Het tot nu toe enige fossiel van Juravenator starki is gevonden in Duitsland. De schubben die bewaard zijn gebleven op de staart van deze dino vertonen een uniek patroon.
Onderzoekers zijn er lange tijd van uitgegaan dat de schubben van dinosauriërs alleen maar dienden als bescherming. Maar volgens Phil Bell, paleontoloog en auteur van het onderzoeksrapport, zijn schubben ‘uiterst flexibele organen die meerdere functies kunnen vervullen’. Toen Bell en zijn collega Christophe Hendrickx ringen zagen op de schubben onder de staart, vermoedden ze dat die waren ontstaan toen het dier fossiliseerde.
Uit vervolgonderzoek bleek echter dat ze sterk leken op de ‘unieke’ schubben van moderne krokodillen, aldus Bell. ‘Die hebben dezelfde structuur als die we bij Juravenator hebben aantroffen.’Krokodillen nemen met deze ‘voelschubben’ onder meer de bewegingen waar van prooidieren, en volgens kenners was dat ook voor dinosauriërs van groot belang.
Dit 150 miljoen jaar oude exemplaar van Juravenator had relatief grote ogen, wat erop zou wijzen dat het een nachtdier was. In dat geval was ‘de tastzin als compensatie voor het gebrek aan licht nog belangrijker’, schrijven beide auteurs in het rapport.
Zo’n jachtstrategie lag volgens hen voor de hand in het leefgebied van Juravenator: de ondiepe lagunes en kustwateren van het Europa uit de Jura.‘De skeletten van uitgestorven dieren geven maar weinig informatie over hun gedrag en biologische eigenschappen,’ zegt Caleb Brown, conservator van de dinosauriërafdeling in het Canadese Royal Tyrrell Museum, die niet bij het onderzoek betrokken was. ‘Wanneer er huid bewaard blijft, wat zelden voorkomt, krijgen we een kijkje in een totaal andere wereld.’
Dit artikel komt uit het januarinummer van National Geographic Magazine. Nu zonder verzendkosten te bestellen in de Natgeoshop.