Op 2 mei 1933 verscheen een merkwaardig ooggetuigenverslag in de Inverness Courier, een lokale Schotse krant: een echtpaar beweerde een groot wezen te hebben gezien in Loch Ness, een meer in de Schotse Hooglanden.
Volgens het stel ‘leek het lichaam van het schepsel op dat van een walvis. Het water stroomde en kolkte als een pruttelende ketel’ om hem heen. Een hardnekkige mythe was geboren.
De eerste verslagen over het monster van Loch Ness
Het was niet de eerste keer dat er werd gesproken over een mysterieus wezen in Loch Ness. In het krantenartikel werd opgetekend dat Loch Ness al eeuwenlang de thuisbasis was van een angstaanjagend monster.
Drie maanden na de waarneming publiceerde dezelfde krant een brief van George Spicer, een Londenaar die beweerde dat hij een vreemd wezen de weg had zien oversteken bij Loch Ness. ‘Het had nog het meest weg van een draak of prehistorisch beest en leek een lammetje of ander dier bij zich te dragen,’ schreef hij.
Leestip: Deze 5 draken spelen de hoofdrol in historische mythen
De redactie van een andere krant, The Scotsman, kreeg lucht van het verhaal en stuurde in oktober 1933 journalist Philip Stalker naar Loch Ness. Stalker nam in zijn reportage een ooggetuigenverslag op van Alex Campbell, een collega-journalist die beweerde het monster van Loch Ness 18 keer te hebben gezien, soms van zeer dichtbij.
Is het monster van Loch Ness een zeeslang?
Stalker opperde dat er een grote zeeslang in het meer van Loch Ness moest wonen. Via de Ness-rivier moest het in Loch Ness terecht zijn gekomen. Ook dat verhaal was niet nieuw. Al in de achttiende eeuw beweerden honderden zeevaarders grote zeemonsters of slangen te hebben gezien.
Leestip: Waarom de mythe van Atlantis na ruim 2000 jaar nog niet is uitgedoofd
In de negentiende eeuw opperden sommige natuuronderzoekers dat deze zeeslangen weleens plesiosaurussen konden zijn. Dit waren grote zeereptielen met een lange nek die leefden in het Mesozoïcum, tussen 252 en 66 miljoen jaar geleden.
De legendarische foto van het monster van Loch Ness
Uiteindelijk wakkerde een foto de hype rondom het monster van Loch Ness pas echt aan. Op 21 april 1934 publiceerde de Britse krant Daily Mail een foto die naar verluidt was genomen door chirurg Robert Kenneth Wilson. Op de korrelige zwart-witfoto is te zien hoe een nek en een kleine kop uit het water van Loch Ness steken.
Leestip: Vormt de Bermudadriehoek echt een gevaar voor vliegtuigen en schepen?
Het iconische beeld, dat onderaan te zien is, bleek doorgestoken kaart. Een jaar eerder had de Daily Mail filmmaker en jager Marmaduke Wetherell ingehuurd om het monster op te sporen. Maar nadat hij een paar voetafdrukken zou hebben aangemerkt als bewijs voor het bestaan van ‘Nessie’, zoals het monster liefkozend wordt genoemd, werd Wetherell ontslagen.
Om wraak te nemen maakte Wetherell een klein houten model van het monster en lijmde dat op een speelgoedonderzeeër. Hij liet het te water in het meer van Loch Ness en nam verschillende foto’s. Vervolgens haalde hij de gerespecteerde Wilson over om de beelden naar de Daily Mail te sturen. Toen de klus geklaard was, liet Wetherall zijn drijvende bouwwerk zinken. De leugen werd pas in de jaren 90 opgebiecht door zijn schoonzoon Christian Spurling.
De zoektocht naar het monster van Loch Ness
Sinds de jaren 70 werden er met steeds moderne middelen pogingen ondernomen om het monster van Loch Ness op te sporen, tot nu toe allemaal zonder succes. Dat weerhoudt toeristen er niet van om het meer in groten getale op te zoeken. Als Nessie toch besluit zijn kop boven het water uit te steken, dan kun je er maar beter bij zijn.
Nog niet uitgelezen? Schrijf je ook in voor de gratis nieuwsbrief van National Geographic en ontvang wekelijks de favoriete verhalen van de redactie in je mail.
