De mierenegel is zó bijzonder dat hij moeilijk te beschrijven is. Hij behoort tot de cloacadieren en is een verre verwant van het vogelbekdier, het enige andere zoogdier op aarde dat eieren legt. Sommige hebben een korte snuit, andere juist een heel lange. Ze worden ook wel stekelmiereneters genoemd, al zijn hun ‘stekels’ in werkelijkheid stevige haren. Maar dat is niet hun enige eigenaardigheid: de dieren, die voorkomen in Nieuw-Guinea en Australië, houden er een wel heel bijzondere paringsdans én paring op na.
Polonaise voor de liefde
Wanneer het paarseizoen aanbreekt, waggelt een groep volwassen mannetjes achter één vrouwtje aan, waarbij de jongste en minst ervaren mierenegel de groep afsluit. Soms zijn er meer dan tien mannetjes aan boord van deze ‘liefdestrein’ of polonaise.
De rit duurt dagenlang, tot het vrouwtje het eindstation aangeeft door zich op de grond uit te strekken. De mannetjes graven een geul in de aarde om haar heen en proberen elkaar uit de ring te sumoworstelen. De winnaar mag als eerst met het vrouwtje paren – en hij lijkt daar perfect op te zijn voorbereid.
Paren zonder pauze
De penisschacht van een mierenegelmannetje heeft vier koppen die sperma leveren. Bij een erectie gebruikt hij maar twee koppen tegelijk, en die wisselt hij steeds af. Het erectieweefsel is anders dan dat van de meeste zoogdieren: door steeds een andere zijde van zijn penis te gebruiken, kan één mierenegel ‘tien keer ejaculeren zonder onderbreking’, concludeerden Australische onderzoekers in 2021.
Zo’n twintig dagen na het paren legt het vrouwtje een ei in haar buidel. Na nog eens tien dagen broeden breekt het ei open en ziet een kleine mierenegel het levenslicht.
