeld te creëren. In ieder klaslokaal hangen portretten van de Kim-dynastie.
10. Vrije tijd is niet echt ‘vrij’
De meeste Noord-Koreanen werken lange dagen en hebben weinig vrije tijd. Toch wordt ook die ‘vrije’ tijd nog grotendeels gereguleerd. Er zijn niet veel recreatieve mogelijkheden en veel activiteiten zijn beperkt tot wat de overheid toestaat, zoals karaoke. Tijdens officiële rouwperiodes wordt vermaak vaak sterk beperkt of zelfs verboden.
Meer ontdekken? Krijg onbeperkt toegang tot National Geographic Premium en steun onze missie. Word vandaag nog lid!
