Willemstad op Curaçao is met zijn vele gekleurde, historische gebouwen niet alleen een lust voor het oog. De stad herbergt een koloniale geschiedenis die nog altijd zichtbaar is. Wat maakt dit Unesc0-werelderfgoed een bezoek waard?

Waarom is Willemstad een Werelderfgoed?

De historische binnenstad van Willemstad is een uitzonderlijk goed bewaard gebleven voorbeeld van een Nederlandse koloniale handelsnederzetting. In 1634 verovert de West-Indische Compagnie (WIC) een handelspost aan de Sint Annabaai en het Schottegat op Curaçao. De beschutte baai bood een natuurlijke haven en had een strategische ligging: het was de ideale plek om handel te drijven met de Spaanse koloniën.

Leestip: Eise Eisinga Planetarium door Unesco uitgeroepen tot werelderfgoed

In de afgelopen 300 jaar is de stad uitgegroeid tot een Caribische havenstad met verschillende historische wijken: Punda, Otrobanda, Pietermaai en Scharloo. Elke wijk heeft een eigen karakter.

Dat komt onder meer door de verschillende architectonische stijlen die je terugvindt in Willemstad. Er werd geëxperimenteerd met Europese stedenbouwkundige concepten en invloeden uit Nederland, maar ook Spaanse en Portugese koloniale stijlen werden toegepast. Mede daarom staat de historische binnenstad sinds 1997 op de werelderfgoedlijst van Unesco.

De Nederlandse kolonisatie van Curaçao

Vanaf 1633 begon de WIC aan een opmars langs verschillende eilanden in het Caribisch gebied. Sint-Maarten wordt als eerste ingenomen, gevolgd door Bonaire, Curaçao, Aruba, Sint Eustatius en Saba. Deze Nederlandse Antillen werden ingezet voor zoutwinning, landbouw, kaapvaart en als doorvoerhaven voor de slavenhandel.

Direct na de verovering van Curaçao sloegen de Nederlanders hun kamp op en werden er verdedigingswerken gebouwd. Willemstad werd vernoemd naar Willem II van Oranje, de latere Nederlandse stadhouder en kleinzoon van Willem van Oranje. In oktober 1634 telde de stad 462 inwoners: 50 indianen en 412 overige bewoners, vooral militairen en matrozen.

Slavenhandel in Willemstad op Curaçao

Het eerste slavenschip, de Bontekoe, arriveerde in 1657 met 191 Afrikaanse slaafgemaakten in de haven van Willemstad. In rap tempo groeide Willemstad uit tot een belangrijk centrum voor slavenhandel in het Caribisch gebied.

Veel slaafgemaakten kwamen uit Elmina, in het huidige Ghana, en werden verhandeld aan Spaanse koloniën, waar ze op onmenselijke wijze werden uitgebuit en vaak op de plantages moesten werken. Ook in Curaçao zijn plantages te vinden waar slaafgemaakten werden uitgebuit, zoals plantage Zuurzak.

De WIC verscheepte van 1621 tot 1730 ongeveer 273.000 slaafgemaakten; op Curaçao werden meer dan 100.000 weerloze mensen verhandeld. Ondanks het verzet en het verbod op slavernij in veel Europese landen, werd de slavernij in Nederland pas in 1863 afgeschaft.

Daarmee kwam de koloniale tijd echter nog niet tot een eind. Pas in 1954 kreeg Curaçao meer autonomie binnen het Koninkrijk der Nederlanden via het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden. Pas in 2010 werden de Nederlandse Antillen opgeheven, en werd Curaçao een zelfstandig land binnen het Koninkrijk.

Wat is er te doen in Willemstad?

Niet alleen het strand is een beeldschone plek in Willemstad, maar ook de stad biedt veel bezienswaardigheden. Wandel over de Pontjesbrug, bewonder de beroemde Handelskade, bezoek het Kura Hulanda Museum en Kura Hulanda Village, of ontdek streetart in de wijk Otrobanda. Van geschiedenis tot kunst, en van lekker eten tot een levendig nachtleven: Willemstad op Curaçao is een kleurrijke en levendige handelsstad waar veel te beleven valt.

Nog niet uitgelezen? Schrijf je ook in voor de gratis nieuwsbrief van National Geographic en ontvang wekelijks de favoriete verhalen van de redactie in je mail.