Toen ik net in Australië was komen wonen, keek ik onder wc-brillen, achter gordijnen en zonneschermen in de auto om te controleren of er niet toevallig een huntsmanspin verstopt zat. Huntsmanspinnen (Sparassidae) – ook wel bekend als jachtkrabspinnen – zien er namelijk behoorlijk angstaanjagend uit en triggeren elk aspect van mijn spinnenfobie.

Met een gemiddelde lichaamslengte van 2,5 centimeter en een pootspanwijdte tot vijftien centimeter is de spin niet alleen gigantisch: hij is ook nog eens harig, behoorlijk snel en maakt het liefst een ommetje in de avond. Toch is dit achtpotige diertje een geliefde huisgenoot van menig Australiër. Hoe zit dat?

Maak kennis met de huntsmanspin

De huntsmanspin dankt zijn naam aan de manier waarop hij zijn prooi vangt. In plaats van een web te weven, scharrelt hij een maaltijd bij elkaar door te jagen. Dit doet de spin door zijn prooien – insecten zoals kakkerlakken en muggen – te lokken en daarna te achtervolgen.

Leestip: Welke van deze 3 spinnen is de giftige zwarte weduwe?

Zijn zicht is niet optimaal, slachtoffers weet hij op te sporen doordat de haartjes op zijn poten trillingen opvangen. In Australië komen meer dan negentig verschillende soorten huntsmanspinnen voor; in Nederland en België slechts een handjevol.

Natuurlijke habitat

Zijn griezelige uiterlijk en snelle poten wekken de indruk dat de huntsman bovenaan de voedselketen staat, maar zelf is de spin een geliefde snack bij gekko’s, spinwespen en vogels. Huntsmannen verstoppen zich daarom overdag het liefst onder de schors van bomen en tussen rotsen om uit het zicht van deze roofdieren te blijven.

Leestip: Deze 4 giftige slangen kun je in Europa tegenkomen

In huizen probeert hij zijn natuurlijke schuilplaats na te bootsen. Daardoor kan het nog weleens voorkomen dat-ie bewoners onbedoeld de stuipen op het lijf jaagt, hoewel de huntsman banger is voor ons dan wij voor hem. Probeer je hem te vangen? Door zijn slechte zicht kan hij tijdens een vluchtpoging nog weleens per ongeluk jouw richting oprennen.

De huntsman doet geen mens kwaad

De harige verschijning kan dus nogal beangstigend zijn, maar hij doet geen mens kwaad. Net als de Australische huisspin, die in 2024 voor het eerst in Nederland werd waargenomen. Spinnen uit de Sparassidae-familie zijn van nature niet agressief en bijten alleen als ze zich in het nauw gedreven voelen, maar dit gebeurt zelden.

Tip: ga je naar Australië en ben je benieuwd met welke huntsman je te maken hebt? Download dan de Spidentify-app om de soort te identificeren.

Bovendien zijn ze niet gevaarlijk voor mensen – op spinnen van het geslacht Neosparassus na, die voor vervelende symptomen zoals pijn, zwelling, zweten, misselijkheid en overgeven kunnen zorgen.

Een geliefde huisgenoot

Hoewel de huntsman zijn uiterlijk niet mee heeft, op onverwachte plekken zit en soms de verkeerde kant oprent, is het een geliefde huisgenoot van menig Australiër. Spinnen spelen immers een belangrijke rol in het ecosysteem. Zo zorgt de huntsman ervoor dat zijn omgeving niet wordt overspoeld met insecten, zoals kakkerlakken en muggen.

Dat doet hij niet alleen in de natuur, maar ook in huis. Bovendien helpt de huntsman insecten te bestrijden die belangrijke planten vernietigen. Zit er een huntsman in je huis? Dan betekent dit dat er genoeg insecten zijn om te vangen. De meeste Australiërs hebben daarom liever een kleine, harige huisgenoot dan een huis vol insecten – en laten de huntsman daarom lekker zitten.

Leestip: 5 tips voor de ultieme backpackreis door Australië

Kom je op reis een huntsman tegen? Ren dan dus niet gelijk het huis uit. Hoewel ik nog steeds behoorlijk kan schrikken van de huntsman, probeer ik hem tegenwoordig vooral te beschouwen als de nuttige huisgenoot die hij is. Dit gaat niet zonder slag of stoot, maar alles went. Zelfs een gigantische huntsmanspin.

Steun de missie van National Geographic en krijg onbeperkt toegang tot National Geographic Premium. Word nu lid!