Met zijn opvallende oren, wollige vacht en grote ogen is de reuzenkoeskoes niet alleen een van de schattigste inheemse dieren van Australië, dit klimbuideldier beschikt ook nog eens over een indrukwekkend talent.
Met zijn harige vlieghuid en lange staart kan dit klimbuideldier door de lucht zweven en zelfs glijvluchten maken van maar liefst 100 meter. Toch moet de reuzenkoeskoes het in populariteit afleggen tegen de koala, een verre verwant, en daar moet verandering in komen. Hij wordt namelijk met uitsterven bedreigd.
De reuzenkoeskoes en zijn twee neven
De reuzenkoeskoes (Petauroides volans) behoort tot het geslacht Petauroides en is het grootste zwevende zoogdier van Australië, het enige land waar hij voorkomt. Lokaal staat hij bekend als de greater glider en Aboriginals noemen hem ook wel Poong-goong of Warnda.
Leestip: Deze fouten maakte ik tijdens het backpacken in Australië, zodat jij ze kunt voorkomen
Je kunt de reuzenkoeskoes tegenkomen in de eucalyptusbossen aan de oostkust van Australië. Hij leeft voornamelijk in New South Wales, Victoria en delen van Zuid-Oost-Queensland. Net als Petauroides armillatus trouwens, een van de andere twee soorten die het geslacht Petauroides compleet maken. Het derde lid, Petauroides minor, komt voor in de warme eucalyptusbossen van Queensland.
Een nachtelijke avonturier
Wil je de reuzenkoeskoes in het wild spotten? Dan zul je veel geluk moeten hebben. Het klimbuideldier zoekt namelijk graag grote holle bomen op om zich in te nestelen. In tegenstelling tot een andere boomklimmer, de luiaard, vertoont hij vrijwel nooit op de grond. Bovendien laat dit nachtdier zich overdag zelden zien.
Leestip: Waarom huntsmanspinnen in Australië een geliefde huisgenoot zijn
Zijn grote, heldere ogen bieden uitstekend zicht in het donker. Met zijn ronde, pluizige oren kan hij mogelijke gevaren waarnemen, terwijl zijn dikke vacht hem warm houdt en beschermt.
Zwevend op zoek naar eucalyptusbladeren
Het dieet van de reuzenkoeskoes is heel eenzijdig: hij eet uitsluitend eucalyptusbladeren. In de avond verlaat hij zijn holletje en zweeft van boom naar boom, op zoek naar eten. Hij gebruikt zijn lange staart en zijn vlieghuid om te sturen, waardoor hij scherpe bochten tot wel 90 graden kan maken. Hoe dat eruitziet, zie je op de video onderaan.
Over zijn staart gesproken: deze is behoorlijk groot. Om je een beeld te geven: het lijf van een volwassen reuzenkoeskoes is tussen de 30 en 45 centimeter lang, zijn staart nog eens 45 tot 60 centimeter.
Het zweven wordt reuzenkoeskoesbaby’s met de paplepel ingegoten. Een pasgeboren klimbuideldier blijft de eerste 3 tot 4 maanden in de buidel van zijn moeder tijdens het zweven. Vervolgens klimt hij op de rug, waar hij nog eens 3 maanden vastklampt om te wennen aan de duikvluchten. Daarna zal hij zich aan zijn eerste zelfstandige zweefvlucht wagen.
De reuzenkoeskoes wordt met uitsterven bedreigd
Ooit was de reuzenkoeskoes goed vertegenwoordigd in de eucalyptusbossen langs de Australische oostkust, maar sinds 2022 wordt de soort als bedreigd beschouwd. In de afgelopen 20 jaar is de populatie op sommige plekken met maar liefst 80 procent afgenomen, met ontbossing, bosbranden en klimaatverandering als belangrijkste boosdoeners. Bijna een derde van de populatie viel ten prooi aan de bosbranden van 2019-’20.
Leestip: Deze Australische spinnen wil je liever niet tegenkomen
Maar het is nog niet te laat. Met speciale thermische nestkasten proberen natuurbeschermers de populatie van de reuzenkoeskoes te herstellen. Toch zal het succes vooral afhangen van inspanningen om zijn leefgebied te herstellen. Verschillende organisaties zoals het WNF en de Australian Conservation Foundation zetten zich in voor het behoud van dit unieke dier.
In de video hieronder zie je de spectaculaire zweefvlucht van een reuzenkoeskoes.
