Met een ruk kijk ik omhoog. Vanachter een kleine zandduin komt een bruine terreinwagen met volle vaart op me af. Ik had me alleen gewaand in de stille, uitgestrekte Arabische woestijn.

Gehurkt zit ik naast mijn voorwiel om lucht uit de banden te laten lopen: nodig om door het mulle zand te komen. Vlug kom ik overeind, terwijl de Toyota Landcruiser slippend tot stilstand komt. Aarzelend kijk ik door het open bijrijdersraam.

De enige vrouw op een motor

Een jonge Saoediër roept enthousiast: ‘Hello, how are you?’ Hij draagt een ghutra, de traditionele rood-wit geblokte katoenen hoofdtooi en een hippe zonnebril. Dan volgt de gebruikelijke verbaasde glimlach. Een vrouw op een motorfiets is nog altijd een zeldzaamheid in Saoedi-Arabië. Tot juni 2018 was Saoedi-Arabië zelfs het enige land ter wereld waar vrouwen geen motor (of auto) mochten rijden.

‘Goed!’ roep ik terug. De bestuurder van de auto grijpt een portofoon en roept wat. Vrijwel meteen denderen nog twee terreinwagens mijn kant op. Voor ik het weet, vormen de drie voertuigen een cirkel om me heen.

Meer zien van Itchy Boots? Lees hier over haar avontuur in Irak.

‘Hoe gaat het, leuk je te ontmoeten,’ roept de bestuurder van auto nummer drie. Hij geeft me een hand. Daarna pakt hij een kartonnen bakje met koekjes en een flesje water. Een doos met kaneelbroodjes volgt. ‘Mijn moeder heeft ze gemaakt,’ zegt een energieke Saoediër die een bonten wintermuts met oorflappen draagt. Mijn gezicht ziet eruit als een gesmolten ijsje.

Opgeblazen motorblok?

Nadat ik drie kaneelbroodjes op heb en ze nog twee flesjes water in mijn handen stoppen, scheuren ze weer weg. Ik ben blij met het water. Mijn speciale zesliterwaterzak had ik een week eerder op kunstige wijze verwoest. De zak slingerde precies tussen mijn achterwiel terwijl ik verwoed een duin aan het omploegen was, en ontplofte.

Ik schrok van de knal en van mijn motor die er prompt van afsloeg. Helemaal toen ik zag dat het zand om me heen ineens nat was. ‘Heb ik nou mijn motorblok opgeblazen?’ schoot in blinde paniek door mijn hoofd. Gelukkig bleek het water en geen motorolie.

Een asfaltloos avontuur

Ik ploeter een halve dag door het zand voordat ik weer een verharde weg tegenkom. Het is een riedeltje dat zich steeds herhaalt – op de verharde weg verveel ik me, dus rij ik het zand in.

Zonder een laag asfalt ertussen, worden mijn motor en ik één met het landschap. Niet de weg bepaalt waar ik naartoe ga, maar ik. Het is de ultieme vrijheid. De ultieme kick. Maar de worsteling met zand kost me ook zo veel energie dat ik alsnog opgelucht ademhaal als ik terug op het asfalt ben.

Opgelucht ademhalen

Ik haal mijn elektrische luchtpomp tevoorschijn om mijn banden weer op te pompen. Zodra mijn achterband vol is, haal ik de pomp eraf, maar alle lucht giert er meteen weer uit. Van schrik duw ik mijn vinger op het gat van het ventiel.

Leestip: Geen raketten maar racemonsters: zo zie je Iran zelden in het nieuws

Hoe kan dat nou, zeg ik hardop. Waarom loopt die band nou leeg? Gehurkt staar ik onzeker naar het ventiel, als er een auto naast me stopt. Twee Saoediërs springen eruit. ‘Alles goed, probleem?’ Een uitgestrekte hand met een flesje water. Waar komen die lui toch iedere keer vandaan? Alsof achter iedere zandduin een Saoediër klaarstaat met een flesje water.

‘Ja, probleempje met lucht,’ antwoord ik. ‘Maar ik heb een idee,’ vervolg ik. Ik pomp de band zo ver mogelijk op en draai een stofdopje op het ventiel. Stilletjes luister ik of er lucht ontsnapt, maar ik hoor niets. Voorlopig kan ik weer door. Lucht in de banden en een flesje water in mijn rugzak. Dat is alles wat ik nodig heb. En wat behulpzame Saoediërs misschien. Ik start Frankie en geef vol gas, de horizon tegemoet.

Noraly (38) reist in haar eentje de wereld over op haar motor. Na zes jaar heeft ze ruim 175.000 ­kilometer afgelegd in meer dan zeventig landen. Momenteel rijdt ze door het Midden-­Oosten, met Frankie, een Yamaha Ténéré uit 1987. Haal de nieuwste National Geographic Traveler in huis of abonneer je op haar YouTube-kanaal om te zien hoe ze haar avontuur een vervolg geeft.