Op zo’n tweehonderd kilometer ten noordwesten van de Turkse hoofdstad Ankara ligt Burj al Babas, een verlaten nederzetting die nauwelijks te missen is. Tegen de heuvels doemen hier honderden vrijwel identieke kastelen op. Wat ooit werd gepresenteerd als een luxueus vakantieparadijs, oogt vandaag als een spookstad. Hoe kon dit ambitieuze project zo volledig ontsporen?
Burj al Babas, luxe tot in detail
Burj al Babas ligt ongeveer vijf kilometer ten noorden van het stadje Mudurnu, dat bekendstaat om zijn goed bewaarde Ottomaanse architectuur en groene omgeving. Die combinatie maakt de regio populair bij toeristen uit binnen- en buitenland.
Vastgoedontwikkelaar Sarot Group zag hier een kans. Het plan was om vooral vermogende kopers uit het Midden-Oosten te trekken met een grootschalig vakantieoord. In Burj al Babas moest neoclassicistische architectuur binnen handbereik komen, zonder dat men daarvoor naar Europa hoefde te reizen. De villa’s kregen het uiterlijk van Franse kastelen, compleet met torens, spitsen en rijk gedecoreerde gevels.
Leestip: Parijs of Tianducheng? In China worden complete westerse steden nagebouwd
De naam is veelzeggend: burj betekent ‘toren’ in het Arabisch, terwijl Al Babas verwijst naar de warmwaterbronnen in de omgeving van Mudurnu. In totaal zouden hier 732 luxe villa’s verrijzen, elk met drie verdiepingen en een prijskaartje van zo’n 350.000 tot 500.000 euro.
Het bijbehorende resort moest van alle gemakken worden voorzien: spa’s, sportfaciliteiten, winkelcentra en bioscopen. De bouw startte in 2014 en zou binnen vier jaar zijn voltooid. Dat tijdschema bleek al snel onhaalbaar.
Een project vol tegenwind
Vanaf het begin stuitte Burj al Babas op weerstand. Inwoners van Mudurnu klaagden dat de sprookjesachtige kastelen vloekten met de historische Ottomaanse bouwstijl van hun stad. Ook was er veel kritiek op de aantasting van de bosrijke heuvels rondom het stadje.
Daar bleef het niet bij. In 2018 raakte Turkije in een diepe economische crisis. De lira daalde sterk in waarde, waardoor de bouwkosten opliepen. Tegelijkertijd trokken investeerders zich terug en droogde de financiering op. Deadlines werden gemist en schulden liepen snel op.
Wil je niets missen van onze verhalen? Volg National Geographic op Google Discover en zie onze verhalen vaker terug in je Google-feed!
Uiteindelijk zag Sarot Group zich datzelfde jaar genoodzaakt faillissement aan te vragen. De bouw werd stilgelegd en Burj al Babas bleef onafgemaakt achter.
Van sprookjeskastelen tot spookstad
De belofte van een exclusief resort met sprookjesachtige kastelen is nooit waargemaakt. De villa’s, gebouwd van gewapend beton en prefab-elementen, ogen weinig luxueus. Ze staan dicht op elkaar, met nauwelijks privacy en zonder de voorzieningen die ooit waren beloofd.
Tegenwoordig is de spookstad een populaire urban exploring-bestemming. Ben je nieuwsgierig geworden? Dan is het wel goed om te weten dat de stad officieel verboden terrein is. Een enorm hek, bewakingscamera’s en zelfs bewakers moeten nieuwsgierige bezoekers ervan weerhouden om het terrein te betreden.
Vandaag de dag is Burj al Babas uitgegroeid tot een populaire bestemming voor urban explorers en fotografen. Officieel is het terrein echter verboden toegang: hekken, bewakingscamera’s en bewakers moeten nieuwsgierigen buiten houden.
Leestip: Hoe Varosha veranderde van een luxueuze badplaats in de grootste spookstad van Europa
Of de bouw ooit wordt hervat, is onzeker. De inwoners van Mudurnu kijken met groeiende afkeer naar de vervallen kastelen aan de rand van hun stad. Ook lijkt het onwaarschijnlijk dat het project op korte termijn nieuwe investeerders aantrekt. Tot die tijd blijft Burj al Babas wat het nu is: een monument van mislukte ambitie, verstild in beton.
Meer ontdekken? Krijg onbeperkt toegang tot National Geographic Premium en steun onze missie. Word vandaag nog lid!
